Alle inzendingen over samenhang in verande OR ei OR roodborstje

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het moet gezegd een ei wordt gelegd de kip was er zelf bij ei…

Mijn roodborstje zingt Serenades in de stronk Het kleurt het grauwe, Het dorre van de kou De lente nadert snel Mijn vogeltje rukt in Bezonnen maar gestaag Doodt het leven vaak…

eens was jij het roodborstje je zong de nachtegaal van haar plek nu krijs je gelijk de meeuwen verloren boven een verlaten strand de golven overstemmen jouw treurgezang je bent als stuifzand…

Maar toch; bij een gedekte tafel en distillaten, ontken ik enige samenhang.…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

Een dierminnende consument uit Hindeloopen Ging bij de boer scharreleieren kopen Thuis onderzocht hij ei na ei Maar hij was helemaal niet blij Daar de eieren schàrrelden noch krópen…

Verschrompelde bladeren bedekken de grond roodborstje trippelt pikkend alleenzaam in het rond.…

Nog altijd gelest door een lied van de grond hingen de takken al laag in het najaar Bedruppelde webben trokken het bos door en vingen wat klein was en vleugeltjes had De idyllische dood van detail en nuance maakte weer plaats voor het egale witte geschitter van sneeuw op een winterse wolkloze windstille weide Als het maar klonk…

Niemand kan het geloof staven van de ander Men kan alleen eigen geloof uitstralen naar die ander Maak het maximaal zuiver met maximaal respect van en door beiden Want geen 2 mensen zijn het zelfde een ieder is uniek…

Je moet niet aan leiden lijden Soms de meiden mijden Aandacht aan de weiden wijden Zoals ze van alle zijden zeiden Je moet niet naar nijgen neigen Soms een steiger bestijgen De pijlers goed kunnen peilen Langs de zijlen kunnen zeilen Je moet geen vijlen veilen Soms je vermeien vermijden niet tijdens de reien rijden iemand die vleit nooit…

De winterjasmijn bloeit onverdroten dit jaar als ging het om goud een merel te gauw een roodborstje dat fladdert en weer valt er sneeuw de postbode belt eigenlijk moet hij per fiets zijn brommer zijn lief…

Het ei tussen mijn oren Vol toekomst maar nog niet gebroken Broedend vol van woorden Die groeien naar zachte zinnen Steeds wil ik je lezen Maar eerst moet je breken Voor het leven je kan aanschouwen Toen zag ik jou En het is gebeurd De schil viel in snel tempo op mijn hart De liefde is geboren Nu de zinnen zijn te lezen Zing ik ze…

mij werd een voorpagina beloofd want ik had zonet een gedicht, in het holst van de nacht, verzonnen, ik dacht dat mijn pad werd verlicht doch ik werd van mijn zinnen beroofd ik verkondig nu wereldwijd ik kan hier mijn ei niet kwijt…

na het driftig schrobbelen en liefdevol scharrelen gaan ze kakelen.…

Het is een "eitje", wanneer iets makkelijk gevonden wordt Het is een "ei" als ie een beetje dom is niet meteen snapt wat er wordt gezegd. Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

Een pracht van een ei een bloemetje uit duizend 't is pasen…

Of was er al een kip om ’t ei te baren met ook nog eens een keer een haan erbij aanwezig als bevruchtende partij? De vraag zal mijn gemoed niet echt bezwaren: Ik lust zowel de kip alsook het ei. Adriaan van Dam…

Het danst van links naar rechts Van boven naar onder Maar slechts Een lichtfits en donder Niks wordt bepaald in realiteit Wie spreekt er van waarheid En de vogel spreekt een taal Waar zich geen bevind, verhaal De cirkels in het graan Zeggen meer Als dat dit woord zou moeten Gaan…

Ik heb last van mijn ei dat is heel vervelend, ik voel van alles maar kan er niet bij. Dat ei schiet en knalt door mijn hele lijf, ik krijg het niet te pakken, zit hier maar te zitten als tijdverdrijf. Voel allerlei prikkels om met dat ei wat te doen, kom echter niet in beweging, zit met mijn hoofd in "vroeger", in "toen".…

komt ons land niet in We sluiten het af met prikkeldraad We zetten het onder stroom Want er is echt geen plek meer Met al die lege kantoorgebouwen en lege winkels hier Kan er echt niemand meer bij Het glas is meer dan leeg Als we zien hoe mensen met mensen omgaan Ik hoor liever het roodborstje zingen…

kijk kijk dan Mam de familie pimpelmees is op visite een roodborstje hangt in de lucht om zo van de dennenappel te snoepen, in een decor van aangevlogen sneeuw Mam kijk, ik geloof dat de aarde bedekt is met witte tranen…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Is het doorsnijden van banden niet een té simpele route Zelfs het ei waar ik op broedde heb ik drastisch uit het nest gegooid Ik wil het heus wel leren maar het kraakt zo in mijn hoofd als ik mijn ogen sluit en luister naar de schaal onder mijn voeten.…

Ik loop hier met mijn ei dat ik kwijt wil, de bloemen kijken mij één voor één aan, binnenin mij is het verassend stil, ik zie het lege gat, daar blijf ik staan. Ik zal hem nu voor het laatst los moeten laten, niet alleen het ei, maar ook mijn verlangen, ik zal het hier wel achter moeten laten en mijn geweten opnieuw gaan behangen.…

Een oud-politicus die soms iets vindt Om het vervolgens dan niet op te pakken Soms wel maar dan verdwijnt het in zijn zakken Is uitgekookt en ook Van Aartsens vrind De man blijkt niet te breken en hij zwijgt Waarna hij weer een heel mooi speldje krijgt…

Het ei is zo gaaf dat ik alleen al door zijn naam te noemen de indruk heb teveel te zeggen. Zo stil is het dat beter dan door deze woorden je je er eentje op een lege bladzij voor zou kunnen stellen.…

het licht keert zich naar binnen waar het ei ligt op het witstenen bord in de afwezige kamer is enkel schemer niet te luid ------------------------------------- Uit: 'Gedichten 1958-1978', 1978.…

Ei (voor Eileen) Na onze liefdesnacht bakken we uitgeput een eitje of vier met gele dooiers en al en vreten we de smurrie gulzig op. Je slaat nog twaalf eieren kapot op mijn drilpuddingbillen en met het glibberige vocht steek je een vinger diep in mijn nauwe anusgat. Je wilt me neuken als een man, maar dat mislukt.…