26211 resultaten.
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
De Dapperstraat
gedicht
4.0 met 146 stemmen 47.567 Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.…
Ode aan muzikanten en zangers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Wanneer je door de muziek
van je hart gevoed
de vreugde voelt
binnen stromen
schoon en stralend als
het voorjaar
met zangvogels
en twijgjes en de
schone bloemen
van Zijn grond
Och wat een
troost in het dan om in
eenzaamheid
en pijn
dicht bij
jezelf en de
blauwe lucht te mogen zijn
In een grandioos
muzikaal…
DE NOORDZEE
poëzie
4.0 met 6 stemmen 3.504 Hoe ben ik altijd weer vervuld, verlaten:
Vervuld van liefde en hoop en schoon geloven;
Verlaten als mijn dromen mij begeven.
Maar dan komt, o Natuur, langs alle straten,
Uw kracht, uw groei, uw dreiging, uw beloven -
Hoe klopt mijn hart van nieuw, van eeuwig leven.…
Haiku (lente)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 667 natuurlijk spreekt zij
beknopt maar bloemrijk de zin
die het hart opent…
neem winst en verlies niet ter harte
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 403 neem winst en verlies
niet ter harte
is een schoon beginsel
voor een engel
maar een mens
telt op de vingers
van één hand
de zomers van geluk…
Zomerblijheid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 43 Zomerblijheid omringt door
al het goede van de natuur.
Het geel en groen van de
boterbloemen zo schoon en
zo puur. De zingende vogels
in de bomen. Een vervulling
van al mijn dromen.
Zomer blijheid haalt mij
binnen in een boeiend avontuur.
De zomerkleuren zijn zo beeldend
en puur. Alles gekregen zonder
enig schromen .…
Schoon Liesken.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 771 Schoon Liesken, laat, o laat me zeggen,
Hoe onuitspreeklijk lief ge zijt!
Mijn hart, geheel u toegewijd,
Kom ik aan uwe voeten leggen.
Hoe ik me dus in éne keer
Zo door de liefde vast liet knijpen,
Dat kan ik waarlijk niet begrijpen,
Schoon Liesken, maar ik min u zeer!…
Aan mijn vrouw
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.915 Zwaar is uw last, maar schoon ter schouder;
eerst mijn kroost, dan mijn kruis.
Jaren gaan snel, doch geen hart wordt ouder,
liefde, in uw heerlijk huis.…
Zonnetje
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.331 Een groot hart,
heel veel pit,
het zonnetje in huis,
een kostbaar bezit.
Vincent van Gogh
vergrootte haar roem,
de koningin der planten:
de schone zonnebloem.…
Schoon
snelsonnet
2.0 met 20 stemmen 2.840 Ik heb er schoon genoeg van, riep de man
Bij harde vakbondsacties in de schoonmaak
Vandaar dat ik hier fel over mijn loon waak
Want dat is iets dat best royaler kan
En toen ik naar zijn inkomenseis vroeg
Toen zei hij kort en bondig: schoon genoeg…
Schoon
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 244 Als huisman met een ijzeren plichtsgevoel
Moet ik per dag 10 kilometer joggen
En ook nog eens een aardig stukje bloggen
Ik laat de boel geregeld dus de boel
Nou hoor ik laatst mijn buurvrouw, per abuis;
'Zó smerig , 't is daar net 'n ziekenhuis !…
schoon
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.387 niet
al dat gezeur
wil je weg ook
uit de sleur
van dagelijkse
beslommering
en goed bedoelde
bekommering
even alleen zijn
en alleen
met enkel jezelf
om je heen
voor rust
en denken
maar ook bezinning
en weg te doen
wat bagage
uit je rugzak
want ook die raakt
ooit te vol
is het tijd die
wat te legen
dat wil dus zeggen
je hoofd
schoon…
Hoe schoone
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.801 Hoe schone is Moeders tranenlach,
wanneer het kindje teer
haar zoent en stamelt: “Moeder!” ach,
de aldereerste keer!…
Schone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Zoete geur
vol verleiding
lokt me dichter
sluit mijn ogen
laat me meevoeren
naar daar waar
liefde door de
kanalen stroomt
wilgen niet meer
treuren maar de
verrukking omarmen
bloemen aanlokkelijk
hun kelk heffen
vlinders het hoofd op
hol brengen
zoemt blijdschap
tierig rond in deze
weelde
wiegen bladeren
op het ritme…
Schoon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 ik ergens lig te denken
begin jij moedig aan een trektocht
en boeken blijven ongeschreven
woorden staan dikwijls rechtop
tussen vazen met horizontale bloemen
ontstaat er een landschap rond jouw hart
je trekt jouw zachte jurk weer aan
reikt mij een zakdoek voor het snotteren
het klimaat verandert maar langzaam
maar jij blijft schoon, in…
Schoon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 ziljoen zeepbellen
spoelen wassende wolken
soppen de aarde…
Schoon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 hoe schoon is het
wanneer de dag
zich opkrult in de nacht
zodat ze precies
in mijn handpalm
past
met mijn andere
hand strooi ik
dromen van ver
die alleen
zijn weggelegd voor hen
die ze willen ontwaren…
Schoon
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 420 En daarom stellen zij nu aan de kaak
Mijn honderdveertig pond schoon aan de haak.…
Mijn schone zelf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 En mijn schone zelf.…
het schone
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 onder de
grijze lucht
van de stad
voorbij
de zwarte
gebouwde
gebergten
het kerkhof
gras
overwoekert
een eenzaam
kruis als een
goddelijke
ingreep daalde
hier een
regen van
gloeiend lood
neer
het schone
schemert in
het verval…
Het gebrek in Chloris
poëzie
3.0 met 30 stemmen 7.150 Natuur gaf aan mijn Chloris
Haar allerschoonste gaven.
Zij gaf haar schone leden,
Zij gaf haar tintelende oogjes,
En blosjes op de wangen,
Zij gaf haar, trots der mannen,
Een vlug vernuft, en oordeel.
In ’t kort, zij gaf haar alles,
Wat maagden kan versieren.
Maar jammer is ‘t – zij weet het!…
Dansen met Woorden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 182 Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter
in de beslotenheid van zijn of haar
cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar
doordrongen is, als ware taalopzichter
is dat de stroom van zijn of haar gedachten
gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel
op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel
wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 717 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 158 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Graf en kruis
poëzie
3.0 met 7 stemmen 750 Die iets diers naar 't graf moet brengen,
Plante stil een kruis daarnevens:
Schoon dan de ogen tranen plengen,
In het hart komt hoop des levens.
Waar bij 't kruis de tranen vloeien
Om hetgeen men 't graf moest geven,
Daar gaan schone rozen bloeien,
Rozen, die het kruis omweven.…
Alles wit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 230 het sneeuwt
op mijn hart
en in mijn ziel,
het legt er stilte neer,
zalig zacht en niet meer denken
worden kleuren wit
en wit is altijd schoon
zei moeder
op haar laatste
rustbed.…