Alle inzendingen over ridder OR ravot OR joshua

tien jaar lang vieren wij alweer dat 7 december jouw jaardag is veel sterker en groter ben jij nu dan de dag dat jij geboren werd zoveel sterker en groter ben jij naast natuurlijk ook wel eigenwijs wat is het fantastisch cool en stoer jouw oma en opa te mogen zijn op de grens nu van het puberzijn ben jij echt geen kleine jongen meer maar…

het is steeds alsof ik kijk in de spiegel van de tijd zoals ik jou nu zie staan herinner je mij aan toen elf jaar alweer net als jij de tienerjaren eindigen waar nu pubertijd lonkt vol verwachting en hoop wensen en uitdagingen die in toekomst hangen de speeltjes van gisteren zijn vandaag achterhaald net als jouw veilige bed dat jij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Nu jij dit leest voel ik de adem van de zee de duinen waarop wij ooit ravotten jij bent het niet voor mij achter jouw stilte begint de horizon met dromen open jouw geest vol mooie beelden voor mij ben jij het nooit geworden achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…

er dwarrelt bloesem in je ogen voorbij het blauw en groen in rood en wit buigen de takken door de rijpe oogst van toen in vlagen wind proef ik de kersen en wil het kind wel uit je persen laat het toch vrij in zonnestralen, ze kan nog steeds haar jeugd inhalen een generatiefeest maakt blij want zie ze eens ravotten jouw kind…

Als de sterren en de maan Als de ridder met zijn jonkvrouw Als de ruige golven en de oceaan Ik ben niet ik, zonder jou Als de vogel met zijn vleugels Als de bloem en de bij Als het paard met teugels Zo hecht zijn wij…

The Queen in persoon zond vanaf haar troon een ridder van het edelste soort.…

Ik hechtte mijn Roos aan het Kruis En ben op reis gegaan. Ik was vroom en kuis En hoopte niet te vergaan. Mijn weg was wild en doornvol En ik werd uitgeput. Maar ik bleef maar hoopvol Ook al was ik ver van mijn hut. De Graal was mijn doel en moeten, Ik wist dat Hij bestond. Da Vinci Codes routen, Dan Browns wereld rond. Ik hoor al…

Waar blijft de ruige ridder? Viel hij met zijn edel gelaat in het slijk? Ligt hij nu weerloos op zijn rug Spartelend als een kever? Heeft hij de veldslag verloren? Het lijkt erop.…

'k Zit er al jaren op te wachten Maar hij komt maar niet voorbij 'k Heb nu een heel normale Hij houdt van me, is trouw Dat is met geen geld te betalen Ik blijf toch maar zijn vrouw Geen paarden op m'n straatje Geen ridder in m'n hof Want met mijn eigen maatje Weet ik dat ik bof…

bloed, tesaam ik moest de moeders troosten die hun kraam- bedden vergeefs bestegen, kindermonden de borst gegeven hadden, ze bestonden niet meer, de boodschap was onaangenaam ze gaven lijf en leden voor de gronden en ongetwijfeld streden ze bekwaam maar gieren geven niets om lof of blaam voorgoed nu zijn ze met hun land verbonden één ridder…

Weet, haar ridder trok ten strijde, Heel in blinkend staal geslagen; Want een ridder der romance Moet koen lijf en leden wagen. En de dame weent nog stadig, Weent, tot laat de sterren schijnen, Want in de romance moet toch Stadig aan de dame grijnen.…

Dansende kasteelprinsessen ravotten feest’lijk door de straat onwetend hoe een psychopaat gruwelijk smachtte naar excessen Gretig, genadeloos gegrepen door handen met klauwende kracht sleurend als beesten in de nacht tot bevrediging van een begeren ‘Aux Armuriers’ tapt het verdriet van een verpauperende wijk onder een helsporende dijk…

Het zit niet in het bloed denk ik, dat heimelijk verbond, als krachten in atomen Altijd trekkend naar elkaar door deels juist af te stoten Misschien wél in de spiegelingen van eenzelfde meesterhand, terug te zien in ieder werk Maar het meest toch in het vossennest waar je dezelfde geur van draagt Met herinnering aan ravotten en…

nemen met sterren vuren kleur en dennengeur ik dank U o mijn God voor wie zacht onze handen de handen van Uw kinderen strelen met ons delen blijdschap en verdriet in ‘t hart dat op U ziet Uw wonderolie giet ons zondig en verminkt verstand houd in onszelf geen stand U snoeit de wijnstok het onkruid verbrand door Messias Joshua…

Een adellijke ridder op kruistocht had eindelijk gevonden wat hij zocht Hij stak zijn speder in een koninklijke maagd Toen zeeg zij neder en Hare Maagdelijkheid keerde nimmer weder…

Ik mag er zijn, vind ik van wel Ik ben atletisch, knap en snel Mooi gebouwd, proportioneel goed Zoals een kanjer wezen moet Modelman, ridder tegelijk Zolang ik maar niet in een spiegel kijk…

gisteren nog maar lijkt het dat het licht van leven klein, blond en onschuldig aan jou de wereld schonk daarna groter groeiend was het vallen en weer opstaan makkelijker gezegd toch dan soms toch wel gedaan gewoon als ieder ander was je maar alle dagen gelukkig was in jouw jonge jaren van zich zelf niet sprekend van prinsengracht…

willen de grote wereld die zich opent kan leuk en ook uitdagend zijn juist daarom is het fijn te weten dat jouw pa en ma er zullen zijn juist als het jou tegenzitten wil bij het avontuur dat komen gaat wensen wij jou nieuwsgierigheid kleine onderonsjes met vrienden naast meeslepende dingen ook die je nooit eerder had gedacht van harte Joshua…

dertien jaar jong deze dag ben jij nu Joshua je groeit krachtig uit de kluiten steeds langer en breder ook als een jonge eikenboom op de basisschool was jij nooit ‘thuis’ voelde het niet altijd lekker pluis het voortgezette onderwijs echter waar je kennis en ervaring vergaart lijkt jou heel veel beter aan te staan liet jij liefst lui je…

Een huis waarvan de bewoners zijn vertrokken op eentje na laat voelen dat er geesten zijn ravotten met de haren van de hond de tocht als er een deur opengaat drie engelen binnenlaat één zet er thee, ruimt de aanrecht op die met tonsuur gaat wandelen met de te dikke hond, één zoekt de kleren uit, de bruikbare in zakken dan praten ze nog wat…

weer zie ik mezelf schommelen een plankje spande bogen tussen wringende touwen achtjarige beentjes hoger, hoger schopten in de leegte tegen hemelsblauw ik zweefde met de vogels zag de aarde buigen het kind van de wind ravotte in mijn haar ik zie mezelf nu schommelen onder een ongrijpbare hemel in verdachte kleuren het…

fokt met monsters en met draken, om dolende ridders te vermaken O, zei Ridder Rik en hij keek naar de vloer, op draken jagen is toch stoer?…

Maar ooit komt die ridder, zéker en vast, die op dat mooie hartje van je past ... ... en die je zegt dat ie van je houdt.…

Toch was ridder Ratbout een vredig mens ondanks krijgshaftige taal en optreden wilde hij de vijand met woorden overreden in zijn ridderhart had hij slechts één wens dat men hem vrede gunde zonder strijden hij lag liever in het hooi met zeven meiden.…

De ridder van ons burgermansfatsoen Die elk jaar onze beeldbuis onderzoekt Meldt dat daar nog weer vaker wordt gevloekt En Jensen is de vloekenkampioen. Een extra reden die verdomde Jensen Met een drieletterscheldwoord te verwensen.…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

we gaan we gaan, het afscheid komt er strakjes aan de tranen prikken in mijn oog ik veeg ze met mijn zakdoek droog we hebben het zo leuk gehad ravotten op het speeltuinpad kattekwaad en spelletjes maar nu is het dus wel welletjes ik zeg je gedag en gedoeg is het niet te laat en niet te vroeg?…

Ik droomde dat ik ergens lag te slapen 'k Zat nog op school, ravotte met wat knapen We gingen een verlaten woonark kapen Met een op echt gelijkend speelgoedwapen Opeens verschenen er drie donk're apen Waren het duivels, in een vacht van schapen? Net toen ik al m'n moed bijeen moest rapen Bleek het een boze droom, kon niet meer slapen…

ik zie je nog zo vredig zitten altijd op dezelfde plaats het groene bankje in de tuin wat te pitten tussen gras en bloemen of naar leuke vogels staren die ravotten tussen takken rustig aan je pijpje trekkend denkend aan vervlogen jaren het bankje treurt en blijft maar staren geduldig wachtend... op mijn opa het had absoluut geen flauw…