Alle inzendingen over schaamte OR perspectief OR Andrew

Het maakt je nederig En dankbaar Als je beseft Waar je nu staat Dat het bij dingen Echt belangrijk In ons leven Niet om geld of status gaat Het geeft Voldoening Om te voelen Hoe geluk ontspringt Uit vaak iets kleins Hoe makkelijk dingen, Van weinig waarde Bijdragen Tot iets unieks en heel erg fijns Het doet je landen Op beide…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

we zullen het zonder voorkennis moeten doen maar waarschijnlijk ben ik het zelf hij kan echter ook een ander zijn in het oog van herinnering te midden van verward verstand in deze verlengde ontmoeting dringt zich gelijkenis met zijn spiegelbeeld op om iets mee te geven is nog een diepte te gaan- het is ook altijd wat…

De dood is de toekomst het leven het heden de jeugd het verleden Alleen aan het heden kun je wat veranderen de dood komt toch wel en de jeugd kun je niet meer terug halen Als je er iets mee kunt als je er iets mee doet biedt deze conclusie best toekomstperspectief…

Probleem is alleen in dit land: Het woord wordt gebruikt, alleen weet geen mens: wat is nou een perspectief bieden bij de boer, als mens?…

dat klagen helpt niet: moest worden gesmoord! de ontevredenheid spat ervan af en zeg nou zelf: wie kwam er in z’n graf? de Palestijn of Jood die werd vermoord! geklaag, in veler opzicht, is gemier de echte narigheid is ver van hier…

Duizend en één waxinelichtjes voor al het leed dat ik moest lijden. Duizend en één lichtjes om te verzachten, de pijn, het verdriet in mijn huidige bestaan. Duizend en één lichten die samen één worden met mijn licht. Licht voor lichten, om te belichten, wat beter kon. Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen…

Het bekampen van de hedendaagse vijand En het ontwijken van mensen gaan hand in hand De explosieve aanwas dezer pandemie Eerst lauw onthaald op hoongelach en apathie Het hing volgens virologen al in de lucht Drie F-35’s meer blijkt nu pas spilzucht Door onze grootheidswaanzin en arrogantie Zitten we al vast tot na de paasvakantie Ondertussen…

Tel daar de schaamte voor het vliegen bij. Nee, dan de trein die ik nog wel eens pak; je schaamt je enkel maar voor het gemak.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Voel de lauwe midzomerbries Om mijn gespannen kaken Hoor vogels van allerlei pluimage Kwinkeleren dat het een aard heeft - Ik die zie met mijn gevoel, Lees met mijn oren en vingers, Diepgevoelde sensaties Die binnenkomen door mijn neus, Pannenkoek met spek, kaas en appelkaneel Die lonkend op mij wacht, Leef maximaal in het hier en…

Het WK-voetbal in Qatar begint, Maar mogen we er eigenlijk naar kijken? Ze spelen daar in feite over lijken, Niet één weldenkend mens blijft daarvoor blind. Maar maandag, als Oranje lekker start, Dan denk ik dat ik juich (maar niet te hard).…

Zonder perspectief als regen zijwaarts valt met doorweekte vellen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik wil perspectief geen vergelijk dan blijft de horizon nog buiten mijn bereik diepte om in te verdwalen een handreiking die het beste uit mij kan halen licht en schaduw in scherpe contrasten om nog nauwkeuriger op mijn grenzen te passen mag ik jouw warmte als mijn rode draad een horizon die liefde in perspectief nog open laat…

Maar dan gezien in het perspectief vanuit het Hemelrijk.…

Als je hart huilt Maar je ogen niet Als je lichaam pijn doet van verdriet De zere plekken verborgen Geen emotie tonen en geen zorgen Ben je dan flink al is het niet waar Of is het praten erover al te zwaar Schaamte dat je hebt geloofd Schaamte dat je toeliet Om alles wat was beloofd Eindigde in nog meer verdriet…

Hoe sterk is de emotie welke een gevecht aangaat zonder blos van diepe schaamte enkel zuchten heeft omver geblazen dat het bloed vervangt in andere gedaante wie is de overwinnaar oppermacht waar is uw twijfel zeg mij toch: de schaamte! de blos mag geen verrader zijn hoe kil ook de emotie…

achtergelaten schaamte wordt stil weggespoeld tranen wankelen…

het ongewisse zetelt op een hoge drempel het ongewisse behelst tevens het perspectief…

hoe klein moet perspectief zijn om lichtdoorlatend hoop te geven de ogen neergeslagen kunnen geen zon meer verdragen de tijd is al zijn dagen kwijt in op en ondergaan van een troosteloze maan ooit zal de herder komen die goud randt aan de vele generaties dromen hij bereidt de weg de boeken zijn geschreven is perspectief de…

mensen in veelvoud ongeneerd ingelijfd kent kunst geen schaamte…

gespeend van schaamte bloeiend in volle glorie niet wars van vrieskou…

verborgen schaamte achter haar armen zucht ze tot ze adem haalt…

In zware pantsers van verstand, schaamte en schuld – zijn genen op jacht.…

Maximale schaamte na een mislukt gedicht...…

de storm eist de gedachte aan zachte stilte tussen hier en nergens het perspectief van een orkaan…