Alle inzendingen over tijd OR afwezigheid OR stad

illegaal in het Poolse land - zijn verstand afwezig toen hij afreisde naar dat vreemde land zonder paspoort, niet elke identiteitskaart kan zomaar afgestempeld worden - zoekt hij de nacht op een auto vol autochtonen voert hem onwetend en welvoeglijk welwillend naar de open meren van een stad - waar bedelaars enkel nemen en altijd vergeten…

Nog geen etenstijd, ik lig jou te tekenen, jouw rug het boek en de rode kaars het bijna lege spiegelbeeld We hebben genoeg van de stad gezien vandaag en duiken niet meer meteen op elkaar ook al zijn we op vakantie Even intens houd ik van jou - kijkend, tekenend en voelend hoe afwezig totaal aanwezig jij bent, jouw blote schouder die…

we draaiden zacht de tijd een pootje uit in het stelen van wat uren en minuten dagen bleven hangen in gewoon routien maar nooit werd ons afwezigheid door anderen gezien we kusten de seconden in liefde voor elkaar begingen zware zonden door te leven als een paar we hemelden want leven is een aards begrip onze liefde kent geen tijd…

klank Brechtje, snaren barsten bezadigd geruisloze tranen met tuiten vuistdikke afwezigheid geroerd ik ontwaardigd…

Een luisterend oor waarom krijg je geen gehoor de deur blijft dicht je leven wordt ontwricht ze sluiten je buiten alleen omdat je je niet kunt uiten je bent voor hen een vreemde gast ze willen van jou geen last en hebben zeker geen tijd ze schitteren door afwezigheid eigenlijk is dit toch te betreuren dat dit in deze maatschappij nog kan…

Nodig heeft het niet haar lief te hebben in de roes van haar afwezigheid. Het wordt een zee die niet wil ebben, strandt bevroren in een karst van de tijd, bevrijd van licht en zonder helderheid. Het staat vernietigd in haar zwarte vuur, het kent geen waar meer, wat of om welk uur, want niets vangt er nog als gebeuren aan.…

is vanzelfsprekend maar waarom, zijn wij dan zo vaak afwezig? Waarom vertoeven we zo graag, in overleden tijden van toen? Waarom hopen we op verwachtingen, die alleen in overhoop bestaan? In overspannen denken. In angstbestaan. Dat alles zou ik willen weten, maar weet dat niet. Ik meen te weten wie wij zijn, maar dat zijn we niet.…

er valt een diepe afwezigheid van licht naar donkere vlekken op een muur met vage contouren of is het een plafond -de zachtheid van een kus een derde persoon stelt zich aan je voor al jarenlang dezelfde of zijn het steeds weer anderen het is als de tijd van ervoor en erna van feitenloos relaas, van droom als venster in ‘n onbeteugelde…

in deze stad waar de tijd bedremmeld de haast omhelst waar wachten en weggaan elkaar rakelings passeren in deze stad waar bouwval en bouwstenen haastig histories kneden waar werkelijkheid gewillig samen loopt met wanen van de dag in deze stad waar 's nachts het spervuur van woorden verwatert waar de verbinding verdwijnt in oplossende…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Hier en daar een blad de afwezigheid van wind geeft alleen uitstel.…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

met de tijd en de wedervraag: 'wie heeft de vraag gesteld?'…

ga maar fluistert mijn innerlijke stem had je niet meer moeten roepen je bent door de verstreken tijd gekropen aldoor een mengeling ademend van afstoten en hopen mijn handen raken nog even aan jouw huid de ziel ervaart met tegenzin een afwezig geluid ga maar zwijgen mijn lippen * ik heb niet geleerd een…

aan het hof van koning Nobel verzamelen zich de dieren uit alle windstreken de vos, die is afwezig welnee, dat is de beer uit het verre oosten hij verheft zich grimmig op zijn achterpoten de zon komt op bij de K(r)im de beer, die geen vos is wil afwezig zijn rol spelen in hedendaagse fabel…

Je bent niet hier maar ergens. Ik ben daar niet. Al is het er, dat ergens, ik vind het niet. Ik vind het niet dan ergens, waar jij nu bent. Waar ik niet ben, ik die alleen maar ergens voor jou ben. -------------------- uit: 'Niets', 2005.…

wat Je daar zegt, Anne van der Meiden - Predikant en ook Communicatiegeleerde - Als ik jou hoor Zeggen dat geregeld Mensen bij een uitvaart- Plechtigheid het hoogste Woord voeren, met verreweg Het meeste misbaar aanwezig Zijn, terwijl zij toen Ze echt nodig waren Aan het ziekbed Van de overledene Schitterden Door afwezigheid…

IN MEMORIAM EEN VRIEND Voor Jannes Oosting Pzn Vrienden werden we toen anderen Ons buitensloten, jij omdat je Een kind met een beperking was, En ik omdat ik er sowieso al Niet bij mocht horen, Zo had de harde kern besloten - Zo kwam jij voor mij, En ik voor jou op, En dachten we nog helemaal niet na Over onze toekomstige afwezigheid…

Huil maar voor hen die niet echt verjaren omdat ze er wel zijn maar niet bewust zelfs in hun dromen een schulp zoeken om weg te kruipen ver weg van iedereen in een andere wereld leven met verdriet het leven glipt ze door de vingers huil maar met hen…

Waar zij gemist wordt vult zij nieuwe sporen met groeiende afwezigheid.…

Het landschap dat zich in bochten wringt Om niet op te vallen, om er niet te zijn In een hoek weg te duiken, te schuilen In een schaduw van schimmen Schuchter, schuw, luw, leeg, vaag, vaal In licht dat zelfs geluid doet dimmen In lucht die nevel druppelings doet druilen Met tranen van doorzichtig kristallijn Daar, waar een zwarte vogel in stilte…

Ja, dan lééft een stad. Een stille stad.…

altijd om mij heen voel ik jouw warmte zo dichtbij ben jij in afwezige aanwezigheid mijn ogen verbeelden in gedachten jouw gezicht van toen je hier was naar het hier en nu ik beleef steeds de tijd van de momenten samen die opgeborgen in mijn hart jou in mij altijd leven laten in alles wat ik doe en laat als schild van bescherming…

de zoektocht naar een vader is een lange weg die langs ravijnen scheert de reis is een mengsel van wervelende verlangens en onvervulde vragen de dooltocht door een landschap van zwarte gaten waarin tijd en ruimte verzwelgen het is de queeste naar een brug die verbindt met de afwezige het gemiste hoe vindt men een…

verloop van eeuwigheid ik ben mijn tempo in de tijd…

Amerika’s first lady is verdwenen! Had zij een operatie, was ze ziek? Werd haar de stress te veel, al die hectiek? Had zij genoeg van Trump, nam zij de benen? Maar nee, het echtpaar komt niet in gevaar, Want Donald Trump heeft nòg een exemplaar.…

Hij is terug van weggeweest, de elft. Persoonlijk ben ik in een puike stemming, verdwenen is een dichterlijke remming: we hebben weer een woord dat rijmt op ‘helft’. Ook elders wordt er gniffelend geknord: het beest is meer dan welkom op ons bord.…

(vrij naar Stevie Smith) ga niet met mij in zee want ik verdrink niet in verdriet ik zwaai naar de afwezigen…

En als men tijd heeft schrijft men een gedicht. ------------------------- uit: Forum (jrg. 3, 1934)…