327 resultaten.
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.
In mij is net zo…
Vermoorde engel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 541 (voor Sharon Tate (1943 - 1969))
De toekomst leek schijnend tot ver over de horizon
je pronkte met babykleertjes en je glimlachte
als een filmkoningin, die het geluk had gevonden
in je man Roman Polanski, die je verafgoodde
Je droomde 's nachts van zijn tedere aanwezigheid,
wanneer hij weer moest overwerken in een verre plek
of teveel was…
[ Jammer, hij doet slechts ]
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 48 Jammer, hij doet slechts
zijn plicht, ik had graag dat hij --
een heilige was.…
[ Hoogstens ikzelf snap ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 Hoogstens ikzelf snap
wat ik bedoel, met jou zijn --
het misverstanden.…
't Colbertje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 (Stapelgedicht II)
Samen met de schrijfster deelde ik
die lange reis COUPÉ No. 6
Wij treinden door Siberisch landschap
dat eindeloos raasde
zonder kwaad te doen, zeker
en beslist, geen centje pijn
Wij arriveerden
in hoofdstad Beijing
Vele ONVOLTOOIDE LIEFDESBRIEVEN verder, kocht
hij een colbertje
in mooi en aantrekkelijk
RUSSISCH…
Verwaarloosbare aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 77 Voor Myrthe
Alleen de wereld
Om je heen bestaat
Nog, maar niet
Meer voor jou
Je zit hier wel
In je hoekje
Afwezig te zijn maar
Je hoort er niet meer bij
Verloren in de tijd
Niemand die je ziet
Niemand die je kent
Verwaarloosbare aanwezigheid…
Met de rug naar de toekomst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 Met de rug naar mijn toekomst
Sta ik, het verleden trekt,
Trekt mij gaandeweg steeds
Meer naar zich toe, spant
Zijn kleverige tentakels
Om mijn magere lijf,
Zodat ik geen kans heb
Me om te keren om een
Glimp van mijn toekomst
Op te vangen die hier
Onbereikbaar achter mij ligt…
[ Ze kleedde zich uit ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Ze kleedde zich uit,
onbezorgd of ze iets zou --
willen verbergen.…
Het menselijk tekort
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Die altijd zuinig
Geweest is op zijn
Leven, zorgvuldig
Inhoud gevend aan
Het menselijk tekort,
Plooien effenend
In zijn dagelijks
Bestaan, ziet terwijl
Hij voortgaat alleen
Nog maar de rafelranden
Waarlangs hij moet gaan…
De kleuren van de avond.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Het zijn de kleuren van de avond
die mij verwonderd stil doen staan.
Het langzaam doven van de zon,
dit stilzwijgend ondergaan.
Het zijn de geluiden van de avond.
Het zachte ruisen van de zee.
De stilte op de achtergrond.
Het late krijsen van een meeuw.
Het zijn de geuren van de avond.
De kamperfoelie, de jasmijn.
Het pas gemaaid gazon…
Buiten de muren van het huis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 Vader ben ik van dit
Mooie, kwetsbare kind,
Dat thuis zo op zijn
Eigen omgeving gesteld is,
Erg gericht op de veiligheid
Van eigen pap, mam, en huis -
En nu zie ik je dansen
Op je eigen klompjes
Op het grijze zeil
Van je klaslokaal -
Op je hoofd een tuindershoed,
In je arm een mand met
Zelfgekweekte preien,
Voor de gelegenheid…
Een illusie om lief te hebben
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 De enkeling denkt
Schijnbaar in samen,
Maar weet wel dat zijn
Gedachte een illusie is,
Immers trouw is hij
Alleen aan zichzelf -
Hij blijft de mens
Die als kind ter wereld kwam:
Een krijsende pasgeborene
Die geborgenheid mist, en
Die op zoek is naar troost…
Als, dan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 118 Als het zo zal gaan
Als jij nu schetst,
Dan zullen we uitstappen,
Elkaar omhelzen,
Missen zullen we elkaar ook -
Maar vergeet niet:
Alle samen is schijn
Op de weg die je aflegt
In je leven -
Liefde vind je overal,
Op alle wegen, maar
Trouw, onvoorwaardelijke trouw,
Woont met niemand samen,
Ze woont alleen…
[ Er is een naam voor ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Er is een naam voor
oudemensengebouwen --
ze heten: Verlies.…
afstand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 in haar hoofd
woedt het
strijdtoneel
in de
gevechtsopstelling
langs de frontlijn
zoekt ze
dekking in het
zelfgegraven
loopgraaf dat
met de tijd dieper
en langer wordt
boven het
oorlogsvuur in
de zuigende
modder hoort ze
alleen zichzelf
huilen ze
slaat niet door
ze observeert
signaleert
de heroïsche
meesteres…
[ De vele jaren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 De vele jaren
trekken mij krom en ik zak --
weg in mijn wortels.…
[ Elkaar aanstaren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Elkaar aanstaren
alsof de ander fout is --
en op jouw stoel zit.…
[ Ik zal je helpen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Ik zal je helpen,
pak het touw dat ik opgooi --
uit de diepe put.…
[ Vertel wie je bent ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 29 Vertel wie je bent,
vertel het als een verhaal --
dan valt het wel mee.…
Het ondeelbare
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 Uiteindelijk raak ik verzeild
in afgesloten kamers, door
zinnen, stuwing van het bloed
door aderen waarin het hart te
groot de geest te nauw, ritme
van zin en woord verstijfd in mijn
roman, de plaats verkrampt in grijs
en groen, in tijd niets meer vernomen,
het laten een constante druk van
wurging als ik binnen kom, tussen
aarden…
Mijn ondeelbare deel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 Uiteindelijk raak ik verzeild
in afgesloten kamers en door
zinnen, stuwing van het bloed
door aderen waarin het hart te
groot de geest te nauw, ritmisch
in taal en woord verstijfd in een
roman, de plaats verkrampt in grijs
en groen, in tijd niets meer vernomen,
het doen laten een constante druk
van wurging als ik binnen kom.…
Het ondeelbare deel?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 Ten laatste raakte ik verzeild
in afgesloten ruimten en buiten
zinnen, stuwing van het bloed
door aderen waarin het hart te
groot, de geest te nauw, ritmisch in
taal en goederen vergrijsd in een roman,
de plaats verkrampt in het scharlaken
rood met alleen de tijd als onderkomen,
het doen te laten als constante druk van
zwaartekracht…
Zielsverwant
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 144 Ik zie de sterren altijd stralen
dat zij schitteren waar ik ’s avonds bij kan
haar lach als een souvenir in mijn brein
gekleurd zoals iedere zonsopgang
ons geboren verhaal in geschiedenis
is geschreven uit mijn droom in een roman.…
Sferen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 voor wat ik nog wèl weet
Nog minder weet ik waar dit vers
heen gaat
Rewind fast forward Ariadne's
draad
Ik ben de binnenwereld
afgedaald
Der Sferentrilogie van
Sloterdijk
Van Bellen Schuim en Globes
Woede Tijd
Al zijn die laatste daar niet aan gewijd,
Zijn magnum opus is niet
achterhaald
Van oorsprong was 't bedoeld
als een roman…
[ Er is een raadsel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Er is een raadsel
in hem dat ik wil kennen --
niet, wel, wil kennen.…
[ Mijn kindertijd is ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 Mijn kindertijd is
nu een verhaal, met een lach --
verteld op een feest.…
[ Macht is zelfstandig ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Macht is zelfstandig,
die kun je niet bezitten --
die gebruik je slechts.…
[ Hij is er ook weer ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 20 Hij is er ook weer,
lusteloos kijken we weg --
en zeggen hallo.…
[ Wees toch verstandig ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Wees toch verstandig!
Als alle meisjes mooi zijn,
laat je dan rijden.…
Lief hebben in verschil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 191 Elkaar te lief te hebben in elk verschil
verder dan de dood op de favoriete plek,
uiting van de kracht klinkt in ieders wil
gevoel komt voort uit een vreemde obsessie,
leidt tot in de aarde geploegde concessie.
Daar kiemt de logica die het lichaam voedt
de liefkozing van het individu versterkt en
deels verzacht het lijden door soberheid en…