Alle inzendingen over pijn OR woorden OR rust

" Het heeft me pijn gedaan de woorden uit jouw mond Ik zal er vanaf nu alleen voor staan Totdat jij bij zinnen komt…

Als jij je laatste pijn moedig hebt verbeten 't verkrampt gelaat weer glad wordt en sereen en ik die met de moed der wanhoop heb gebeden een lege kamer verlaat in snikken en geween.…

Verdriet Intens verdriet voelbaar, maar zijn er eigenlijk wel woorden of is er alleen verdriet. Gelukkig mag je jezelf uiten hoe jij het wilt. Dierbare herinneringen, ze zijn zo prachtig mooi. Tranen kunnen soms mijn hart niet dragen. Het doet mij zoveel pijn. Blij dat er lieve mensen mij steunen.…

je keek me nooit echt aan in je woorden zag ik andere mensen gaan in je bewegen kwam ik ook hun houding tegen in je ogen zag ik strijd de één wilde de ander kwijt elkaar gedogen zou te mooi voor woorden zijn ze hebben je gemogen maar een paar deden je pijn soms is er rust door medicijnen die voor iedereen de werkelijkheden doet…

Woorden kunnen helen Woorden kunnen pijn doen Als iedereen daar bij stil stond Zou er minder pijn zijn Blijheid zien na je gesproken woorden....... Of de pijn zien in de ogen van de ander.... Als iedereen daar bij stil stond Zouden we weten waar we voor kiezen Woorden die helen Maken de wereld zo veel mooier…

13 jaar 13 jaar liefde, geluk, vertrouwen en vooral veiligheid Laat me met rust.. In een dag weg Nu komen de jaren van pijn, onzekerheid en angst Laat me nu met rust.. Hou op met schoppen Zie nu eens je fout in Laat me nu maar met rust..…

Pijn heel veel pijn is wat ik voel Een pijn door m'n hele lichaam en ziel Verdriet zo veel verdriet is wat ik bedoel Een gesprek gehad dat ik niet had gewild Iets gehoord wat niemand wil horen Een geliefde vertelt je pijnlijke woorden Woorden die geen mens wil horen Heel pijnlijke woorden die ik liever niet hoorde Zo pijnlijk waren deze woorden…

Jouw handen hebben veel pijn verzacht, ze deden steeds zoveel goed. Jouw woorden gaven heel veel kracht, jij gaf zoveel mensen moed. Wanneer iemand je nodig had, dan stond je steeds weer klaar. Had iemand pijn of leed gehad, dan was jij voor hen daar. Jij bent nu 65 jaar, de tijd is nu gekomen.…

de pijn is zoet verlang zo heftig naar snijden en het bloed geef mij het mes dat rust brengt in mijn passie snijd pijn in stukken fijn genieten bloedt vandaag in rode lust ik wil zo graag dat het mes mij kervend kust de pijn is zoet als ik maar heb gebloed…

Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste tegen het zachte van m’n borst vergeet voor eventjes je zorgen voor ‘n moment ben je geborgen verlost van de lasten die je torst Kom maar…, kom maar hier leg je moede hoofd te ruste mijn hart klopt in dezelfde maat gelijk het ritme van jouw pijn laat dit ’n gevoel van vrede zijn voor…

voor een vertaling Ik sluit de ogen al doet het pijn Ik mediteer over al het zeer Ik absorbeer en win terrein Mijn grote hart is even kwetsbaar als teer Het grote denken krijgt me klein Er is rust die ik verdien en zoveel meer…

storm van woorden .. boze woorden .... woorden die niet willen liggen .. woordenstorm ... storm ga liggen .... schreeuwen in het donker.. tegen de wind in .. woorden wind... maak het wind stil .. windstille woorden storm ... storm van stilte maak het stil in mijn hoofd geef me de rust na de storm .... geef de woorden rust ..…

Geen rust Maar slechts de stilte Geen verdriet En ook geen pijn Maar de leegte De eindeloze leegte Van het niet-verbonden-zijn Niet verbonden Als een lichaam zonder leven Een leegte Zonder liefde, zonder pijn Maar in stilte Een eindeloos verlangen Weer te leven Te voelen en te zijn…

Beeldschoon jouw afscheid langzaam kleurde de lucht rood in Zomerland…

alle kleuren heb ik aangetrokken op dat ik je niet kan mislopen de wereldkaart ken ik van buiten zodat ik onderweg niet stranden zal nu de mist haar rokken laat zakken slaat de schrik me om 't hart daar de weg ineens verloren lijkt…

Zij die zoveel leven bracht op Internet is heengegaan zonder ons te verlaten want wat zij achterlaat is blijvend gedachten, emoties, verbondenheid in de hemelse tuin van mijn onderbewustzijn bloeien de mooiste bloemen eeuwig voor Fairouz.…

hoe kon je zo verdwaald zijn was het leven zo’n gevecht de strijd in jouw hoofd ondoorgrondelijk hoe wij jou ook liefden bleek dat niet genoeg niet voldoende reden om te blijven daar waar wij zijn wij die het leven anders ervaren al is ’t nooit zonder slag of stoot is het gemis al begonnen…

het verschil tussen gisteren en vandaag is een immense stilte die je achterlaat je stond aan het roer van een schip met eindelijk verse wind in de zeilen al ben je abrupt van koers veranderd heb je het aardse verruild voor het hemelse want zomaar tussen gisteren en vandaag is het doek gevallen…

bij aankomst vielen bevroren tranen uit de lucht het was een weerzien van dwarsliggers uit alle hoeken te midden van borden vol leuzen stond de kist erboven prijkte een mooie foto van Ferry met poes op schoot ik heb nog nooit zoveel fotografen gezien Fer op ’n crematie zij kwamen allemaal om Opa Water te groeten…

ben je uitgevlogen ons voorgegaan wellicht van hier waar je sinds ‘56 woonde ging je over in ’t licht nooit meer Maison Kelder gebakjes eten, met jouw verjaardag voor ’t Nieuwe Jaar zal de stilte ooit gaan wennen al voelt ’t voor nu wel heel erg raar…

tikt onverminderd door niet even staat hij stil nu jij ons ontvallen bent veel te vroeg in de bloei van jouw leven omringt door liefde …. en de tijd tikt onverminderd voort…

Woorden kunnen vreugde geven Woorden doen vaak heel veel pijn Woorden kunnen troost soms geven Woorden kunnen romantisch zijn Soms zijn woorden overbodig Soms verlichten ze veel pijn Soms ook kunnen woorden kwetsen Soms kunnen woorden belangrijk zijn Zorg dus altijd dat je woorden Eerlijk en begripvol zijn Laat ze komen uit je hart Maar…

Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud, In doodse rust. Ween niet om haar, ween heden niet, Nu ze onbewust Van pijn en ziekte sluimert, ziet, Ze slaapt, ze rust. En nu voor 't laatst, op aarde haar Vaarwel gekust, Voor ons de strijd des levens, maar Voor haar de rust.…

In de donkere nacht denken aan wat de wereld ons bracht Vreugde verdriet en pijn alsof het altijd zo zal zijn Ooit zal de vrede en rust er zijn…

ik heb nimmer antwoord gekregen mijn verdriet, strijd en pijn ondergaan maar kan iemand mij soms wél uitleggen waar komt toch plots die rust vandaan een rust die ik nimmer heb gekend in de zekerheid van mijn bestaan het is goed zo, familie, vrienden ik heb geen angst meer om te gaan vreemd, het is heel vreemd, weet je om zo gerust met de…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

De pijn en negatieve kijk zijn er, om jouw kracht te meten aan de werkelijkheid de pijn en uitdaging daarvan zijn er ook om vreugde en rust te vinden en waarderen juist als je dacht, dat ze er niet waren komen ze om de hoek kijken, wanneer de vlam tot kalmte kan bedaren.…

Laat me maar met rust zoek me maar even niet Laat me nu maar alleen met mijn pijn en verdriet Jullie willen slechts helpen dat weet ik, goed bedoeld Maar snappen kun je het pas als je het zelf hebt gevoeld Dus laat me maar met rust het komt vast wel weer goed Ik weet heus zelf ook wel dat ik straks verder moet Maar nu wil ik even…

Ik had mijn pijn ook kunnen verbergen met krachtige, verbloemende woorden, maar ik zweef nu eenmaal in deze verduisterende oorden. Deze spinsels van een onuitgesproken verleden rusten al zo lang in de de geheimen van mijn geweten.…