Alle inzendingen over samen OR delen OR bewondering

als rode drab drijven resten vuurwerk in een ochtendstille plas straat ademt overdaad aan genoten drank en spijs geeft morgen pas zijn katers prijs de schone lei voor jou en mij spiegelt somber wolken grijs wij zijn de eersten die de wereld gaan ontdekken ondanks alle nachtelijke smetten…

Je deelt samen één taal der talen.…

Eén paar pracht en praal. Maanlicht vormt het levensboek. Vuur bij open haard.…

Samen naakt, nerveus. Beiden vol verlangen. Onophoudelijk intens gekust. Toenadering heel intiem. De vrijheid delen van de liefde.…

hoe jij keek kon ik alleen in je ogen lezen jouw lieve aanhankelijkheid sprak iedere seconde warmte met die blik in tal van eigen kleine changementen al naargelang de stemming op jouw bühne en mijn tegenspel in de choreografie die komt uit het intens geestelijk contact dat aanviel en pareerde waar lichaamstaal lachte als applaus…

juist in het heel licht raken van jouw huid knetterden kleine vonkjes met een verrassend geluid ook onze blikken sloten vaak kort in lichte verblinding en wegdromende ogen voor een klein liefdevol moment heel even dicht om met verbazing weer te openen pas later zijn deze eigenschappen verdwenen toen volwassenheid voorzichtig…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

openheid van zaken door een mens van goede wil de spil van het gevoel mag zelfs niet veronderstellen ook al zou het zeker weten zijn doch nog ligt de gebeurtenis verscholen onder tafel en is ieder woord te veel als een sneeuwbal dikt het effect over zijn hoofd van emoties en troost omvang van de tragedie wij zijn er nog niet mee klaar…

mijn gedichten delen met zomaar mensen is zo eenvoudig nog niet het is immers iets van mezelf de gedichten van hen die ik bewonder liggen vaak niet in mijn straatje ze hebben niet in de gaten hoe zeer ik hen bewonder zonder ze op een voetstuk te zetten het zijn ook maar mensen met verdriet , geluk… soms zoekend naar inspiratie en…

Geheel en deel zijn zeer complexe zaken. Zoals bekend omvat elk groot geheel meer dan de optelsom van deel plus deel, hoewel die samen het geheel uitmaken. De delen zijn geen losse onderdelen. Gehele kennis van de delen naakt, want wat de delen tot gedeelten maakt, is dat de delen méér zijn dan gehelen.…

de motor scheurde geluid in de lucht die dichtsloeg met een serie vacuüm klappers de blinde helm het patserpak met stoere laarzen pasten niet bij de frêle gestalte met bedeesde lach hij heeft de motor maar laten staan is via de achterdeur in alle stilte weggegaan aandacht en bewondering zijn niet zijn deel geworden was…

Mijn moeder, mijn vriendin Altijd zijn we samen, altijd een team binnen ons gezin En slaan we ons samen overal doorheen Als je eens wist hoeveel ik van je hou En hoe ik je bewonder En al die kleine dingen van jou Maken je zo bijzonder Je kan altijd op mij blijven rekenen Met wat je ook doet En waar je ook zult gaan Ik zal altijd pal naast…

ik zit mij voor het raam onnoemelijk te vervelen ik wou dat ik twee homo’s was dan kon ik samen delen…

Leven is delen Laten we licht rondstrooien Het samen maakt sterk…

die zovelen meekreeg een goede vangst mogen wij allen delen in het licht dat alom is ook ik…

Misschien kunnen de anonieme lezers die hun bewondering hebben uitgesproken voor het "snelsonnet" van de derde juli ook verbaal reageren - met naam en toenaam - in plaats van ins Blaue hinein wat sterren uit te delen in de loze ruimte?…

Kom dan bij mij dan vieren we dat samen, vieren is vrij. Ben je soms eenzaam? Kom dan bij mij en speel dan samen, een spelletje met mij. Ben je gelukkig? Blijf dicht bij mij, want het geluk wil ik ook met je delen, delen is vrij.…

Een prangende preek heeft niet de kracht die van preken wordt verwacht Een stilte samen beleven kan de mooiste preek zijn die je iemand kunt geven Samen de stilte delen kan geslagen wonden helen…

Kom dan bij mij dan vieren we dat samen, vieren is vrij. Ben je soms eenzaam? Kom dan bij mij en speel dan samen een spelletje met mij. Ben je gelukkig? Blijf dicht bij mij laten we delen, delen is vrij...…

een hartig kijkje op Valentijnsdag doet mijn maag knorren samen delen wij de erwtensoep…

Lust, bewondering en medeleven Delen hun milde aard Een gegeven genoegen Door de kerk vervloekt Verpest door schande en schuld Zo gaat Eros meer blikken vangen Dan een zwerm engelen of een heilige stoet Hoe hoger zij de schaamlap optrekken Hoe hoger reikhalst men Buitensporig gehecht aan de vliezen van het hart Sluipt meligheid de verzen…

Rituelen delen de streel jouw warmte drukte het wederzijds begrip troost trouw Milo….. deze klemmende tranen samen machteloos op een wit kille vloer wil ik delen ‘Milo….. voel je mij nog ?’…

we praten samen, beleven avonturen. kussen proosten, worden dronken vrijen lachen mijn diepste gedachten deel ik met je, mijn wensen, mijn verlangens. opgewonden vertel je me de jouwe je zit in mijn dromen onder mijn huid, ik woon in jouw hoofd deel je gedachten. altijd samen.…

mijn leven ik heb je lief al mijn leed vergeet ik niet het is wel doordat... dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen…

Straks ben ik weer terug, dan delen we de vreugde. Dan genieten we weer van ons samen zijn. Samen in vrijheid doch zo intiem! Ontplooi je! Doe wat je moet doen. De tijd is rijp! Ik geniet, omdat ik weet dat het goed zit tussen ons. Omdat je vanavond weer bij me terug bent om deze vreugde intiem met me te delen.…

vroeger met het grote mes schilde ik de lagen in hoog tempo weg had altijd haast om tot de kern te geraken geheimen zichtbaar te maken tegenwoordig laat ik stilte overwegen snijd voorzichtig de partjes zoals zij ooit zijn geregen al doende deel ik het mysterie van dichtbij in bewondering komt haar magie tot mij met respect geopend…

Ik voel plots mijn ziel verwant met kleine dingen die op onze wegen als bloemen staan geschreven verscholen in de dagen, geven ze oude zinnen leven en dragen in hun letters de zoetste pure zegeningen ik tel de dagen sinds de roze blik waarin ik je vond aan duizelingwekkende vormen, hoe vrouw je bent ik ben het vraagteken waarop jij het antwoord…

-elk woord zonder kabaal- lees in klank, de pracht, een nieuw verhaal bewonderend, beminnen.…

De zielsmuziek, de trillende snaar die van bewondering sprak.…

Jij spreekt in witte schaduwkleden en omarmt zoals een gordijn het laken van het leven een vleugje trots gedeeld door een decemberregen verbergt zo als in jouw melancholiek gedicht een jaargetijde dat vergeelt wanneer de lente alle dood weer doet herleven…