39822 resultaten.
De stoel en de klok
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 232 De stoel die plotseling leeg is
De leuning en het zitvlak;
alsof 'ie eerder leven kon.
Zo bewegingloos, eenzaam en stil
Vergiste de klok zich maar.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Corona
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 97 Zittend in mijn uiterst luie stoel met mijn Corona sigaar en het bijbehorend biertje kan ik redelijk gelukkig en comfortabel leven ,
Maar mischien ook niet , maar het is mij wel om het even.…
Laat nog een beetje ( R. )
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.152 Ik wist het: loslaten was toegeven,
laat dan
een beetje van nieuw leven komen
in jouw huidige leven.. en ja,
Laat alsjeblieft Godsallemachtig
de liefde overheersen terwijl de oorlog
in ieder van ons afnemen mag.
Laat nog een beetje
over van jouw lach in jouw ogen,
te zien wanneer jij me zag.
Laat een beetje.…
Stilte van de winter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 155 zet mij in de
stoel bij het raam,
om na het geluid
van de lente, het
leven van de
zomer, het sterven
van de herfst, te
wachten op de
stilte van de winter.…
Vreedzaam bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 Ik kan immers stoppen met denken,
mijzelf en mijn omgeving rust schenken,
met passieve ogen leven zo ook gedogen.
Ik ben al zo aan mijzelf gewend.
Ik voel niet dagelijks meer verdriet of tranen
al is het wel een feit dat mijn hart stevig slaat.
Ik ben al weer rijk van geest de rust zelve.…
Adagio cantabile
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.659 hoe de dood geruisloos
in je lichaam kroop
werd zacht belicht in je
witte huid en broze gezicht
hoe je oude ziel als milde
gloed vervloog
blijft zichtbaar in een lege
stoel en stille traan
waar een geliefde sonate
jou vaak kon bekoren
de tijd weer stilaan
verder tikt…
Meer dan ‘n stoel,
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 53 n blauwe lucht
waarin ‘n berglandschap
van lobbig geklopte room
aan de horizon een
eiland van grijs zand
voor het eiland
helderblauw water
en daarin een stoel
een stoel in het water
niets meer niets minder
en toch is de stoel
zoals hij daar in het water
onder de blauwe lucht
met wollig witte wolken
meer dan een stoel
veel meer…
Beter Bed
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 128 Een noviteit bij de Japanse Spelen:
Je moet als monnik leven, of als non,
Want daar zijn alle bedden van karton,
Het is niet veilig om zo’n bed te delen.
Wat let je om het liefdesvuur te koelen,
En ‘het’ te doen op de gekleurde stoelen?…
Ach, het is maar een eethoek .....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.545 toe
oh, mochten deze tafel en stoelen praten
een woud met bomen is niet genoeg
om de woorden, ooit gezegd, af te drukken
de lach en de tranen door het blad opgevangen
schuren gedachten en beitsen verlaten gevoel
ik kijk achterom, ach het is maar een eethoek .....…
Eenzame stoel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Dagelijks einddoel
toevlucht, veilig gevoel
daar staat de stoel.
In dezelfde hoek gevangen
als je verlangen
die zitplaats te vervangen.
Nergens heen
de horizon verdween
de stoel staat daar alleen.
Blikken door het raam
buiten, eenzaam
de stoel vormt nog je naam.
Pijn van wachten
in je eigen gedachten
kan de stoel niet verzachten.…
Ons witte doek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 Ons leven is als een filmtheater.
Rode stoelen, wit doek en films.
Wij zien beeld en horen geluid.
We lachen of huilen tranen.
We denken en fantaseren.
Over plezier. Over liefde. Over leed.
Pas wanneer de film echt is afgelopen,
beseffen we waar we naar hebben gekeken.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Tranen als kiezels (II)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Versteende tranen als kiezels
vonden hun weg
Langs nooit en te nimmer uitgelegd'
paden
Op weg naar hun bestemming
Hoewel onbekend, plukken zij
de bergbloemen
Uitzonderlijk gewicht schuurt en schraapt
enorm
Zoekend naar uiteind'lijk lot
Hun reisdoelen zijn het dal en
nog veel verder
Opgelopen schade leek onher-
stelbaar
Straks weer…
noodkreet van een hond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 100 nooit geen wandeling
meer voor mij.
aan een ketting...
in een kooi.
wat heb ik nu
verkeerd gedaan.
ik krijg veel schoppen
en veel slaag.
help...
mijn baasje
houdt niet meer
van mij!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
stoel tante mien
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 1.790 een houtworm zat op een stoel
hij at en at een heleboel
op die stoel zat tante mien
zij had die houtworm niet gezien
die at en at en at maar door
totdat het krikte, totdat het krakte
en tante mien om kwart voor tien
pardoes door haar stoel heen zakte…
overleden tijd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 630 als zonden zwaar
weegt ieder jaar
van spijt
je oude stoel
staart leeg en koel
verwijt
ik wil mijn leven
in verhalen geweven
kwijt
stem zonder kracht
verdwaalt in de nacht
van andere tijd…
woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 je ziet iets
je zegt 'stoel'
had ook anders
kunnen zijn 'chaise'
wat het ding
dan is: stoel of chaise
en nog zoveel
andere woorden
en je beseft
dat je het ding
eigenlijk niet bereikt
zeg stoel of chaise maar
dat is het niet op zich
zeg God of het Oneindige
je weet dat je het niet haalt
met je woorden, zeg beter niks…
Dagen...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 109 Zo verglijden stil mijn dagen,
kijkend naar het leven om mij heen.
Heel blij en dankbaar
voor de tijd aan mij gegeven.
Ik voel me nooit alleen.…
WAT ALS ...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 wat als ik …
een stoel zou zijn
zo’n doodgewone eetkamerstoel
recht en stabiel
met vier poten op de grond
van stevig leer of onverslijtbare stof
gemakkelijk verplaatsbaar
en overal in- en neer te zetten
niks geen wankelmoedigheid
bereid om elke persoon of lot
te dragen zonder protest
en die zich gewillig onder de tafel
zou laten…
Magische nadagen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 457 't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest
Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt
Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt
Maar dat het geen persóón is, maar een feest
Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken
Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…
Dromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 232 Ik zat wat in mijn stoel,
gewoon maar wat
te dromen,
want zeg nou zelf om
op die manier
de dag door te komen,
daar kan een mens
toch alleen maar
simpel in zijn stoel
van zitten te dromen?…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De stoel & zijn dichter
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 731 Hij kijkt naar een stoel
en denkt: ik ben een stoel.
Ik sta hier net zo alleen
als hij daar: de man
op de rand van het bed.
Valt hij al in slaap?
Of noteert hij nog even
dat hij net zo leeg is als?
Kijk, hij geeuwt.
Hij praat met de stilte,
wordt moe van zichzelf.…
Over stabiliteit.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 321 Deze stoel geeft geen blijk
Van stabiele eigenschappen.
Kijk maar eens naar de poten
Om dat te kunnen snappen.
Een stoel moet lekker zitten
Denkt u wellicht verwonderd.
Maar als je dat uitprobeert
Ben je er zo afgedonderd.…
De Film
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.278 Ik heb gehoord dat aan het einde van ons leven
een film van ons leven flitst voor onze ogen.
Zo, hier zit ik nu, in mijn ouderdom,
in mijn gemakkelijke stoel te
wachten voor de film zal beginnen.
Waar begint het?
met mijn conceptie, mijn geboorte, mijn jeugd?…
Besloten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 386 Zullen klanken
die schelp raken
waar horen
niet meer luistert
naar het gesprokene
de hel ruilt zij
voor een hemel
waar eenzaamheid
geen stoel meer krijgt
alle plaatsen bezet
sluit zij gordijnen
en spreekt niet meer
de taal van leven…
Kamer in de hemel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Zonder de lasten
ervan willen leven
in de stad, boven
de schoorstenen, schoon
schommelen in oma's stoel
voor het erkerraam
de sluimerende monden
van de pokdalige daken
te zien ontwaken zonder hun gif
te hoeven ruiken en het dan
ook nog eens in te ademen
uit solidariteit met ieder
die snel moet leven
in de stenen wereld
waar alles…
De stoel, het open raam
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 3.254 De stoel staat te wachten
op dat wat komen gaat
voor het open raam
is het, waar die stoel nu staat.
Degene die er net op zat
loopt door het lege huis
maar zo af en toe
komt ze terug naar de stoel,
bij het open raam
even genieten van de rust
waarmee het snel genoeg
is gedaan,
zodra de mensen binnenkomen
om aan het werk te gaan.…