Alle inzendingen over schooltijd OR lei OR krijgertje

Ik sta stil op de drempel Ik kijk om en warempel Ik zie het afgelopen jaar 2017 licht, soms ook zwaar 2018 begint met een schone lei Mooi en uitdagend voor jou en voor mij!…

Samen met de bladeren op Allerheiligen uit de lucht gevallen, kuier ik langs de Leie. De koeien verdrinken in de nevel en loeien hun eenzaamheid uit. De trein rijt in een flits mijn gedachten aan stukken: oeverloos…

Decembers mooi gebogen c bevalt me, doet denken aan de lagere school, de tweede klas van juffrouw Kranendonk, rode inkt voor perfectie, de verbeten uren van herhaling, de lijnen van de letters, de onmacht op papier, de streng afgepaalde weg naar een eigen handschrift, de vingerafdruk der cultuur. ---------------------------------- uit:…

de tijd vrat aan het oude schoolgebouw de verf is weg, de deur piept oud maar binnenkomen ruikt vertrouwd: de geur van toen, van kindertijd van potjes inkt en schoolbordkrijt volwassen mensen in een klas niet één zoals hij vroeger was maar strak in ‘t pak, ‘gearriveerd’ en al met al voelt dat verkeerd toch, ruik ik nog die fijne geur…

Middelmaatje brak bij scholen in en sloeg het bord aan splinters. Luiheid mikte hoge ogen. Ook de mammoet knikte. Je had genoeg aan een zes-min. Stof begrijpen had totaal geen zin: je scoorde pas wanneer je alles pikte, jointjes rookte en de pillen slikte. Kritisch denken was een slecht begin. Hij die nadacht raakte uit de pas en kwam in…

het haardvuur hongert ik geef het stuk voor stuk, ‘t gekapte hout van de eik, waarin wij samen, zo dikwijls klommen, na schooltijd terwijl het vuur eet, genieten wij van een op eik gelagerde Saint-Amour en vult warmte en speels vlammenlicht onze nu volledig eiken living alzo, versmelten wij samen in de gloeiing en de herinneringen…

In Brabant aan de grenzen lei een brave grenadier, Bij Louwke in de Gouê Ton, daar was hij in kwartier, De hospes was een gulle vent, bij iedereen gezien, Maar 't beste, wat baas Louwke had, dat was zijn dochter Lien.…

mijn bomen en heggen zijn versleuteld tot land en water, sterren en de maat der dingen in perifeer zicht, uithoeken aan ommelanden ook is sprake van verwarring, ongeschreven wetten in afwachting van een schone lei, in weerwil…

Ik weet niet, lief, hoe 't leven ons zal leiën Nog vaster samen, of wat meer vaneen....…

Ik kan niet bij haar geraken overal is de rivier te breed zijn de meanders uitgesleten gelijk mijn handen in haar het blad sterft op de oever geur van humus dringt door tot een verlegen donkerte in mijn hart, pindraad streelt de koebeesten, aait mijn vel het water ruist, speelt met de naakte vissen, zilvert dan stillekes de gouden zon…

ik wilde spelen aan het strand met een schepje schelpen en wat zand maar de zee leek het spel steeds te onderbreken door nieuwe kansen te geven golfde een schone lei om weer te beginnen ik werd kwaad maar lachte toen van binnen want spelen is het iedere keer net even anders proberen niet het eenmalig presteren…

dit is wat een schilder zou zien: de gebleekte graskant, kastanjes en linden, het warme maar heengaande licht van de avond en tegen de haag op de andere oever een loper, en zijn gedachten, hoe schilder je die en boven het water de meeuwen en tussen het licht- en donkerder groen de plecht van een jacht, het schuiven der dingen, de richtingen…

als rode drab drijven resten vuurwerk in een ochtendstille plas straat ademt overdaad aan genoten drank en spijs geeft morgen pas zijn katers prijs de schone lei voor jou en mij spiegelt somber wolken grijs wij zijn de eersten die de wereld gaan ontdekken ondanks alle nachtelijke smetten…

En toen ging de telefoon op een hele gewone dag maar de stem die ik hoorde nam mijn hart in beslag Verrukt, verrast en intens blij onverwachts maakte jij je rentree ik luisterde met mijn ogen dicht en toch had ik er moeite mee Alles wat jij ooit had verwoest stond gebrand in mijn ziel moet ik geloven in jouw schone lei omdat die ander…

Geen verlies alleen maar nieuwe mogelijkheden. Hier zit iedereen toch maar op je vingers te kijken. “Van wat leeft jij nu? Met wat vul jij je dagen? Ga je nu weeral op reis?” Ik krijg er ook nog een hoop ongevraagd advies bij, over hoe ik het best mijn leven kan leiden. Eerlijk als ik een oud bekende tegen kom is het verleden en heden het…

die kleine rode adertjes definitief geworden op mijn been - jaarringen na het derde lot - en ook de groefjes in mijn buik, als ik er wat zonnecrème op wrijf denk ik wel eens terug aan mijn benen en mijn buik van toen en aan mijn klein overbodig behaatje dat er toen eigenlijk alleen maar was om door jou losgeknipt te worden in het bosje na schooltijd…

Twee Zeeuwse jongetjes, Jan en Stoffel, leren na schooltijd sigaren roken. Zo leren zij ontspannen leven. Wie heden ten dage géén sigaren roken, zijn meestal depressief. Sigaren moeten op recept verkrijgbaar zijn, en door artsen worden voorgeschreven. Jan en Stoffel waren pionier!…

Eigenlijk is dit de beste tijd De lei is schoon en alles kan gebeuren Er is slechts veel verwachting te bespeuren Geen bitterheid, geen woede en geen spijt Maar straks komt die malloot weer van z'n boot En is het weer volledig code rood…

het binnen warmer wordt we zijn niet gauw tevreden op een nieuw blad, in het midden weer dat huis tussen de bomen, een raam een deur, een leien dak en de draden van de telefoon, doen we die of toch maar niet?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De man die uwe weelden mint is weerloos als het kleine kind: de wereld ging hem vreemd voorbij als aan zijn borst uw hartslag lei. Maar wat ons saamgedreven heeft is wat in kleine bloemen beeft en gonzend draagt het groot heelal: 't is twee-in-een, en dat is al.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

ga voorbij aan het voorbijgaande het was slechts een onzinnige brei dat zich tot heden schijnbaar krakkemikkig in u een weg baande of nog gekrast moet worden op een lei gelijk de tien geboden op stenen ook zij vielen in duigen leg die lei toch opzij koestert u in het gevlei gij zult niet buigen neem de benen ga bij voorbaat…

Het Kwaad brandt in mij Als een kaars in mijn hart Als een brandmerk op mijn hoofd Ik ben de zoveelste in de rij Ik wil het weghalen Uit mijn hart En uit mijn leven Maar het blijft door mijn hoofd malen Het zit vast in mij Net als in alle mensen Ik haal het niet weg ik ga verder met een vieze lei…

om te beginnen worden rekruten voorzien van startpistolen onmiskenbaar is de eendracht in het leger door het uniform legerwoordvoerders worden aangesteld in de rang van kletsmajoor de deserteur wil geen krijgertje meer spelen op het strijdtoneel de aalmoezenier gebruikt een dienstrevolver waarmee hij misschiet de veldpredikant…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Op het dunne blad van een treurwilg drijf ik traag over de wateren van Schelde, Zenne, Nete, Leie... Het blad is smal, maar ik maak plaats voor mieren, vechtend voor hun leven, voor vermoeide bijen, oude vlinders, voor zielen van verdronken dieren, voor zielen van verdronken kinderen, in Schelde, Zenne, Nete, Leie...…

Evenaar De poolnacht van een schone lei. Niet, niet doen. Voel je knoken, doe wat je wilt - ik doe het ook. Verwijder dagelijkse smeerboel. Niet, niet doen. Maak je op voor de grote trek.…

echo's van schreeuwende schorre stemmen ijlen na in de straten de fragiele vuist in samengebalde angst weet niet wat de andere doet neem het onbeschreven blad papier open de vuisten denk, fluister, schrijf, schrijf op een schone lei over jou en de anderen…

De kale kop de oorlam en de kwal Die krijgen 't steevast driewerf voor hun kiezen Het vuur lei na aan schenen hunner biezen Op hurken knielen fakkels met een knal Een robber vecht met oorvijg tot de bel De var krijgt rood, de joker buitenspel…