Alle inzendingen over stilte OR lopen OR traan

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

in stilte weent zij de tranen zijn ontelbaar de zon staat haar bij…

Tranen, over wangen gaan lopen, had ik maar tijdig tegen je aan gekropen. Tranen, want ik mis je zo erg, je hebt geen idee wat het van me verg. Tranen, heet en zout, nu krijg ik het zo koud. Tranen, wangetjes nat, ben je me nu al zat. Tranen, liefde is, wat ik nu mis.…

ik probeer mijn tranen te bedwingen, als je zegt dat je van me houdt en me mist. en toch moet ik die traan laten lopen, als ik je weer zie. dan stromen echt de tranen over mijn gezicht, want als je in het echt zegt dat je van me houdt, het nog veel liever klinkt.…

als het zoeken naar een lach ontaard in tranen het verlangen naar woorden in de stilte verstomd de hunkering naar liefde ondraaglijk wordt uitgesproken wensen niet worden gehoord sterft een verlangen in eenzaamheid zoek ik mijn tranen in een lach hoor ik woorden de stilte verstoren vind ik mijzelf in verloren dromen…

ik zie de tranen lopen over je wangen ogen vol hoop dromen vol verlangen…

Als tranen lopen over het geluk dat het rood van je wangen herbergt weerkaatst de pijn onder de huid tot aan de ziel.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

stilte blijft hangen het zwijgen gehoord woorden die kwetsen gefluister in troost alles zegt iets verdriet vaak alles tranen door woorden in stilte gehoord…

het voelt zo koud als tranen even vloeien en stilte leeft in jou…

glijdend naar beneden een druppel pijn en verdriet ik wil het wegvegen maar kan het niet ik laat het lopen, laat het gaan mijn traan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Deze stilte is geen gewone stilte, deze stilte is een doodse stilte nu jij in een ander bed ligt zou ik je een verzoenend ontbijtje moeten brengen met een lepeltje liefde maar ik doe het niet lig veel te lekker in mijn eigen boze sopje gaar te koken eindelijk ruimte waarom moet ik altijd de eerste zijn hé, ik hoor je lopen, kom je…naar…

Soms heb ik tranen. Ik denk aan de korte tijd dat wij samen waren. Soms hoor ik jouw naam. Dan komt er weer een traan uit de diepte van mijn hart gekropen, Zo uit mijn oog geslopen, Om over mijn wang te lopen. Jij bent in mijn hart gekropen Vandaar is deze traan is gekomen.…

Geen distel meer Te zien, door Ongeschoolde gemeentemannen Vakkundig uitgeroeid Tussen ontelbaar vele Wilde rozen die op Barsten staan - Maar tussen al dat Moois troont zo maar Een elegant geurende Jongedame in onkreukbaar Wit getooid - Hier is de natuur Onverwacht het allermooist Voltooid…

Rillend kruip ik in mijn bed De stilte heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe stilte De stilte zonder jou Eindeloze vluchten naar de allermooiste heuvels Daar loop ik met jou voor eventjes in de nacht Rillend kruip ik uit mijn bed De eerste stralen zonneschijn Het is koud, zo zonder jou maar het was gewoon te mooi om waar te zijn…

Ik lig stil op bed Ik heb de lampen uit Ik geniet van de stilte Een lantaarn schijnt door mijn ruit Soms is het heerlijk om niets te horen Te baden in stilte Denkend aan mooie dingen Warmte in plaats van kilte Ik loop naar buiten En rook een sigaret Heerlijk toch die stilte Nu maar weer naar bed…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

Er nadert een trein gaat aan de stilte voorbij slokt me op In allesoverheersende razernij. Er trekt aan me voorbij een trein ik loop door geruisloos Alsof ik niets dan stilte hoor.…

Schaduwen trillen door stervende bladeren, ritselend door een vage wind, De stilte waait over natte wegen, ik voel de kilte naar me schreeuwen. Ik loop langs geplette tranen, op een elfenbank, verstild op een vermoeide bloemenwang, ik voel de aarde wenen.…

mijn hart bloedde zachtjes terwijl de aarde de laatste tranen ving in haar warme schoot er was de zon, hoog aan de wolkenloze hemel en de kilte van het marmer aan mijn handen ogen vastgeklonken aan het einde begon ik te lopen in de richting van jouw eeuwigheid er was een schaduw, achter de gesloten ramen de bergen die meekeken over mijn schouders…

Ik voel een traan in mijn ogen Verzetten heeft geen zin Langzaam begint te traan te lopen Helemaal omlaag, totdat hij valt, vanaf mijn kin Hoeveel tranen zullen er nog komen? Hoeveel verdriet ligt er toch in mij verscholen Stopt het dan nooit?…

Woestijnroute Vertwijfeld loop ik door, Door de hitte van de woestenij Mijn schaduw achtervolgt me, de zon brandt op m’n rug Moet ik teruglopen, Naar de plek van mijn bestaan Of moet ik doorgaan En het risico nemen om van de hitte te vergaan….…

lopen. het park licht zwanen zweven zacht wat regendruppels op een verlaten bank en jij alleen zee in je ogen meeuwen om je voeten en ik loop langs je.…

En toen was het gedaan opnieuw beginnen maar voldaan tarwe graan velden zomers groen zwanen eenden duiven egels lopen over de nacht het plantsoen de kade verhalen een bocht in het magische bos meer vragen dan antwoorden de klos het pad door het landschap boodschap winkels mensen wensen herkennen realiseren aanbidden vereren…

Iedereen ziet me lopen . Maar zien niet wat er in me schuilt. Ze zien mijn lippen lachen. Maar zien niet dat mijn hart huilt.…

Geef 'het' vrijheid is enkel wat ik fluister omdat ik zelf ook wil lopen waar mijn pad loopt.…