Alle inzendingen over ruzie OR straatgebeuren

Ik las net dat een ruzie om een geit Tussen een tweetal Afrikaanse stammen Daar de emoties zo hoog op deed vlammen Dat het zelfs tot twee doden heeft geleid. Maar hoe goed ik op Internet ook zoek Toch vind ik geen condoleanceboek.…

ik dacht dat je vertrokken was in de stilte van de nacht we hadden zo'n ruzie gehad ik had het al verwacht na alles wat ik je verweten had was het begrijpelijk dat je was weggegaan maar de tranen sprongen in mijn ogen toen ik je 's morgens voor het bed zag staan…

Dat uit zich meestal in een slecht rapport en druk gedrag en ruzie dus dan wordt het kind van school verwijderd door de ouders. Die mensen zijn patiënten in mijn ogen. Ze vluchten voor het eigen onvermogen.…

Het lijkt alsof de wereld explodeert: Een vliegramp, slaande ruzie met de Russen, En Gaza-demonstraties ondertussen, Waarin men luid verwensingen scandeert. Als tegenwicht voor al die boze tongen, Heb ik dat lied van Lennon meegezongen.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

zware woorden kronkelen hierboven rond. ze stoppen, draaien zich om en kijken mij vragend aan. hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach worden ze sterk afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

Even was ik van de wereld weg Even was ik de ellende vergeten Even geluk en geen pech Even lekker met een vriend keten Tot ik thuis weer binnen was En de spanning voelde hangen Ruzie van de eersteklas Door de woorden bevangen Zo gaat het nou iedere keer En ook al wil ik er niets van weten Ze betrekken me erbij, steeds weer Kunnen ze het…

Ik zag ze ruzie maken die kwebbeltantes uit de straat het ging natuurlijk over niets zoals dat meestal met hen gaat. Ik zou wel eens willen weten waarom zijn zij soms toch zo boos maken van een mug een olifant maar eigenlijk is er niks loos.…

ik schilder jouw naakte lichaam als een voorbij stormende komeet jouw vluchtigheid speelt mij parten ik geraak niet meer bij jij schreeuwt de sterren naar benéé en toch ben je verwonderd wanneer de maan niet meer naar je lacht en het donker van de nacht jou omsluit in razernij ontstoken, treft mijn liefde jou geen blaam, enkel door wat…

lief, laten we... nee, luister... toen nou.. hou... ja ik wil... nee dat niet... Ik leg... verdomme zeg! ach kom... hoezo dat... zou ik...? ach stik!…

waar woorden er niet toe doen eerder willen zwijgen kruip ik liever in warme deelbare zinnen in ‘t zacht verstillen van verhitte lijven ademend onder één huid…

hij werpt zijn stoornis in de strijd om rivaliteit zijn meest te duchten wapen haar hart nogmaals te penetreren met zijn onnavolgbare verlangens geprikkeld omschrijft men hem als hij weer eens zonder klank maar met een uitgesproken beeld zijn woorden is verloren en dan maar met zijn vuisten communiceert het bloed van haar geliefde doet…

ik zeg even gedag laat zien dat sinds de vorige keer we waren toen samen in die ijzige sfeer ja, ik maak er maar van gewag, elkanders ziel doopten in stinkende teer onze woorden kleefden aan tongen met pek we waren kemphanen met een opgezette nek en ik tegenover jou stond, mijn lijfde trilde toen jij, ja jij mij naar het…

Hoe is dit toch ooit begonnen? Na al die jaren lief en leed Als zij, als hij, als ik Niet wetend, alles naar elkaar verweet En buigzaam lijdt het hart eronder Kleine stukjes, één voor één Afgezwakt door haat en zonder Liefdeloos zo hard als steen De dagen duren, maanden vormen De afstand groeit de inhoud voorbij Verworven leugens, woorden…

zo stom dat ik dacht dat zij altijd voor me klaar zou staan zo stom dat ik dacht we gaan er SAMEN tegenaan maar nee hoor dat is niet zo ze blijft bij je uit de buurt en loopt dan als een hondje achter iemand anders aan ik bedoel dat als er iemand is die zich een vriendin noemt maar als je ruzie hebt ze er niet meer voor je is…

strijk niet tegen de haren daar de ander gelijk heeft tiert geroddel uit kleine potjes voor wie het horen wil gestaag wijsneuzen ontpoppen zich als zwammen op boomschors luistervinken verbeiden hun zet kijken gulzig toe tot ze de stilte minnen *…

Ik weet dat het aan mij ligt, Maar ik kon er niks aan doen. We kunnen het wel oplossen, Maar het wordt nooit meer zoals toen. Niemand weet wat er gebeurd is en dat gaat ze ook niks aan. Ik heb nog wel een vraag: Waarom zie je me niet meer staan? En ik kan je niet ontwijken Maar wat moet ik dan doen? Het is niet goed gegaan. Het wordt…

een muur van verwijten scheidt luttele centimeters tot een metersdiepe kloof waarlangs de harde ruggen onbeweegbaar liggen want wie draait zich om en doet de eerste stap door simpelweg te zeggen: sorry ik zat fout en nu liggen ze te staren elk naar hun eigen kant de afstand onoverbrugbaar vooralsnog…

De wolken branden in de lucht er is geen wind, slechts een zucht de rivier borrelt alsof hij kookt de natuur lijkt in opstand ik ga naar de rand van een ravijn om te zien hoe vergevingsgezind zij zal zijn.…

Intens verdriet, mijn hart bloedt rood, gestoken door de haat. Veel tranen vloeien, luid gekrijs, en schreeuwen, schelden, slaan. O, bitt're smart en tegenheen; O, diepe val en mens en kind; Vlucht, vlucht toch veilig heen!…

Geen vriendenclub, maar strijdende partijen, niet wat je noemt gezellig overleg, er loopt er af en toe zelfs eentje weg, ze zitten bikkelhard te bakkeleien. Strategische posities zijn bezet: we hebben straks een oorlogskabinet.…

Brokken van haar ziel lagen voor haar over haar bed verspreid wat eens een sponde van vlinderliefde was was het er nu een van spot en nijd tot hij haar hart had ontnomen zij had bloed geroken het was haar eigen hij had haar ziel gebroken.…

slaande ruzie tussen hem met zijn lange tenen en die met zijn kort lontje. mensen zijn veel te vlug op hun pik getrapt. zo begon elke oorlog!…

We denken dat bejaarden strijd verfoeien, dat zij genieten van hun oude dag, omdat nu niets meer moet en alles mag, totdat ze zich met politiek bemoeien. Wat ik als dichter denk van 50Plus? Het rijmt op 'knus', maar meer op 'mordicus'.…

Toch zie ik overal dezelfde schim: Men maakt steeds ruzie in de geest van Pim!…

Eindelijk lente pluk ik tulpen tot een boeket Voor haar die me lief is Voor kort of lang gemis Voor harde woorden of stil zwijgen Voor het plotse vleugellam Voor met ruzie dreigen Voor haar die me lief is Pluk ik tulpen Stuur ze niet uit Amsterdam.…

Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

Wie vaart er wel bij ruzie en misbaar? Assange, die wist wel raad met zulk theater: Hij haalde alle bagger boven water.…

Wat zij hebben doorstaan de laatste 2 jaar, ga er maar aan staan Ruzie's , vechten, telkens weer twee ouders in de clinch, keer op keer Vlogen elkaar in het haar en zij stonden daar maar In hun ogen het verdriet maar wij zagen het niet Alleen bezig met onszelf vergaten het meisje van 5 en de jongen van 11 Zij sprongen ertussen…

Achter de muur is ruzie, achter de ruzie muur, achter de muur twee die het niet meer weten, Daarachter straat, heet asfalt, niemand aan het stuur. Nooit meer kleinzerig zijn. En appels eten. -------------------- uit: Raster 2004.…