Alle inzendingen over schrijven OR lezen OR leven

ik heb stenen gevormd tot mijn alfabet schik ze tot woorden in zinnen van universeel gebed kleur strofen met emotie voeg witregels toe in perspectief licht en schaduw zijn in te passen als contrasten mijn werkelijkheid kent vele talen lezen en schrijven openen alle verhalen want tijd heeft de stenen gespaard hun geheimen…

verte kijken om daar boeken te lezen over grote feesten en gebeurens die in liefde en diepe treurnis in de hemel van a-vier emoties en plezier beleven…

ik weet dat het zomaar uit de bomen valt in allemaal losse delen het kan me ook niet schelen ik puzzel ze wel tot gedicht maar een gezicht zonder ogen of liefde zonder pijn een misdaad los van mededogen kan onmogelijk het plaatje zijn want het laatste stukje dat de puzzel completeert wordt altijd door de lezer geoffreerd…

Ik, schreef de dichter in zijn gedicht zonder te beseffen dat er lezers zijn die er klakkeloos van uitgaan dat hij zijn eigen hoofdpersoon is Ieder heeft een rol te spelen - een schrijver evenals een lezer Ik beval, schreef hij dus over haar maar een lezeres uit Gent sprak hem bestraffend toe: dat kan niet, je bent een vent…

heb altijd geschreven kijk naar de mensen om mij heen waar zijn mijn boodschappen gebleven de stukjes hemel die ik gretig deelde voel ik soms in een warme hand de schouderklop en tranen lees ik in verhalen uit verwaaide sporen op het strand veelzeggend blijft de stilte die in dialoog nog echoot nadat wij al lang uitgesproken zijn…

Ik lijk alleen nog voor mezelf te schrijven ik duid dat niemand euvel schrijven, maar ook lezen is het beklimmen van een heuvel zo is het en zal het altijd blijven.…

ik wilde je schrijven op flinterdun papier maar mijn lichtgewicht woorden wilden niet beklijven op wit a-vier schreef zonder schaduw met mijn witte stift het contrast was te lezen als je dat tenminste zag ik wist dat je vingers langs letters gingen om warmte en emoties te vangen die daar achter bleven hangen op het eerste gezicht…

mag ik ruimte nemen letters zwart parkeren op dit witte vlak wil ze wel centreren zodat ik niet meteen alle beginposities pak maar eigenlijk ontstijgt de inhoud het dun geschept papier want driedimensionaal leest u altijd mijn gedichten hier…

het lezen begon waarschijnlijk bij wat vogelsporen van een waterkoet in de sneeuw wist je dat die er niet was wel was geweest en hoe lang niet kon je waarschijnlijk ook zien de mate van een verleden tijd we lazen allang voor we konden schrijven het schrijven begon met wat krassen op een mosselschelp hebben we gevonden…

de roman uit het gedicht geschreven en de muziek afgetikt wat er nog rest is de stilte die hoe paradoxaal zich zó goed leent voor het lezen van een roman het schrijven van een gedicht of het luisteren naar een mooi stukje muziek…

in zon verdwijnen langzaamaan de woorden stromen zinnen onsamenhangend uit het kabbelend water tevoorschijn maar schrijven gaat uitstekend in meanderend schrift is het midden constant zijn hoogte en diepte extravagant is de inhoud in contemplatieve rust als de drukste golfjes zijn gesust en schoonschrift onder de luchten weer…

Het boek ligt er vergeeld bij het lijkt ongelezen dan komen er letters vrij en maken nieuwe woorden ze zijn zwaar, vallen uit het boek woorden altijd op zoek.…

ik bots en breek met ijs schuur groeven in de schuine kanten schots en scheef onwijs schrijf voegen uit mijn lezersklanten laat je maar raken in je breekbaar taalverstaan ik zal je pootjes haken met jouw tranen ben ik niet begaan houd je maar doof stop mijn teksten in de pot in het lezen heb je al jezelf gegeven en voor de…

Ik zal mijn dood niet zien in de laatste seconde als mijn lichaam neerblijft. Ik zal niet weten hoe kracht van het liggen naar het dromen wegdrijft. Ik zal niet zijn die ik was als de dood mij leegdroomt en tot de laatste leden stijft. Maar dit verwart mij het meest: het oog dat nu leest, zag nooit de hand die nu schrijft.…

Ik moet wel schrijven zoals jij leest een ontleding van wat ik ingewikkeld voel wat ik samengebald zie: een oude man op een fiets die naar huis verlangt en kijk - jij ziet hem oud en op een fiets en dan pas dat hij naar huis, ja en verlangt.…

ik schrijf maar vaak willen mijn woorden niet hun ware betekenis onthullen dan kan ik hun bedoeling niet ontrafelen regelmatig zelfs het schrift niet lezen ook de titel die mij was ingevallen verdween in de letterbrij omdat fixeren vrijheid kost een klein excuus aan de lezer voor het gebrek aan concentratie oorzaak is…

Mensen zijn geboren biologen, die lezen kunnen en schrijven. Velen worden autobiograaf. We leven ons leven samen, totdat er iets hapert. Natuurlijk zijn ook artsen biologen, die moedig hebben dóórgeleerd. Ze laten zien wat gaat haperen, wanneer we onnatuurlijk leven.…

Ik zal je schrijven Als ik voel dat je er bent Ver weg Maar tegelijkertijd zo dichtbij. Mijn woorden zou je lezen En weten Dat ik tijdens dat moment Zoveel liefde voel Terwijl je naar dezelfde maan kijkt.…

Als ik dan ineens de drift kreeg om een nieuw gedicht op te schrijven, dan greep ik naar mijn pen en notitieblok en ik schreef maar wat heen en als er dan een geheel en iets nieuws te lezen stond, dan had ik toch iets te vertellen wat nieuw en waardevol scheen.…

(de gedichten wel) wanneer je mensen zou tellen die daadwerkelijk nog wel eens poëzie lezen dan kan je gerust stellen dat poëzie niet bestaat waarom ik dan toch altijd maar gedichten blijf schrijven dat is voor mezelf ook een raadsel…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Gelukkig zijn zij, die schrijven zonder kunnen?!…

de lijnen in je gezicht laten je leven lezen de tijd heeft ze niet getekend wel jouw boek gevuld met jaren waarvan de letters plezierig zijn gekruld of korte hoofdstukken die vaak eindigen in vaag mineur naast periodieken vol daadkracht zonder oeverloos gezeur je ogen schrijven weinig meer de inkt lijkt bijna op maar…

Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak. Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken; Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken, 't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…

Zoals zo vaak tijdens het lezen opeens opkijken. Een halve cirkel de wereld in. Lucht, tuin, huis, half maantje. Dan via wang en neus terug in je hoofd. Is dat mijmeren? Is dit schrijven? Finaliseren. Even geduld.…

niet alles lezen wat er staat niet alles schrijven zodat je onbewust ruimte open laat – voor fantasie je niet al te duidelijk tot de lezer richten een gebrek? Of een opstap voor het genie of een door god gegeven reden voor een enkeling om zich creatief te uiten soms in ondoorgrondelijke gedichten…