177 resultaten.
De maan de zon de...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.203 haar zonden zoveel schraler dan het stikken van woestijnen
gestuurd als aanzichtkaarten met de groeten; lekker warm
en dat ze zou gaan lijnen langs de lippen overblijven
zodat het wilde kusten waren nu speciaal voor hem
`t was toen dat ze ontaarde en de wereld kleiner bleekte
verdwijnend achter al die wijn en chocolade reep
waarmee bijna schaamteloos…
Wacht niet langer.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.186 Wacht niet langer
als hemellichamen zich scharen
open armen jouw voeten ketenen
vogelvlucht gewiekt verdriet
het noorden wijst
midden tussen de sterren
jouw lippen die glans
achter jou laat raden
wat je zeggen zou
voordat jij gekroond wordt
wil je nu tronen
mij zeggen vandaag
ik heb je lief…
Kosmische wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 191 Hemellichamen als methane ogen
in en door de melkweg verhuld
vertekend gezicht op aarde,
in bast en borst geschonken
gericht op ingewreven zonden
gewichten zonder waarde,tussen
innig zwart en het weelderig blonde.…
Nachtelijk Licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Juist in de nacht
weerkaatst Uw Licht
zo helder
wanneer het stil is
om me heen
dan ben ik met Uw
Hemellichaam één,
klinkt Uw “Ik ben”
het meest welluidend.
Samen met U
bekijk ik dan mijn leven
waar bloeide
U het meest in mij,
bij elke vreugde
knipoogde U even,
in groot verdriet
voel ik U heel dichtbij.…
De sterrennacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 372 ondoorgrondelijk de taal
welke hemellichamen schrijven
met 'n sierlijke schildersstreek
wiegende cypres in maanlicht
steekt hoog boven
de verafgelegen stad uit
houdt zijn kobalt
ons in de ban
sedert zonsondergang
~* Geinspireerd door De sterrennacht is een schilderij van de Nederlandse postimpressionistische kunstschilder Vincent van…
Woeste hoogten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 175 Het noorderlicht van
gloeiende zuchten
tussen lakens,
oogstrelend in
verlangen,
krioelende vingers
klauwen en knijpen
krassen en grijpen
naar hoogtes
en hoger
tussen sterren
van roze en
hemellichamen
en verder dan dat.
En wij die ergens daarboven
orgastisch kwamen,
om daar in
oneindig zwart
tijdloos
te zweven.…
Vijf voor twaalf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 in nevelen gehuld
trap ik de dauw
met loden schoenen
de dood wacht
er is niets nieuws
onder de zon
nu ik beschutting zoek
de dood lacht
rond middernacht
een Happy Hour
in café 't Vage Vuur
ik word verwacht
met hemellichamen
bedekt, sterf ik
wel duizend doden
in de nacht…
Licht voor donkernis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 708 de ster is een licht
het licht voor donkernis
in een mens
de mens
die duizend dingen dacht
zou willen droomreizen
in een wakende nacht
het hemellichaam
geeft geen valse schijn
wijst naar een kindje klein
dwalende
groeit er de kracht
niet meer alleen
het licht verzacht
zal dagen
van hoop, liefde
en vrede dragen…
Ster
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 249 Waar zijn mijn zinnen
alles wat blijft om jou te beminnen
ik weet dat je bent gegaan
op een reis achter de maan
waar sterren fel fonkelen
je bent nu een stralend hemellichaam
en hier op aarde probeer ik jou te zien vanuit mijn raam
en terwijl ik de sterren tel om jou te vinden
kan ik woorden weer aan het papier binden.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
De wereld draait door
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Niet stil te zetten
Hemellichaam dat woonplaats is
Voor ontelbaar velen -
Dat doordraait ook als
Mijn wereld stil staat -
Dat geen woonplaats mocht zijn voor
Het jongetje dat we in liefde kregen
En we slechts zes uren lang
In onze armen mochten houden
Zes uren die een eeuwigheid leken
Waarin onze wereld stil stond…
Jong als kinderstemmen
gedicht
3.0 met 21 stemmen 6.774 en toch en desondanks
wachten - onmatig -
- want matigheid is zwakte -
en nieuwe kleren kopen voor de hoop
hoewel de laatste zekerheden naakt gaan
en trachten waar men niet bestond
toch te ontstaan
om het onmogelijk natuurverschijnsel:
zon in de maan
rondlopende weg terug
of het oog in de rug.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Schaduwtuin
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 295 sporen lopen door het zand
in korrelige lijnen
van links naar rechts
en omgekeerd
tot zee ze laat verdwijnen
toch klopt ze op de open poort
storm laat haar lang wachten
tot ooit de vloed weer liggen gaat
verdwenen in gedachten
de beklijving van
het hemellichaam
loopt ze beslist eens bijster
want geborduurde vlinderlijfjes
bedekken…
duisternis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 ik word nooit vroeg wakker
de ochtend is mijn vriend niet
ik word wakker wanneer de gouden bol reeds
hoog aan de hemel staat
de ochtend is mijn vriend niet
en er is geen vastomschreven reden toe
ik hou van de zon
ik ben in de ochtend nog te moe
en ik verlang naar dat mooie hemellichaam
uiteindelijk is zonder het mooie licht
met mij gedaan…
schijngestalte (revisited)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 zelfs een hemellichaam ontsnapt niet
aan een gesloten wolkendek, aan een
geoefend oog, aan zwarte materie
we gaan op nachtelijke jacht, hitsig als
kokend water, gulzig in de lendenen
dit is onze volle maan, ontdaan van
halfschaduw, gehuld in de mantel van
onze aanwezigheid die zich afzijdig houdt
in het heden dat vandaag afwezig is…
ONTKIEMING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Met maar een beetje bestraling
van het schraal verwarmende
helle hemellichaam, je rakend
met licht in troostende sfeer,
komt er hoop op vooruitzicht,
op een gelukstemmende lente.…
Zien tot aan de sterren.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 66 Ik zie tot aan de sterren
en van verre zie ik duizenden
hemellichamen staan.
Voor iedere ster is er op aarde
een lichtje uitgegaan.
Voor diegenen die nu aan de hemel staan
zijn op aarde mensen doodgegaan.
Die nu stralend neerkijken op ons leven
en ons een gevoel van rust geven.…
Licht gevoel van
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 78 Met maar een beetje straling
van ‘t schraal opwarmende
helle hemellichaam, je rakend
met licht in troostende sfeer,
komt er hoop op vooruitzicht,
op geluk ontkiemend in lente.…
Overpeinzing
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.160 Vanmorgen was ik nog een spelend kind
in een tuin vol beelden, vanmiddag een
jongleur met toverballen op een marktplein,
in de schemering een hemellichaam aan een
trapeze zonder net, maar met de avond viel
ik uit mijn luchtig leven in het vlees terug
van een schouwer, zijn twee handen om mijn
kop gevouwen, overdenkend hoe het kind
dat…
Onvolkomen innerlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Levendig is de nacht
vol met dansende sterren
waarin de maan zich bloot geeft
een aureool haar omringt
Hun hemellichamen verlichten
de weg die ik ben ingeslagen
maar buiten dool ik rond
als een blinde zonder zicht
Waarheen voert het pad mij
dat ik nu bewandel?…
roze driehoek terwijl het mica had moeten zijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 In de wirwar van draden
die dwars door mijn hoofd lopen
spant er één zo’n draad zichzelf
te strak om nog te dienen
als tegenvaller
een footprint in dat hoofd
of een butterflykiss
De muur is bebloed
met mijn gezichtsafdruk
zelfs de plint kleurt rood
draden langs de muur
ééntje spant zichzelf
te slap om nog te dienen
als een reminder…
ik wil eruit…!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 311 In de wirwar van draden
die dwars door mijn kop lopen
spant er één zo'n draad zichzelf
te strak om nog te dienen
als tegenvaller
een footprint in je hoofd
of een butterflykiss
De muur is bebloed
met mijn gezichtsafdruk
zelfs de plint kleurt rood
draden langs de muur
Ééntje spant zichzelf
te slap om nog te dienen
als een reminder of…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Snorkelen
gedicht
2.0 met 44 stemmen 10.255 Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benul van het immense droge.
-------------------------------
uit: 'Half in de zee', 2012.…
Snorkelen
gedicht
4.0 met 208 stemmen 12.095 Half in zee, half in de lucht, gedragen
een schoorsteen op en naar beneden kijken
vragende vingers van de waterplanten
Kont in de lucht, rug naar de wolken
voeten met vinnen, hun gelijke lijken
maar hemellichaam blijken in den hoge
voor stille vissen, bezig er een te zijn
glad rond de graten, ogen altijd open
en geen benut van het immense…
sterrenhemel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 993 het is een bewolkte nacht
en ik zie sterretjes om me heen
ze vallen steeds uit de lucht
ik ben al door mijn wensen heen
overal zijn fonkelende lichtjes
die groter of kleiner worden
hemellichamen die veranderen
en nieuwe constellaties vormen
Cassiopeia blijkt Maagd te zijn
Ram neemt de gedaante van Leeuw aan
dansende sterren in de…
Doofstemmig
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 108 ongezouten lippen trotseren
geblindeerd speeksel
woorden trekken zich terug
een mond achterlatend
waarmee maar gezegd is
alsof we een luchtje scheppen
ik ben er nog niet uit waarom
of hoe dit kon gebeuren
de tijd lijkt zich te herpakken
in een ontzield hemellichaam
voorgeslacht verbergt zich
achter zelfportretten, vanouds
ruimschoots…
Glimlach uit het avondland (5)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 211 Zon verliest zijn kracht,
niet omdat hij veroudert,
schaduw rekt z’n tijd
Als men tekens leest,
hemellichamen zonder naam,
met ingetogenheid.
Vissende reiger
overleven op beide benen,
doet het ook met een.
Ongeboren kind,
bevrijd in het niemandsland,.
bron van vruchtwater.…
Zonsverduistering
gedicht
3.0 met 26 stemmen 7.893 Vanmorgen om 10 u 10
ontmoette ik de man
die de zon heeft verduisterd,
drie minuten lang.
Hij droeg een colbert van krekels,
een dorp als een monocle in zijn oog.
Hij aksepteerde mijn cuba libre niet,
hij aksepteerde mijn cafe solo niet,
hij aksepteerde mij niet;
zijn wenkbrauwen van muggen optrekkend,
liep hij door mij heen,
als een…