Alle inzendingen over rook OR gevoelens

Gevoelens uit het verleden Keren weer terug in het heden Zoeken hun plek in het geheel Soms wordt me dat te veel Teruggeworpen worden in de tijd Ik hoop dat het met de jaren slijt.…

wat voelde het vertrouwd toen die onzekerheid was verdwenen niet bang, niet benauwd niet bang om te worden afgewezen wat voelde het vrij zonder de greep van angst en pijn niet boos, alleen maar blij dat ik eindelijk mezelf weer kon zijn wat voelde het goed me niet meer alleen te hoeven voelen niet verlegen, juist met volle moed wetende…

Gekwetst, Verstopt, Gemist, Gevonden… Mijn gevoel Je bent weer terug!…

Ik voel.. Ik voel me alleen in een andere wereld. Een wereld vol stress. Stress die je gek maakt, en niet vrolijk kan laten zijn. Ik voel me gelukkig met vrienden om me heen. Zo gelukkig dat ik alle verdriet vergeet. En dan word ik weer wakker. Wakker in een nachtmerrie Al de dingen komen weer terug. Mijn vrienden om me heen zijn weg…

Vloedgolf van gevoelens Rondhollend, om mijn gevoelens kwijt te kunnen, kwam ik aanvankelijk niet verder; men heeft een beperkt gezichtsveld met een beslagen bril. Het gaat altijd razendsnel, van dag tot dag; dat onvervulde gevoel, immer herkenbaar aanwezig.…

Ik heb een gevoel een naar gevoel een voorgevoel een vreemd gevoel en gevoel dat anders is dan normaal een zielig gevoel een verdrietig gevoel een idioot gevoel maar ik voel niets voor jou…

Hij had haar altijd bemind met liefde omringd Doch de bevrediging die zij zocht kon zij slechts dromen zij was nog nooit echt gekomen Aldus haar gevoelens en respect te eren liet hij zich tatoeëren Erotische jaren van ineen gesmolten geluk Een ongekende passie het kon niet meer stuk Totdat zij het realistische wilde en ging ervaren En…

Ja ik kan, nog schrijven, om mijn gevoelens in poëzie te verwoorden.…

Onzekerheid, eenzaamheid, angst, voor mijn diepste gevoelens ben ik het bangst. Waar moet ik heen met deze last, laat me niet alleen, houdt me vast.…

Gevoelens gaan tonen het leven weer omarmen de onzekerheid achter me laten.…

Maar gevoelens toon je niet, heb je nooit getoond en zal je ook nooit tonen.…

ik heb je ontmoet in hele rare omstandigheden, we hebben samen toen veel tijd gedeeld. maar we hadden toen geen andere mogelijkheden, dat was toen ons tijdbeeld. jarenlang uit het oog verloren, geen contact en de echte liefde is weggegaan. maar na lange tijd ben ik je gaan opsporen, met goed resultaat, en nu is er weer een goede klik ontstaan…

Thuis, ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig Thuis, ik voel wat je zei en dat maakt me boos Ik kan niet zeggen dat ik je haat, want dan geef ik toe dat ik je graag zie Ik kan niet zeggen dat ik je mis, want heimwee voel ik niet Verschillende gedachten razen door mijn hoofd Aanvaarden kan ik wel, begrijpen niet…

Het voelt me aan als irritatie, wanneer men telkens vraagt, hoe of het je vergaat, het voelt als verraad, wanneer het antwoord telkens weer als " goed" wordt verwoord. Toch is het niet, zoals het hoort, maar weet je, wanneer je echt luistert, haal je toch de waarheid wel boven water, of kan die beter bij de vissen blijven, tenzij die,…

Sneeuwvlokken dwarrelen, alles is bevroren Tranen worden ijs, stoppen met stromen Gevoelens blijven steken, zoals voetstappen in sneeuw Een winterlandschap vol vragen, daar ga ik heen…

Jouw verlangen naar liefde is net zo kwetsbaar als het mijne We ontmoeten elkaar in het virtuele vlak en koesteren ons aan woorden die gevoelens oproepen in een moment van verbondenheid om vervolgens weer te verdwijnen in een wereld van eigen gedachten…

In de vroege ochtend wandelt alles in mij, in de vroege ochtend voeren mijn benen mij naar de stilte van buiten, die met zachte bries getooid, gevoelens weet te ontsluiten en gedachten ontplooit. Benen, gevoelens, gedachten, dwalend door de stille straten, die even alle zorgen verzachten als de nacht het etmaal heeft verlaten.…

Dichten is een kunst of mag ik zeggen meer een gunst. Het is niet aan iedereen gegeven, ik heb het vanbinnen, ik moet het beleven. Ik heb één letter in de kiem gesmoord, ik liet het een woord bewandelen om er een zin van te maken die mijn binnenste zou raken. Een gedicht is mijn eigen ik, mijn ziel ligt in dat gedicht. Ik zie het allemaal…

Tegen het einde van de rit, met nog onbepaalde tijd te leven, delf ik haast het onderspit voel me in een hoek gedreven. Gedachten, die soms ietsje maar, en toch reëel op Heimweh’ lijken, bedrukken mij dan hinderlijk zwaar en méér dan ik wil laten blijken. Ik woon nu al ruim 67 jaar op deze gastvrije mooie grond, ruim drie keer langer,…

dansen tussen lange bomen doen zij, de slanke vrouwen als gewillig riet bewegen de schimmen het doet mij herinneringen beschouwen waarin de liefde groeide en bloeide tussendoor de zwaarte van de dagen hoe droeg ik een werkelijkheid die zo bovenzinnelijk vloeide doch het zicht verblindde, ik zag geen dubbele lagen toch is het tot in alle…

Mijmerende woorden, gedachtespinsels Vaag geschreven, nooit exact beschreven Schetsen van scherven en doornen en resten van een overbelastte gum Onderstreepte gevoelens en een overschat verlangen.…

Aandachtig roken is meditatie. Sigaren roken is genieten.…

De zon zakt in vurig rode gloed achter de huizen. Terwijl een merel uitbundig zingt, op de punt van het dak. Sinister zwart tekent hij zich af, tegen het rood van de avondlucht. Zo stil is het, na de hitte van de dag. De blauwe regen voor mijn venster, staat daar roerloos groen te zijn. Een zachte koelte brengt langzaam wat verfrissing…

Met een reden Jouw gezicht Jouw handen Jouw lach Later fiets je weg Met je vriendin Het donker in En ik Loop de andere kant op Dubbele gevoelens En met een vage glimlach Een koestering Van een moment En als altijd Die verdomde hoop…

Als barman heb ik best een mooi beroep: Men mag niet roken meer in mijn café, Want anders rook ik noodgedwongen mee; Dus staan de klanten rokend op de stoep. En zelf rook ik hierbinnen een sigaar. De kroeg is leeg, dus niemand maakt bezwaar.…

F. ligt 't lichaam in dees kas; Die veel van rook en damptuig heeft geschreven. Die steeds met rook geleek 's mensen leven, 't Geen als een rook verdwijnt en wordt tot as.…

Ik bestelde de ene bier na de andere en uit nostalgische gevoelens wist ik zonder ophef te veroorzaken een joint met Northern Light te roken. Ik zocht verdulleme naar de rebellie, die zo lang in mijn jeugdige inborst had getierd en mij tot grote hoogten wist te brengen.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Roken is dus echt en werkelijk waar.…

Alle geuren, kleuren en woorden laten mij achter in vergetelheid door het onkenbare omrand. Zintuigen verdoofd, leeg in mijn hoofd, maar met alle kracht in mij voel ik me op een dag weer vrij zodat alles betekenis krijgt... En dit kan met geloof en vertrouwen worden bereikt.…