Alle inzendingen over theo van gogh OR moord

Ik vind het zeer terecht, maar wie ben ik Een van die zeventienenhalf miljoen De beterweters die niks hoeven doen Dan roepen hoe het moet - de hele mik Is hij, gespeend van bonen, zonder spek De juiste man, en op de juiste plek?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Theo Wuestenbergs…

Dan doe ik mij maar schromelijk tekort, Ik doe niet als Jeroen met zijn vriend Theo. Diens mantelzorgvergoeding stoort mij zeer, De vriendendienst van vroeger is niet meer.…

Zo ver ging Van Gogh nooit. Jij wel. Alleen vonden de kunstcritici de naam Klaas inferieur aan de naam Vincent. Kun je nagaan hoe subtiel je bent benadeeld!…

Een vechter in gezamenlijke strijd Raakt vleugellam als hij als zwakste schakel Een joint mist, een scharnier van een tentakel En toe moet zien hoe gaza wordt 'bevrijd' als bibi onverminderd door gaat vechten in weerwil van humanitaire rechten…

Het zal niemand zijn ontgaan... van Honolulu tot Hanoi en van Lima tot Sjanghai zal iedere op sensatie beluste sportliefhebber hebben kunnen genieten van de felle uitslaande afbraakpogingen van de deerniswekkende vendelzwaaiende lansdragers van Agamemnon de rattenkoning met diens onverschrokken commandant, de onoverwinnelijke Achilles, hun ijzingwekkende…

Maar nu het aan Van Gogh is toegewezen Wordt het toch hoog geprijsd en hoog geprezen.…

De zon vertoont zich achter wisselende coulissen geur van drogend hooi onder de sterren, de maan als vaste souffleur, de regie heeft genomen voor een jubelende leeuwerik, die zichzelf een open doek schenkt om in zijn juichende repertoire van adoratie en hartstocht zichzelf en iedereen uitnodigt in zijn arena een mozaïek van zijn muziek…

Hooghartig minzaam komt hij uit de hoek Maar dan wordt Theo boos, hij roept en hijgt: ‘Weet u wat Ruben Oppenheimer krijgt? Een bodemprocedure aan zijn broek!' Waarschijnlijk denkt hij aan het woord kwitantie Bespeur ik daar een ‘vleugje’ arrogantie?…

Zijn uitzicht op winst werd echter ruw verstoord hemelwaarts sprintte Van Gogh onvoorzien veel kwieker.…

Voor mijn doen is het wat laat als bewonderaar en had ik wat meer streken nodig je te schetsen en te eren ondanks ik je al jaren ken je bent mijn cultuurplant onwetend op welke manier je makkelijk bent te bereiken: de één is de ander niet toch ben je mijn zonnebloem de pit die alsmaar groeit en groeit op elke goed gedraineerde…

GEDACHTEGOED Wat Pim erover had gezegd, Of anders wel de ijkpunten in Theo's gedachtegoed, dat Lijken de wezenlijke vragen Van jouw bestaan, jij die In de politiek zonder succes Probeert je eigen Weg te gaan…

Kun jij begrijpen dat ondanks alle tegenslagen ik mij terugtrek in een moeilijk opgebouwd vermogen van rust en stilte waardoor het schrijven en spreken mij bijna vergaat? tranen troost zoeken in de geest van de glimlach en het wenkende koren op het gele zonnebloemenfeest? begrijp jij misschien: mijn toekomstige bewonderaar bruid of…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

De zwarte akkers, het jonggroene koren, hoor! De veldleeuwerik!…

De diepe kleuren in het licht van het donker – De herfstavondzon.…

Een kudde modder- schapen in de schemering – eindeloze hei.…

Tussen de akkers een laag ommuurd grasveldje – met boerengraven.…

(voor Jeroen Krabbé) Het is werkelijk prachtig om te zien hoe Jeroen als een kind zo blij ons meeneemt langs de belangrijke plekken waar Vincent van Gogh geleefd heeft de grote filmheld toont ons op sublieme wijze zijn kwetsbaarheid en spontaniteit door eens idolaat te zijn van een ander die hem bovendien verre te boven ging qua kunstenaarschap…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Goh goh Van Gogh Zo(on) gelovig(en) Zo geleden Zo (ge)ziek(t) Zo gewerkt Zo gevoelig Zo gefrustreerd Zo geschilderd Zo goed bevallen? Goh goh Jan Krediet Zo(on) gelovig(en) Zo geleden Zo (ge)ziek(t) Zo gewerkt Zo gevoelig Zo gefrustreerd Zo gedicht Zo goed bevallen?…

Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar.…

In Israël wordt moord met moord gewroken. Men eist daar oog om oog en tand om tand En houdt zo een geweldsspiraal in stand Die volgens mij ook nooit meer wordt doorbroken. Of roept toch een verstandig iemand: "Stop, Straks zijn de ogen en de tanden op!"…

Geïnspireerd door een lithografie van Theo van Hoytema, "de Angorakonijnen".…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

De kiezels rollen verder, Tijdens de gedachten. Diep verzonken in fantasieën, Over lange kille nachten. Bomen knarsen zachtjes, Door toedoen van de wind, Ineens word ik ingehaald, Door een vrolijk zingend kind. Alleen hier in het park vandaag, Weet je wat het is? Ik zou je graag vertellen, Hoeveel ik je nu mis...…

Mijn liefste is mooier, Dan het vallen der nacht, Schoner dan het ochtendgloren, Waar men met smart op wacht. Heerlijk als de zomer, Van binnen word ik zacht, O mijn lief, was ik maar bij je, In deze koude, kille nacht. Je lichaam tegen het mijne, Een lach, een blik, een zoen, O mijn lief het zijn de kleine, Kleine dingen die het doen…