Alle inzendingen over terugblik OR jeugd OR kinderpijn

het jaar nogmaals bekeken hoe dikwijls gingen wij niet aan onszelf voorbij wellicht leren we morgen dat het soms raadzaam is een pas op de plaats te maken en voortaan beter te kijken naar waar wij zoal aan voorbij gaan…

daar waar jij en ik elkaar vroeger ontmoetten daar ontstond een liefde wanneer ik terug denk hoor ik in schemerlicht muziek van Fairouz zie ons samen, altijd samen, hoor een dronkenmanslied jij en ik, wij dronken niet lief, de bloesem op het plein groeit dit jaar roze wij genoten er zo van, foto’ s zijn stille getuigen in…

boven het water dreven donkerblauwe wolken een wit schip lag voor anker muziek danste uit openstaande ramen en deuren de dagen waren lang woelende levens sleten weekten zich los van elkaar vielen langzaam uiteen een meeuw schreeuwt uit volle borst landt zwijgend op de kop van een verweerde stenen held…

Wolvega Noord, des morgens vroeg 2007 -2010 Ik heb de hel bezocht, Inclusief haar duivels Met ontstoken ogen Die mij spottend jouwden Om mijn zichtbaar onvermogen En die vertelden Dat zelfs de reis Naar gene zijde Ondanks mijn zondeval Ook voorwaar niet lukken zal…

Pinksteren is voorbij, we hadden prachtig weer. Een lang weekend waarin je lang mocht genieten. Thuis of in de natuur, op het strand of op het terras, we konden ons goed vermaken. Eén ding viel wel op: de demonstratie in Amsterdam. Het mocht van de burgemeester, maar velen zetten er grote vraagtekens bij en dat is logisch…

Sport Mijn kijkspieren zijn links en rechts verrekt Van Max eerst naar de Wimbledonfinale Toen Daphne haar medailles op zien halen En Tom die ons etappewinst verstrekt Daarna nog Portugal tegen de Blauwen Meer sport is voor een mens niet te verstouwen. Geen Sport Ik ben vandaag cold turkey afgekickt Geen Touretappe, tennis of EK…

in de koffer van ’t verleden lees ik over alleen zijn en verdriet in de koffer van ’t heden vind ik innerlijke groei de geboorte van mooier kon het niet in de koffer van de toekomst liggen liefdevolle dromen, vol met uitdagingen in ’t verschiet ik verwelkom haar met open armen…

ik noemde wat mij zoals was overkomen in het verleden de tijd dat we elkaar uit het oog waren verloren dus je hebt veel geluk gehad een terechte opmerking die precies vertelde wie en wat hij was geworden wat ik gezien zijn verleden niet had verwacht…

Men werpe het blik met een zachte metaalklank naar het verleden…

terugkijken schoudert mijn zeer in het herbeleven van de scheuten die me baarden, was de tijd maar nooit gekomen en mijn vrucht afgedreven met het getij van een zware zee dezelfde zee drijft nog wild op de baren van mijn bestaan, eens was ik Neptunus die in droom mezelf verslond waar woord en daad het zilte nat bestreden met de zoetigheden…

en nu in deze dagen de zon hoog aan de koude hemel staat blikt een man in de spiegel in de ogen van een jongen in houtje-touwtje jas een zachte wereldredder een lange-afstandzwijger hij was zo graag de held met statements geweest het mannetje van de wereld maar toen begon het leven…

Als ze terugkijkt op haar leven, ziet ze sporen van de wegen die ze ooit eens heeft begaan. Haar gedachten wijlen even bij punten die in haar geheugen staan. Meestal omkranst door een helder licht. Soms blijven ze wat in de schaduw staan. Is er spijt misschien over begane fouten? Och nee, waarom daar bij stil gestaan. Die zijn voorbij, niets…

in mijn leven heb ik menige drol gepleegd geplast hele beken tranen slijm en zweet en bloed geplengd om van het braken en het speeksel niet te spreken het opus voorwaar geen meesterwerk maar toch het vage spoor van mijn bestaan een oeuvre van secreten ik heb mijn best gedaan gerust is mijn geweten…

Kristalhelder Later, bij terugblik.…

in de snikkende stilte zijn het woorden van belang die het gevoel weten te vangen die omarmen de stilte verstaat zich het beste met veelzeggende blikken met knikken of schudden en neergeslagen ogen die achter leden terugblikken…

daar te staan tegen een bakstenen muur lucht in te zuigen, met getuite lippen langzaam uitblazen, rust vinden in wijdte rondom benen gekruisigd door zichzelf wederhelft gevangen in schaduw de terugblik naar jezelf…

Vergeelde woorden boeken een terugblik kleurt het verleden flets naar het heden glans vervaagde gestaag de aftocht schittert nog de pijn van samen zijn twee boeken lazen elkaar uit verkreukelde omslag van die éne dag..…

Ik sta stil op de drempel Ik kijk om en warempel Ik zie het afgelopen jaar 2017 licht, soms ook zwaar 2018 begint met een schone lei Mooi en uitdagend voor jou en voor mij!…

Jaren gaan voorbij je zoekt dat ene gevoel heimwee naar het begin terugblikken naar vroeger het mooiste komt altijd later nooit nu.…

het beeld van zijn rug breed en licht gebogen zette ik alvast in het kader van toekomstige feiten want hij ging beslist vandaag of morgen zou ik hem gaan missen in terugblik was het vooruitgedacht wennen aan een huis zonder ogen een manifestatie van aanhoudend onvermogen…

1 Mijn lief zat voor het open raam, een zon, die langzaam viel, omlijstte met verzachte schijn, in een bleekgouden, tere lijn, haar hoogvoornaam profiel. Toen schoof mijn lief de blinden dicht, verveeld, een beetje boos, maar binnen drong één scherpe straal en op haar mooie mond, brutaal, danste het licht een poos. Als eens mijn lief…

2 ‘k Sta aan mijn venster. Het is laat. Ik kijk neer op de stille straat. In duisternis, waar niemand gaat. Van nergens komt meer één geluid. ‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit. Wanneer gaat die lantaren uit? Eén lichtkring op wat vunzigheid. Die gloor is met dat goor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

Dit jaar doet Van 't Hek de Oudejaars Week 1 van dit jaar is nog niet verstreken En toch wordt hierop reeds vooruitgekeken Temidden der berichten des gevaars Zo krijgt de terugblik nu alweer gestalte En huidig nieuws straks 'n 'oh ja'-gehalte…

Met stralen warmte geven in bundels helder zijn schijnen volop duurzaam voor een gegeven leven je bent niet alleen begin nu met licht te geven verrijk je met het schijnen al is het maar met kaarslicht probeer de zon te evenaren terugblik van een mens een liefde waard…

ik proef de tijd die langzaam verglijdt tot de smaak van vandaag wanneer ik bijt knarsen seconden heel even als eten een klein moment dat het nu tot verleden bestemt soms in gedachten blijft hangen met de nasmaak van verlangen een proeve naar meer met een terugblik in sfeer…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…