Alle inzendingen over rollende, OR zeeschatten, OR jutter

Goudgele zon Koele bries Asfalt strekt zich uit Glanzend chroom Lak en leer Donderend geluid Zonder doel Alle tijd Eeuwig wordt tot even Zorgeloos Jij en ik Rollend door het leven…

Sprankelend razende watervallen, rollende zomerballen, langs druipende wanden van geel. De zon is een zoete citroen, zoen, zoen! Onbedwingbaar druppelt het licht in gretige monden. Het is een sappige dag.…

kus haar in slaap kroel zacht tegen haar vormen de nacht slaapt avontuur van avondnevel tot ochtenddauw rollend door wild paars lavendel hoor je stem in prikkelend geurend paars droom in jouw dromen.…

vandaag blader ik blootvoets door onze geheime tuin het gras nog nat en in koperzacht tegenlicht beroert de wind een vrouwenmantel ze wiegt haar beeldschoon bekken met rollende druppels dauw zo teder en ik denk aan jou…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Rollend waaieren ze uit op het strand. Bij iedere stap mijn voeten spetterend nat. Doorzichtig, schuimend, verkwikkend, volg ik hun pad Zon, zand, zingende zee ik mis je... Nu is er regen en veel TV...!…

Zo'n sneeuwvlok is heel erg voor onze treinen Zo sprak vandaag de leiding van Pro Rail En bovendien het waren er zovéél Rampzalig ook voor wissels en voor seinen Aan reparatie valt niet te beginnen Het rollend materieel blijft 's winters binnen!…

Mijn haren wapperen in de wind al rennend door het zand fado klinkt in mijn oren Metershoge golven al rollend op het strand fascinatie is geboren Mooie beelden ademloos herbeleven flashback verschijnt Mijmerend over het verleden aankomend bij het heden floers verdwijnt...…

na het woeden van de stormen wil ik je omringen met stilte waar je binnenin kunt schuilen met jou alleen maar kijken naar de spiegelende regendruppels rollend langs het raam onze oren alleen maar afgestemd op de taal van de regen die de aarde beroert in de stilgevallen tijd…

Morgen was gisteren Die tijd is voorbij Het zweeft ergens in het nergens Vandaag is al kwijt Het ooit is nu nooit Het nimmer immer ooit Een adem Een zucht Een wolk in de lucht Zwevend Fluisterend Door alle tijden heen Rollend Stuiterend Als een dobbelsteen…

de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Traanvocht kust het gras zoekend naar daar waar het geabsorbeerd zal worden omarmt door Moederaarde die het al koesterde nog voordat het ontstond rollend langs houten harten gebroken beloften blijkt de rit van korte duur daar de zon zich van haar sterkste kant laat zien en het aanroept…

och jij verdord blad voortgestuwd door de storm rollend over de straat opgetild door de harde wind je waait mijn brievenbus binnen ik raap je op je voelt hard en breekbaar aan ik leg je in een boek het boek met de twee gouden sloten waar niemand wordt buitengesloten…

gulzige golven knagen aan de opgeworpen muren die ons zandkasteel omringen totdat het koninkrijk zich gewonnen geeft aan de rollende branding het verlies was er al voor het zich aandiende we trekken onze voeten uit ongrijpbaar grillig zand tijd en getijde bewegen ons ze wachten niet geen van beide…

Rollende branding, hagelwit, de zee met al haar kleuren, golven hoog, met zoveel pit, de heerlijke zilte geuren. Nooit zal ik mij hier vervelen, dit gevoel is zo bijzonder, Met iedereen wil ik dit delen, het is een waarlijk wonder.…

is het een jutter waard hiervoor naar zee te komen? hij heeft geen wagen en spant geen paard maar rijdt op een motorscooter in volle vaart een aangespoelde vogel, lege flessen, half vergane bomen en een man die zichzelf de storm niet bespaart wat loont te worden meegenomen?…

ik zie het beven van de zee in de branding van eb en vloed krachtig afgescheiden pijnlijk verlangen in stilte weggevloeid ik zie het nemen van de zee in een onstuimige stroom het strand is weer klem gezet piekeren in slapeloosheid een machteloos verzet ik zie het geven van de zee als zandloper langs het water de jutter zwerft nog rond…

uit diepe troggen is een woord op de lippen van de branding daar schuimt het spuwsel van zeegeesten tot onleesbare ruige verhalen vloeibare bladzijden geschreven door de vloed worden spetterend omgeslagen gewist door laagtij het strand verzamelt losse letters - weeskinderen van zeepaardjes en zeemeerminnen - wacht op de vroege jutter…

ik stap in stoute schoenen om woorden te vinden als cirkels om van het begin de warmte te dragen tot het eind en weer verder ze zouden het verborgene moeten vangen stil rollend draaiend, traag als kringen licht op huid mijn glimlach zijn in kleine letters als stille adem ongeschoeid…

Insensatez De adem voelbaar in een zoektocht langs de juiste kleppen Jobim op de toetsen rond de heesheid van Maria Toledo En opeens ontvouwt zich de bloem van de meester rollend koper wuivend riet vergezichten van klank in een volheid die rechtstreeks naar het hart gaat Zo wil ik klinken met jou…

Jutters aan het zand, hun netten worden mager, wie de vis, wie de jager? Ververst z’n branding, springvloed bruist in lege mok, de getijden vol. Uit een vergezicht laden wolken hun gewicht in waterkruiken. Golven schuim vergruisd als wolven achter schapen, slapen onbevreesd.…

… Doch zijn rollende oogleden tijdens zijn diepe slaap vertellen ongelogen en recht voor zijn raap: Het had niet zo gemogen, als hij kon, had hij het allemaal vermeden……

Het liefdevolle kerstfeest geeft gezellige lichtjes bonte versieringen die ieders oog mogen strelen heerlijke spijs en drank vol vrolijk genot geweldige weelde geritsel en gerinkel van voortdurend rollend geld fleuren decemberstemming op wellicht een belediging voor God Heiland en Geest?…

De dagen weken en pas later tellen de jaren, zo rollend over het plavei. Op het bankje halverwege en louter mijn lief aan mijn zij, rusten wij even. De wind slaapt, de herfst ontwaakt, het meer ligt er minuten lang rimpelloos bij……

De dagen weken en pas later tellen de jaren rollend over het plavei. Op het bankje halverwege met louter mijn lief aan mijn zij, rusten wij even. De wind slaapt, de lente ontwaakt, en het meer ligt er minuten lang weer rimpelloos bij.…

Zij heft haar tengere armen met strakke blik vooruit lange haren wapperen in zilte wind geen kou kan haar deren door lang dun gewaad als de zon ten onder gaat zij is één met de zee en de zee met haar rollende golven spoelen aan de kracht van het universum oude woorden in haar hoofd broze vingers reiken…

gulzige golven belegeren de muren die ons zandkasteel omringen de rollende branding dwingt het koninkrijk op de knieën voor een verwaterde overgave haastig trekken we lijf en leden uit het luie zand ingegraven verlies is er al voor het zich aandient wisten we het niet of deden we alsof tijd en getijde altijd in beweging nooit…

Omarm visioenen op top van de duin spiegelt avondgloed in haar rollende traan Staan in vuur en vlam kijkend naar de horizon echoot haar jawoord door de magische kleur. Glinstering van sterren in euforie van de nacht in ons gevangen cocon om alleen elkaar te verstaan.…