9167 resultaten.
poëzie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 het maakt stil
dit dromerige kleine schilderij:
ingetogen tere takken judaspenning
in een Japanse vaas
de ontmoeting van het oog met
de verstilde poëzie van deze
heldere eenvoud is de balsem
voor een verdwaalde ziel…
poezie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 bij poezie
denk ik eerder
aan woorden
dicht bij de bodem
vlak boven het water
of diep er in zie je
opeens een meerval zwemmen
je weet niet wat dat betekent
als je dat niet weet
weet je eigenlijk niet veel
terwijl de wind waait
over onrustig water
herhaal elke mooie zin
blijf alles zeggen
kijk naar de lucht
de vogels…
Poëzie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 Poëzie is
een emotie
begroeten
die door gedachten
gevonden
daar woorden aan
heeft verbonden
zonder moeten…
Mijn poëzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 zijn
In een God vergeten tijd, de horde tussen twee vuren
Opgejaagd; het oog boos verduisterd vol pijn
Dwars door de duisternis, dat rustig lied
Tegenwind in 't zuiver hart van 't kind dat zingt
Dat God onze God alleen Uw wil geschiedt
Een lied, een bloem, elk met een eigen geur, de klank
Doortrilt 't gehoor van droefenis teer mijn poëzie…
Poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 64 schone en trieste melodieën
rozengeur en
passiflora
hangt in 't wonderbaar licht
waar we
de liefde voelen stromen
in dichterlijke aandrift
met wenende ogen
zich baant een weg
door ruimte
en grotten waar ze
de poëzie
door 't trots
gemoed bespotten
het regent klachten
die op
beredeneren wachten
verloren voor de poëzie…
Poëzie is…
gedicht
4.0 met 3 stemmen 1.540 Poëzie is
als je het hart opent
met een zilveren sleuteltje
dat ook op een fietsslot past
Het doet er niet toe wat de dichter
beweren wil als het maar waar is
voor tachtig of honderd procent
Soms worden de woorden zwaar
als van goud, en blijven niet drijven
En soms is een zeepbel genoeg
om het barsten der aarde te zien
We moeten…
POËZIE
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.457 Een klinkende woning openstoten
een huid van taal blootstellen
aan weer en wind.
Woorden vinden
naar het hart van de werkelijkheid
langs de weg van de meeste weerstand.…
POËZIE
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 266 op zijn zestigste,
ontdekt hij de poëzie,
alsook het leven…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 91 de achtergebleven
woorden van de herder
die vergeten zijn
poëzie is een magische bezem
die in het boek der tranen
de boze geesten verjaagt
zij is de taal die het raam openzet
de bittere geuren binnenlaat
om het zoete te proeven
de rouw om de teloorgang
van veiligheid en troost
poëzie is een rivier…
vraag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 381 is het de poëzie bij een foto
of de foto bij de poëzie
dat is de vraag
de dichter echter
kent het antwoord
maar hij geeft het niet prijs
hij zegt de lezer mag zelf
de keuze maken…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 300 stemmen 196 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
interim
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 973 net zoals poëzie,
wollig willen we niet meer
dat gehannes in de marge
dichten is de toekomst
en ik ga naar nederlands.nl
ff kijken of daar
nog iets te verhalen valt…
luchtschilderijen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Maar ik zag dus poëzie.
Het is een boeiende bezigheid,
terwijl je wandelend een lang traject moet afleggen.
Het is een leuke hobby en het kost niks.…
Poëzie is een daad
gedicht
4.0 met 43 stemmen 14.604 Poëzie is een daad
van bevestiging. Ik bevestig
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.
Poëzie is een toekomst, denken
aan de volgende week, aan een ander land,
aan jou als je oud bent.
Poëzie is mijn adem, beweegt
mijn voeten, aarzelend soms,
over de aarde die daarom vraagt.…
'poëzie bestaat niet'
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 33 (de gedichten wel)
wanneer je mensen
zou tellen die daadwerkelijk
nog wel eens poëzie lezen
dan kan je gerust stellen
dat poëzie niet bestaat
waarom ik dan toch altijd
maar gedichten blijf schrijven
dat is voor mezelf ook een raadsel…
ode aan een gestorven dichter
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 323 poëzie laat zich niet sterven
als de reis ten einde is
schrijft in alle talen
waar de dood te stil is
om het te verbieden
poëzie houdt niet op
als het keerpunt eenzijdig
het lichaam neemt, want de geest
van een dichter is de jeugd
die altijd blijft
poëzie is de adem van de
schrijvershand, het typt het zwart
van inkt met gele stippen…
advies van een kenner
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 365 (over het klankdicht)
hij had het over grootse poëzie
en gaf een voorbeeld
van orakelklanken
ik zei hier heb ik echt
van zitten smullen
hoe kan ik u ooit bedanken
hoe prachtig toch die grootse poëzie
en zo eenvoudig ook door simpel
uit je nek te mogen lullen…
Taal kan niet alles
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 349 het alfabet is kostbaar
onder het juk van de tijd
door een droomgevoel
ben ik verliefd geworden
in de ziel van poëzie
maar hoewel, taal kan niet alles
voor het oog bevrijden
altijd zweven er zwart-wit beelden
door mijn geheugenbank
die niet in poëzie te lezen zijn…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 141 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 215 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…