Alle inzendingen over ren�e

Een u i t s c h i e t e r van gisteren, toen ik je met een zwarte pen? Ik weet het niet. Gelukkig is het nu. Want stel je voor: wij samen liggend op het stro der Middeleeuwen. Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden.…

zwarte aarde, elektriciteit loopt eenzaam door de lucht langs bomen en velden naar de hoeven de huisjes de keetwagens in het gehucht, herfstig in de nevel wachten er de W E R K E N op de ochtend vol kilte, gemompel het stalen gerucht.…

snel ren ik er naar toe voor mijn kerstfoto…

Zou ik jou ooit nog eens kunnen beminnen zoals ik jou gist'ren beminnen kon, zou ik beginnen waar'k gist'ren begon, mijn buik zou met vlindergefeest beginnen.…

V-E-R-L-A-N-G-E-N Wil erg graag jouw prachtlijf eren Beminnen…

maak 't liefste, beter een laatste valt me hoog maak m'n droogte ziedend kiem mijn zaden vlak ontdoe je schoonte, naar onschuld blauwe weiden - je vloeit uit mijn handen, grip graait je niet uit mijn handen, ren rot ren los gelaten nacht en sterren tegemoet…

Hoe ga je met een alcoholist(e) om? Die alles kapot drinkt: ingewanden en brein. Alles 'slikken en wegslikken' van ze... die niet 'anders' kunnen zijn. Gezellig, alcohol verdrinken de vrienden op loze, lege feestjes. Gezellig, alcoholist(e) achter het stuur: dooft een onschuldig kinderlijk vuur.…

Maar de moderne post Is in de e-mail opgelost.…

Bevrijdt Het Vrije Vers van vormeloosheid Of juist vormloosheid, zonder tussen-e? Ik breek mijn brein, maar zit er niet echt mee Want alles stroomt - niets blijft in bodemloosheid…

Ren je weg over de zee? Doe dat dat ook, of doe je niet mee? over de zee, ren spring over kogels, vlieg ben weg van de aarde af-geschooten De tijd trekt door. maar jij bent alleen. geen mens om je heen. de tijd trekt door. maar jij blijft staan.…

Aardappelloof rookt bitter rond de hoeven achter het labyrint van lange dreven, aan wolken mist en maanlicht prijsgegeven keren de paardenspannen met de boevers. Gerucht van melk en ijzer in de stallen, van hooi en room de reuk tot in de keuken; een ritueel luidruchtig zonder spreken voltrekt zich als de avond is gevallen. De ruiten blinken…

Wie 's avonds bewonderend opwaarts kijkt, Als de hemel met talloze sterrekens prijkt, Die blikk'ren en flikk'ren Als lichtende ogen, En, zacht hem onttrekkend Aan 't werelds gewoel, Tot eerbied hem stemmen, Tot ernstig geloven Aan liefde, aan schoonheid, aan hoger gevoel...…

Ik ren Maar kom niet vooruit Ik blijf staan Maar wil het niet Ik wil vooruit Maar ik blijf achter Mijn doel bereik ik niet Ik blijf staan De wereld holt Alleen ik blijf En ik blijf staan Lopen gaat niet meer Het ging te vaak fout Daarom blijf ik staan Maar het werkt niet Want ik ren weg terwijl ik sta Voor de angst die komt…

ik fiets door mijn gedachten en ren hardop door mijn hoofd wat mag ik toch verwachten een vinden waarin ik heb geloofd? Op zoek naar wie ik ben fiets ik niet van mezelf vandaan? Doelloos ren ik de aarde rond zonder mezelf te zien staan?…

zie toch me- nig- een te- vre- den Be- hal- ve de cri- tiek maar dat zijn in- tel- lec- tu- e- len…

Een moeder vierde de verjaardag van haar 5-jarige dochter Azana door met haar tien kinderen in het Texaanse fastfoodrestaurant Chuch E. Cheese uit eten te gaan. Toen ze naar huis terugging is Azana achtergebleven. Pas de volgende dag werd Azana door haar gemist. Ze gingen met elkaar gezellig eten, Het restaurant dat heette Chuck E. Cheese.…

vanavond om 18:30 uur verwacht ik je wees niet vervelend dan doe ik je uit zoem niet om mijn hoofd dan sla ik je op je donder maar vertel hoe leuk het was bij e. en waarom je toch diep in de nacht naar huis gekomen bent…

Het einde van een tijdperk is een feit: De e-mail en de fax zijn stukken sneller Dan de antieke telegrambesteller En dus zijn telegrammen uit de tijd. Met de teloorgang van de morseseinen Kan trouwens ook De Telegraaf verdwijnen.…

als we niets zeggen is dat weer iets zo zoeken we naar het niets wat altijd weer iets is: n i e t s zoveel andere letters kunnen dat kijk naar de regen en naar een paar tranen…

uit zilv'ren lijsten staren strakke gezichten mij vermanend aan in dofdonkere kleuren uit reeds voorbije eeuwen…

Gisteren was zo dichtbij maar het lijkt of je eendagsvleugels krijgt je kijkt niet meer om ik ren naar de horizon en vang wat jij nu mist…

f f B a l j e f f Wolga wolga steppe steppe tarwezeeoekraine N e e n !…

En ach, wat daarbinne mij hart so deurkna'e ik wil dit nie mis nie al kan ik 't nie dra'e, die pijn wat genot is en mart'lend verlei. Ik kan jou nie haat en mag liefde nie gewe, so staat 't vermeld in die boek van ons lewe, O, smart, wat verdelend mij hart so deursnij!…

- Als vrome, die geen balling weerde, Hoe ook zijn geest zijn God vereerde; Neen, allen schuilplaats heeft geboôn, Tot zelfs die stugge Pelgrimsvaad'ren, Wier lof uw dichtrenschaar vermeldt, Wier deugd ge in uw historieblaad'ren Voor 't nakroost onbereikbaar stelt, - Wier bloed moest tuigen in uwe aad'ren!…

Ze hebben nu al ruzie met de buren. ...naar aanleiding van het tv-programma 'effe geen cent te makken' waarin Natasja en Rene Froger een maand lang met €1200,- moeten zien rond te komen.…

Terwijl het regent tussen u en mij is elke afstand bezig te vermind'ren. Ieder figuur aanschouwt zijn overzij zonder zich door de stof te laten hind'ren. En vage sluiers nemen omtrek aan. Een omgekeerde orde is op handen. Ik zie uw ogen in de regen branden. Om mijn gelaat liggen uw natte handen. Ga niet meer heen.…

Hoe zit het: schrijf je boerka met een O-E Of is het, dacht ik, burka met een U En met een K of burqa met een Q? Enfin, ik had twee fout in het Dictee. En dus zou ik, als mijn wil zou geschieden, De boerka in het Nederlands verbieden.…

E en lijn ..... K omt ...... O f ... M eet: een . S treep die je T ocht een doel geeft.…

een " D I C H T E R " voel ik mij'…

Omzei- len alles inclusief de confron- tatie Bangeriken van karton zonder e- nige rug- gengraat…