Alle inzendingen over tijd OR echt OR omgeving

Je verwijdert je op straat van waar je niet naar kijkt. Het liefst wil je iets zien dat je zelf hebt uitgezocht of toch iets bewaren van wat je nauw- keurig omgeeft, zonder je om te draaien. Een dakrand, een wolk, wat je vanuit een ooghoek hebt gezien. Je draait je om. Het blauw zoekt de grijze hemel. Het wacht op de jurk van het meisje…

alles echt alles hangt samen u laat ons totaal vrij om ons in ‘het leven’ te bekwamen Alles echt alles al wat dood is en nog levend wij vormen u met z’n allen – God…

Zoek de sporen van mijn voetstappen, die in de jaren zijn vervaagd door de tijd. Huizen als stille schaduwen, die zijn omgeven met beelden uit een verleden. Verdwalen zal ik niet, maar zoek naar een teken of naar de zin van het bestaan. Dwaal verder door bekende straten op zoek naar de tijd die voorgoed verloren is gegaan.…

Toen ik hier nog niet zo lang woonde en de eerste baby amper wat geluidjes maakte in zijn witte wieg vond ik het keukenraam te smal om ver te kunnen kijken. Vandaag scheen me de witte tuin een wijds geval, met zoveel leegte na het opruimen van blokken. Een kwestie van gezichtsveld: het lijkt soms of een vrouw na jaren bovenaan steeds nauwer…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

Heden voelen mijn voeten zich goed in hun sokken en die weer in hun ruime maar nog niet sloffende schoenen. Waarom dan niet de paden op, de bergen in, de velden over bij deze stad vandaan waar stegen uitlopen op steigers niet meer door boten gebruikt. Wel kan men daar gaan staan uitkijken over het eeuwig veranderlijk zichzelf blijvende…

stoelen, theepot, pen, schaar, presse-papier en boeken, tot aan mijn denkbeeldige evenaar heb ik het beschreven alles in de kamer tot in de uiterste hoeken zodat ik op deze bladzijde mijn leven verder zal leven met mijn woning als noordelijk halfrond en mijn ziel als 60-watt-lamp trouw aan het plafond -----------------------------------…

er staat geen boom voor het raam er heeft er nooit een gestaan er zal er nooit een staan dit is een stad stad zonder boom er zingt geen merel op het dak er heeft er nooit een gezongen er zal nooit een merel zingen dit is een stad stad zonder merel er is geen plein in het centrum er is er nooit een geweest er zal er nooit een zijn dit…

De omgeving van de mens is de medemens Staat op een muur van een gebouw in Rotterdam Met lichtgevende blauwe letters geschreven De omgeving van de mens is de medemens Dat zijn de woorden van dichter en nachtburgemeester Jules Deelder Daar heeft ie goed over nagedacht Zoiets heeft niet zomaar uit de duim gezogen Iedere keer als ik met de…

ze is niet echt op zoek naar zichzelf het lijkt alleen maar zo wanneer ze straatlantaarns vervangt door bomen cement ruilt voor kiezel zich een merel op het dak droomt die voor haar fluiten zal enkel hij mag haar doorbreken het zal haar stilte zijn ze doet ermee wat ze wil de merel ook ze zoekt zichzelf niet ze zoekt haar stilte…

tussen de sneeuwklokjes ligt een drol alles lijkt zwart- wit zo zelfs een verloren Galloway die zijn best doet om bruin te zijn karnaval dreunt tegen de klokkentoren ik dwaal door een confettiregen de prins zit dronken op zijn troon enkele narren maken belgeluiden met hun hoofd er drijft een fietswiel op de vijver de eend kijkt er…

Waar de strandboulevard naar de stad toebuigt de zee de rug toekeert gaat een pad langs de kust oud asfalt gras in spleten geen plastic banken daar geen sierstenen na het gras van een tennisveld en de hagen van hogerliggende huizen na het achtererf van een werkplaats alleen de rotsen de duinen een stuk grond tussen doornstruiken met…

er sloeg een paard op hol in het bos terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam kwamen eikels en kastanjes aangevlogen als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed een hoed waaide verveeld langs de beek er hing een ruiter aan vast de zon scheen maar dat is een detail…

Ik vul de dagen Sinds jij weg bent Met vals toneel Overal en vaak Gebruik de stiltes Als ze vallen Voor een grap En wat vermaak Doe de dingen Die ik doe Met ogenschijnlijk Speels gemak Acteer in drijfzand Speel het spel Camoufleer Dat ik diep zak Breng hommages Aan het geluk Terwijl ik zelf Vereenzaam thuis Doe geloven Dat ik…

Er schittert schoonheid, ondersteboven, dubbel -- in de parkvijver.…

Het is nog vroeg, geen klanten niemand op weg naar zijn werk alles nog zoals gisteren de brandkraan altijd paraat en nachtrondes tegen diefstal Hier doe jij jouw boodschappen hier ga jij naar de kapper hier wonen jouw vrienden dit is jouw uitzicht, jouw straat jouw wijk, jouw thuis waar jij rustig kunt slapen zonder akelige dromen zo…

Er zit veel zon in het zout op mijn huid, ja proef -- waar ik vandaan kom.…

echte vriendschap koop je niet echte vrienden verklik je niet echte liefde breek je niet echte woorden spreken niet echte vriendschap is vaak niet haalbaar want wie staat er echt altijd voor je klaar?…

De zomer verspreidt zijn geuren door het land leidt zijn zonnige tijden neemt je bij de hand in kleurige weiden daalt neer en verwarmt stijgt op en omarmt met liefde het leven in schoonheid verweven en smeedt zijn gelukzalige band door klinkende harten omgeven…

zo vaak zo veel ben jij daar even zo vaak zo veel kan ik het kwijt want het valt me zwaar dit leven heb vaak geen besef meer van omgeving of tijd zo vaak zo veel droom ik van veel beter zo vaak zo veel niets meer zoals nu jij bent weg en dus interesseert me niks voor geen meter ben ik niks een nada individu…

ik heb je onverwacht weer teruggebracht uit de chaos van de tijd je opende verschrikt je ogen in een eerst paniek herkende de omgeving niet pas later vloeiden beelden uit je droom ineen tot werkelijkheid je zag mijn lach wilde nog even dwalen maar ik wist je terug te halen samen op de bank hebben wij de tijd weer helemaal in…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Voor J. Wat probeerde je toch Met mij in contact te Komen, jij die dag In dag uit naast mij Was, met lieve, dan Weer met boze woorden Mij wakker te schudden Uit mijn boze droom Die vierentwintig uur Per dag zonder ophouden Doorging, en zelfs in Mijn slaap jouw en mijn Rust te gronde richtte - Nu, zes jaren later pas,…

Een echte stadse meid was naar een dorp verhuisd om de frisse lucht en stilte de stad had haar verguisd Ze had lange wilde haren was slank met donkere ogen de tuin was niet zo netjes had wel wat onkruid uit gemogen Er was daar ook geen bankstel maar mooie kussens op de grond rare touw gordijnen die iedereen lelijk vond Ze kleedde zich…

Mensen houden de tijd bij: gevangen in uren, maanden, jaren; nieuwe vrijheid is blijvend, zonder toekomstige gevaren. Hoe hoog is hoog, hoe diep is diep; levenslessen uit een levendige omgeving: wat is, maakt geen tijd oud.…

mogelijkheden in zich had de nieuwe foto is verrassend echt op de nachtkast naast het bed…

zeggen ogen en gebaar waar het echt om gaat…

De muziek wordt keihard gedraaid zodat het in de wijde omgeving te horen is.…

ik zag je woorden spartelen in balans om tot een goede zin in uitleg te geraken punten komma's hadden echt geen kans jij kon het mij niet duidelijker maken we voelen samen weten veel maar ogen uit een andere omgeving denken dus in eigen overweging herkennen kleuren proeven ook de geuren maar je ziel en zaligheid was ik…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…