Alle inzendingen over schuld OR vergeving OR onvermogen

Zijn getekende Handen vergeven mijn zonden wil mij ontvangen met kruishout wonden.…

Mijn onvermogen ze te sturen. Jouw onvermogen ze te vangen. De grootste geheimen van de ziel, Verlangend naar de vrijheid. Verlangend naar bekendheid worden ze gelegd, op de golven van energie. Reizend met het licht, naar jou. maar ze worden niet gezien ze worden niet gevoeld, door jou. Alleen.…

Dieper en dieper kerft het in mijn huid, Als een hamer die hakt zonder geduld Het geschreeuw, een oordovend geluid Want alles, alles is mijn eigen schuld…

in de kleine werkplaats verft de zon de krullen goud, terwijl de hand van de timmerman snijdt en zaagt en schuurt aan het kruis van hout, waarop hij nagels ziet en bloed en 's-nachts als in de hoek het manshoge kruis te wachten staat op wat morgen zeker komt, droomt hij vreemde dromen vol van geweld en tranen, maar niet op zijn gezicht…

Met de schuld moet hij verder, worstelen in het heden en dat is het nu…

Het rukt en snijdt vol woede Je longen eruit Je gewurgde keel weigert lucht Woorden persen vol kracht Je ogen uit hun kas de rotzooi in je hoofd de smerige zoute modder Vermenigvuldigt, Stapelt, stapelt Geef me een mes, een zaag, een bijl Alsjeblieft, bevrijdt me te laat ik barst, ik scheur Geluidloos verdronken in mezelf…

Verstikt door honderden starende gezichten, die naar je kijken maar niet zien staan, hangt jouw leven aan één enkel draadje, terwijl je nog steeds met beide benen op een kruk staat. Je kijkt voor je uit en ziet het licht, je mompelt iets wat alleen ik kan horen en doet daarna je mond weer dicht. Je kijkt niet achterom en ziet dus niet, dat…

De bij bloesemt De bij bloesemt volgroei De bij bloesemt volgroei lentelijk De bij bloesemt volgroei lentelijk in een huiskamersfeer Van gezoem BOEM Geen schuld Gewoon vervelend Mededogen Mededogen heb je dan geen spijt? ach meid, Houd je bek, we zijn getrouwd.…

vergeef me ik kom van jou geen afscheid nemen dat heb ik al te vaak gedaan met handen als vuisten met volle strot ongeslikt vergeef me ik wil je laatste woorden niet horen galmend door die hoge zaal het glas niet vrolijk heffen nu je van ons weggaat helemaal vergeef me ik trek liever naar die zomer de dwaze herinnering aan destijds…

Dan ben ik het maar schuld Mij om het even. Wat ik als enige wil Is terug, mijn eigen leven Ook al ben ik schuld of niet Blijf met mijn hoofd opgeheven Buigen zal ik nooit Dat is mij om het even. Weet, geweten gaat altijd knagen Alles weerkaatste altijd terug Ook de slechte in je leven. Maar ik, ik ga door.…

Mijn kleine wereld werd met wit behangen, het sneeuwde in de Taco Mesdagstraat. Ik keek vanuit het souterrain, ’t was laat, naar buiten langs het hekje met de stangen. De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen stond ik met overjas en muts paraat. Mijn vader had een slee, na snel beraad, op eigen wijze in elkaar gehangen Het leven van de…

ik zie ze kijken achterom de vlekjes van hun schone handen wassen ze hebben iets bezeerd verdringen dat maar weten zich bedrogen door eigen ogen…

In schuld…

Wil ik gedenken, vergeten, vergeven, of -- vergeven worden?…

Wat je ook zou zeggen Waar je ook gaat of staat Jij hoeft niets uit te leggen Ik weet dat je bestaat Ik zou je zelfs vergeven Als je bij me zal zijn Een glimlach zou verschijnen Ik ben geen ijskonijn Ik hoop nog steeds op je vriendschap Eerlijk en oprecht……………….…

Zijn verstand zei nee Zijn lichaam zei ja Het vlees won en stortte zich in een wilde nacht met de vriendin van haar Het late ochtendlicht bracht hem de kater Koppijn en schuldgevoel tergden zijn hoofd De loden last van een gebroken belofte drukte zwaar op zijn hart Uit liefde voor haar bekent hij zijn schuld en hoopt op vergeving…

Hier kan ik aan je denken, aan wat je deed, je danken, met al die anderen je schuld vergeven Jij bracht muziek in ons leven Opgedragen aan W.A. Mozart…

ik heb jou vergeven ik heb mezelf vergeven kan jij dat ook, vergeven ?…

Wil je me vergeven Voor de oppervlakkigheid van m’n woorden Want het is alles wat ik je kan geven Terwijl je zoveel meer verdient Het spijt me dat ik niet kan zeggen Dat wat jij al zolang zou willen horen Het spijt me, ik ben te bang om die grens te verleggen Terwijl ik dat juist zou moeten doen Wil je me vergeven Voor het verdriet dat…

Als ik 's avonds op mijn knieën lig en ik vraag aan onze Heer wilt U mij ook nu vergeven kijkt Hij dan vol liefde op mij neer? Want ik Heer deed weer zoveel zonden en betuigde weinig spijt kunt U het mij alweer vergeven in Uw grote barmhartigheid?…

mij verwart ik verdrink in een put zonder echo mijn lichaam siddert naar eenzaamheid tussen de sterren en de maan mijn ogen trillen naar stilte tussen de zon en de zee mijn mens-zijn huilt om een herfstgekleurd waanidee ik nestel mij in de warme adem van een stil-leven en zoek een toevlucht in een stervend wenen kan je mij vergeven…

Laten gaan van pijn. Vaarwel aan het verleden, met buiging voor al dat komen gaat. Bevrijden van het bange hart, van haat en verdriet maakt dat het weer openstaat. Moed en kracht die ook jezelf doen genezen, van alles waar gekwetst voor staat. De stilte verbreken de weg naar elkaar hervinden het verschil tussen leven en…

Is het bijzonder, veelgevraagd, mensen te vergeven, pardonneren jij zonder zonden mijn zoon ver- geven streelt het jouw ego, hem te vangen in de echo egoïstisch mens, balancerend op grens in vader- ogen hij gaat kapot voelt het goed te straffen in vader- ogen jij een teefje, dat dommig staat te blaffen.…

Jij schreeuwde ik werd kwaad voelde me bedrogen toen ik mezelf vroeg wat ik hiervan moest leren kwam de zin: alles wat niet uit liefde wordt gedaan is een schreeuw om liefde.…

uitgemergeld ligt hij daar, mijn vader hij is zojuist in vrede heengegaan zijn lieve vrouw is kalm, maar aangedaan schor klonk zijn zwakke stem: "kom nader" verzonken in hun scherp gerande kassen zoeken zijn ogen, panisch haast, mijn blik het spreken valt hem moeilijk en ik schrik ik laat me wéér door het verval verrassen dan, teder, raakt…

Haal alles uit het leven en hou van wie je bent Leer weer in wonderen te geloven geniet van elk moment Geloof in jouw aangeboren kracht ook al kost dit wat tijd Leer deze te gebruiken en ontvang in dankbaarheid Laat het verleden los al het negatieve wat in je leeft Je kunt je leven pas helen als je anderen vergeeft…

Wie zich éénmaal vergist heeft recht op vergeving... Wie twee keer mist kan verzachtende omstandigheden inroepen... Wie echter volhardt in boosaardig verspreiden van verkeerde informatie heeft geen recht meer op begrip... Dan is "MISSEN" niet meer menselijk maar..."MISSELIJK"…

Laat het nu maar los ook al wil je het grijpen voor je gaat stranden Je wilt niet kiezen maar alles binnen houden is toch een keuze Vergeef eerst jezelf daarna ook de ander het leven is kort Laat je nu maar gaan zelfs al weet je niet precies waar je zult landen…

(voor M.B.) Ik zag de ramen geopend en ervaarde rust voor jou, prima zo, zodat zelfliefde je heelt en mijn liefdesverdriet daardoor zo goed als opgedroogd is, heb inmiddels alweer naar honderden sexy vrouwen gelonkt, zij naar mij, wens je evengoed succes met de liefde, die, dat kan ik je wel zeggen, nooit een climax bereikt, ondanks de sex…

Vergeven is ook energie weggeven, die je angstvallig, zelfs gewoontegetrouw als vanzelfsprekend, bijna, maar vooral boosaardig vasthield, tot een breekpunt van inzicht en mededogen; zie je, dat je jezelf bijna al die tijd, had voorgelogen.…