Alle inzendingen over stilte OR woorden OR gevoelens

Schrijf gedachten in de lucht gekrast in het geheugen als woorden op het natte strand Schrijf woorden op papier als negatieven van gevoelens die gedachten waren…

De natuurlijke stilte maakt mijn gedachten vrij en vormen een nieuwe bron voor mijn gevoelens, bezinning… Nieuwe inspiratie, die ik kwijt leek te zijn. Geuren en beelden vormen een bevestiging van de ongerepte natuur… Alles wat leeft, groot en klein Een woord dat zweeft in de put van mijn brein.…

In gedachten smeden we gevoelens van verlangen in de stilte van de nacht op zoek naar zachte fluisteringen met tederheid gebracht verlangen om te versmelten in het "zijn" verlangen tussen jou en mij…

de vele momenten waar stilte praat gevoelens gaan zweven nachten herleven laten mij duizelen eindeloos lang beleef ik dromen onuitgewist draag ik jouw hart in trillende handen hoor je mijn liefde waar stilte verdween…

Warmte strekt zich uit in de stilte van jouw zijn waar kijken niet genoeg is en horen nog geen luisteren in dat licht hoef je zelfs niet te fluisteren. Jij weet dat ik weet dat wat er is niet meer wijkt je hart het verstand verslaat en stilte dit nog verder voedt omdat gedachten en gevoelens nog duidelijker zichtbaar worden.…

woorden glippen van binnen uit naar buiten over je lippen woorden tonen vreugde uiten smart ontsteken licht kleuren zwart woorden vertolken de gevoelens van je hart…

Ik aai de letters van A naar Z, speel met woorden. Ik gebruik die gave die ik bezit.…

Elke dichter is eenzaam al is het slechts voor even want liefde overwint de stilte van elk eenzaam wezen. Woorden worden gehoord en reacties voeren je stilte er zijn meer mensen om je heen als door wie je wordt bekoord.…

stroom van gevoelens kabbelt leegte tegemoet het waarom blijft onbeantwoord stilte doorboort 't moederhart die vragen in een boom kerft in de hoop, dat de wind ze vangen zal…

Rust en tijd voor mijn gedachten geen mensen om me heen die iets van me verwachten heerlijk even alleen in de stilte heerst ruimte en rust woorden worden niet gesproken ik word me pas van mezelf bewust als een snik de stilte heeft doorbroken ik laat me drijven naar het verleden onderdrukte gevoelens komen voorbij ik wik en weeg de omstandigheden…

nog zijn de gordijnen lang fauteuils in donker uitgevoerd omdat op licht er veel te veel zou worden geknoeid de ochtend wordt snel opgestart met een boost voor vele handen die wapperen in een vrolijke lach maar in de middag als de zon nog wat verstolen schijnt en stofjes dwarrelen langs de zijkant van het gordijn komt stilte…

Toen de zon nog scheen op het duister van mijn leven, was de stilte nog oorverdovend. Maar nu, nu de maan als een lichtbaken aan de hemel staat, nu pas begrijp ik wat jij al die tijd probeerde te zeggen.…

ik ben woord, ik ben stilte op de grens tussen herinneringen waarin ik de toekomst zie van het verleden waar mijn identiteit verscholen ligt in tedere omlijning,tastend windend in mijn poëzie elk woord in gebalanceerd evenwicht een muze nog zonder gezicht in de taal van de straat van mijn jeugd in eenzaamheid van naderende stilte dat…

van woorden in een doek vol van jou…

ronkende stilte de nacht vervliegt als schaduw in gedachte bij tranen drogen op de wereld is het speelveld trotse gevoelens dochter op afstand golven verfrissen heimwee veilige haven…

De horizon schittert in kleur als jouw avondjurk in violet dat pronkt in het blauwe uur in stilte tijdens zonsondergang wanneer ik mij tot de morgen richt zonder woord naar de blinde muur.…

dan is er zo’n dag waarin gevoelens de stilte treffen het beseffen te zijn gedreven naar een gesloten lijn niet ten volle mens te kunnen zijn hoe energiek ook gevoelens van binnen hoe dan te beginnen klanken blijven verborgen in een onbekend verhaal geschreven in een vreemde taal laat mij slapen als het bloemenkind tot ik…

Ze hebben er wel van gehoord De Biblebelters of Biblegordelaars Zij, die zo’n stevige innige band hebben Met hun God hun 3G op basis van God altijd op 1: G1 met Hem op 't smalle pad ver weg van die brede, die andere(n) Ze hebben er wel van gehoord, zijn niet doof of stom Maar ze hebben er gewoon niks mee niks met het wereldse 2G, neen niks…

Gevoelens, als zwiepende aren in een dolle wind, die kilte geeft, en striemend het masker losweekt dat me heel houdt. Jouw stilte echoot luid in de tunnel naar mijn ziel door jou gegraven, die dag, dat je door je aanraking mijn vijver rimpelde en me stuurloos achterliet. Wat vrees ik het meest, wind of wind-stilte?…

woorden scheren langs mij heen ik probeer ze te verstaan de taal lijkt mij buitenissig lucht perst zich door mijn longen naar buiten mijn lippen in beweging van eenvoud ik worstel door een stroom van intense gevoelens welke mij beheersen voor mij staat iemand te bewegen de mond gaat heen en weer geconcentreerd…

Deden de woorden er toe? Zolang ik er nog in geloofde. En als dan het ene geloof afzwakte, diende iets anders zich aan; vele wegen om te geloven, met vele woorden, vele donkere, gevoelens achter alles, ach, wat dan nog te dichten als dichteres. De stilte haar waardigheid toedichten. Dat is dan nog het enige wat ik kan.…

Dacht dat jouw stem klonk in stilte van mijn heimwee toen ik voelde dat ik wegzonk in toevalligheden dacht dat ik bekoring voelde in opnieuw beginnen omdat ik je had losgelaten en gekoesterd met gevoelens in alles vergeven dacht dat je mijn stem hoorde.…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Gevoelens moet je niet op sluiten, gevoelens moeten naar buiten. Gevoelens moet je niet in je hart bewaren, gevoelens moet je uiten. Gevoelens willen soms rond razen. Soms willen gevoelens zijn als dwazen. Maar meestal willen gevoelens zijn zoals jij bent en soms kom je gevoelens tegen die je niet kent.…