Alle inzendingen over regenstormt altijd o

-O vreemdling met uw bruin gelaat, Vanwaar? -Van 't westen, van 't gebergte! -Die weg is zwaar! Wees welkom... ach, Wat is uw ros bestuifd, bezweet! -Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'! -O vreemdling met uw zacht gelaat, Waarheen? -De bergen over, naar de zee!…

O, laat mij tot uw voeten komen, Omdat gij niet uw boezem biedt, O laat mij met uw woorden spelen, Omdat gij mij uw mond ontzegt, En 't lieve, dat uw mond mij zegt Als kussen van uw lippen stelen, Als kussen, die uw ziel mij zegt, O laat mij met uw woorden spelen.…

o vlindertje, o vlinder lief mag ik je vleugels even lenen o vlindertje mijn hartendief want al haar liefde is verdwenen ik wil vliegen en dan zweven hoger dan het diepste blauw misschien kom ik dan liefde tegen en dan roep ik, ik hou van jou!…

Zelfs als richting tot in puntjes wordt aangegeven in deze tijd van Dwaalsporen, zijn er slechts enkele die zelf De leiding nemen middels H E T V O O R T O U W . . . . . . .…

Ik drink - vind ik - met mate en beschaafd, Waar sommigen het hunne ervan denken. Zij zien mij – in hun ogen - te vaak schenken: “Pas nou maar op, straks raak je nog verslaafd.” Met mij is er geheel niks aan de hand, Alleen, ik heb van dorst héél veel verstand.…

o zonneke mijn met straalkes fijn je glans doet plezieren ranken druifkes vieren o zonneke mijn maakt harten zo rein bloemkes rechten hun steel tonen hun blaadjes geheel o zonneke mijn je verlicht onzichtbare pijn ontwaakt pret in de ogen bij een ander mededogen o zonneke mijn mijn hemelse baldakijn over azuren luchten en bevrijdende…

Zo wij naar de duinen kijken als los zand tussen ons tenen elkaar houden in verlangen om elkaar dichtbij te zijn zo zijn wij kristal geworden tussen afgesleten stenen heller schijnend dan Parnassus lichter dan de volste maan Het duurde alles bij elkaar zo men zou zeggen slechts seconden niet veel langer dan een kus die doorgegeven werd…

Zie beelden van Ontelbaar vele Auto's strak In het gelid Op Chicago O'Hare In bevroren beweging Gevoelloos wachtend op Bestuurders die Misschien wel net als Zij vastgevroren zijn In de oneindigheid Van de poolwinter - Meer dan vijftig Onder nul is het er, En ik denk aan De vlammende ambitie Die in mij leefde, Verlangen…

Daarna laten we voorgoed de ophaalbrug in ophaalstand, gedijen we in land O, het Nieuwe Paradijs zonder O-haters.…

verpulver het potlood de vingers aan de rol rullen geurige tabak likken warm het slijk de letters branden aan rokende zinnen de woorden knetteren een zwevende waas verzilver de katapult het elastiek stil de spil springt en velt tong flarden mompelmoed o nicotine o alcohol o wierook o waanzin dat alle heerlijkheid genoegen vindt…

O Gij, die m'n gedachtjes kust En wiegt m'n droefenis 't Is of m'n innerlijke rust Door u beveiligd is. O lieflijkheid! o zanggetril! Verwarm het harte mijn Dat arm... verlaten hart, en wil M'n eeuw'ge rijkdom zijn.…

O dagen, dat weer d'eerste chrysanten stralen en geuren met de teêrste en koelste geur, o dagen als koele en geur'ge dalen... O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu gouden oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

Geluk is o zo kwetsbaar, zo breekbaar soms als glas. Maar zou het nimmer breken, als het ook sterker was? Geluk is o zo vluchtig, zo vluchtig soms als gas. Maar zou het eeuwig duren, als het niet vluchtig was? Geluk kan o zo fijn zijn, iets waar je van geniet. Maar zou het geen geluk zijn, als wij niet kenden verdriet?…

O Gij, die m’n gedachtjes kust En wiegt m’n droefenis, ’t Is of m’n innerlijke rust Door u beveiligd is. O lieflijkheid! o zang getril! Verwarm het harte mijn, Dat arm verlaten hart, en wil, M’n eeuw’ge rijkdom zijn.…

O dagen, dat weer d'eerste chrysanten stralen en geuren met de teerste en koelste geur, o dagen als koele en geur'ge dalen.... O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu goude' oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

Van buiten zo blij. Van binnen zo verdrietig. Van buiten lach ik de hele tijd. Van binnen huil ik. Van buiten ben ik mooi. Van binnen ben ik verschrompeld. Van buiten ben ik energiek. Van binnen ben ik op. Dit komt allemaal door één persoon. Dan ben jij. Vroeger toen ik jou zag was ik blij. Nu niet meer, als ik jou nu zie scheurt er een…

God luisterde... en uw droevig lied behaagde God, o ruisend riet! O neen toch, ranke ruisend riet, mijn ziel misacht uw tale niet; mijn ziel, die van de zelve God 't gevoel ontving, op zijn gebod, 't gevoel dat uw geruis verstaat, wanneer gij op en neder gaat: o neen, o neen toch, ranke riet, mijn ziel misacht uw tale niet! O!…

Ik zou willen, dat ik zou willen om van jou te kunnen houden zó ik kon houden van je. Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Zo af en toe lift er iets met me mee, dan loop ik niet alleen, maar met z'n twee Ik noem het m'n verstekeling, gewoon een niet noemenswaardig klein ding. Zo af en toe zit ie in m'n zak 'k laat 'm zitten, puur voor gemak en als het tijd is, laat ik 'm eruit soms wil ie niet, de kleine schavuit. 'k Zal bekennen wat of 't is 't is een duveltje…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

je zult het weldra niet meer weten wat je mij vroeger hebt aangedaan maar ik zal het nooit vergeten het orgelpunt van je bestaan verslaving is een harde drug het voorwerp lijdt en speelt geen rol het karakter dwaalt, valt van de brug je hoofd is leeg en klinkt als hol wat kan een mens toch stom gaan doen als de duivel heerst over…

O handen, o hardheid, o liefde, spreek toch van verlossing tot mij…

jij bent o zo heerlijk zo zacht voor mijn huid zo zoet en zo eerlijk mijn zomer- en winterfruit jij bent o zo fleurig zo op en top roem zo mooi en rooskleurig mijn zomer- en winterbloem jij bent o zo stralend zo puur uit de bron zo warm en bepalend mijn zomer- en winterzon…

ik bewonder tussendoor het lieve licht zacht de nacht stil in het donker straten vredig stil blijmoedig klein en kinderlijk voor kerst improviseer ik vluchtig een heel vrijmoedig liedje dit kan zo altijd zijn o Heer voor u een enkel handgebaar lijkt me o zo fijn o Heer alle dagen voor elkaar dat is voor U een peulenschil dat mag ik…

O, Nederland! Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten.…

En velden en weiden, en ‘t eindloos verschiet, o heerlijke, zonnige zomernamiddag, - ze lagen in diepe, gezegende vree, die vrede, wij leefden betoverd hem mee, o zonnige zomernamiddag.…

Lief, o liefste waar ga jij heen? Wanneer zie ik jou terug op welke plek en welke tijd? Lief, o lief als dit mijn vers is voor jou geschreven ... bestaat er dan ook die mogelijkheid Lief o lief, mag ik hopen mag ik het jou dan ook geven?…