Alle inzendingen over tranen OR kind OR liefde

Een kind van deze wereld een kind dat schreeuwt om aandacht een kind verloren en alleen een kind dat naar liefde smacht. Een kind in oorlog een kind als soldaat een kind zonder liefde opgegroeid een kind dat ten onder gaat.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ons geen keiharde muur Kinderen...voor ons dus een zegen Een rijkdom en dat iedere dag Dank voor het vele liefdevol delen Dus ook voor die traan en die lach…

Geboren worden we " Tot vreugde van het kind... ... IN ONS…

dagelijkse bestaan En vooral liefde voor het leven En kracht om door te gaan…

het was een heel diepe sprong de diepte was haar niet bekend maar groot was de liefde die haar vangen zou ze hoorde de echo sterven de kinderen die ze achterliet mama, mama, mama......…

Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over... over voor ons, wij twee, uiteen en toch dicht in elkaars ogen.…

als een kind... snikkend, schokkend zonder te weten van ophouden... mijn kussen is doorweekt mijn tranen stromen... ik schreeuw en ik huil en ik snik... als een kind...…

Meer tranen vloeiden dan woorden; die stokten. Pas een kind en geen leven meer. Nog geen stap of al de hoek om. Nog geen woord of al monddood. Nog geen lach of al omringd door gehuil. Ik pas … Staren in de lucht en zie: een delta van gevoelens, ertussen donkere eilanden om verlaten te stranden. Met of zonder kaartje.…

Jij die me warmte geeft Jij die me zo goed kent Een liefde die m`n hele leven duurt Omdat ik je niet kan vergeten Als ik verdriet heb je handen rond mijn gezicht Je troost me met een enkel woord Kust mijn tranen weg Samen kregen we een kind Een kroon op onze liefde Samen konden we de wereld aan Met z`n drieën samen één En dan…

Een gebroken man zit op de harde kerkbank dit keer helemaal vooraan zijn kinderen zitten onwennig en beduusd trillend tegen hem aan zoute tranen stromen verdriet en onbegrip …. waarom… zo jong nog …verdomme het doet pijn voorbij dit jonge leven alleen nog haar liefde zal altijd in hun gedachten zijn ik zie de blik in hun ogen…

Ik was een kind onder de kinderen Hield van mensen met een blije lach Dus huil niet om mij, maar lach tranen Ieder uur en elke dag Verzamel blijde herinneringen Als je aan me denken moet En stop ze in een kussen Dat me in eeuwigheid Glimlachend rusten doet Ik dank je voor de schone momenten De Liefde, de stilte en de lach En wens je veel…

kom mijn kind, kom en huil mijn handen zijn iets ruwer ik til je wat hoger de lucht in maar schenk je dezelfde liefde over het naar bed toebrengen het vastpakken van je doekje vertellen over de vos en het kleine konijntje, zijn streken kom mijn kind, spreek met mij in de uren van het grote missen de taaie nachten, de oude uil samen verzacht…

de verrassing groot spontaan tranen van geluk een kind in je schoot!…

Een traan vol geluk door een glimlach. Een traan vol haat door een woord. Een traan vol verlangen door eenzaamheid en een traan vol liefde door jou.…

ons kind Tranen in mijn ogen Want jij bent hier niet…

die schuldbewust over ziekte dood vertelden ik als kind liep door de regen gelukkig wit zwart groen oranje roze door die tranen heen…

hij lekt een traan op zijn land. ------------------------------- uit ' Trouw', januari 2016.…

Tranen rollen, maar niet over mijn wangen, ze rollen in mijn gedachten. Tranen rollen, ze stromen naar mijn hart, ze proberen mijn pijn te verzachten. Tranen rollen, ze omsingelen mijn liefde, liefde waar jij niet op zit te wachten. Tranen rollen, ze verdrinken mijn hart, een hart dat niet meer ophoud met smachten.…

Een moeder heeft een hart voor haar kind dat kind wordt door haar bemind niemand kan haar evenaren zelfs niet het mooiste instrument de viool met haar snaren. Zij streelt het hoofd van het kind het kind dat zij bemint. Zij droogt de tranen van haar kind het kind dat zij bemint. Zij zoent de pijn weg van de wonde op zijn knie.…

Om haar tranen te doen stelpen, zij voelt alleen maar het gemis Om het kind dat er niet meer is . De moeder wordt nooit meer diegene die zij ooit was. Die ging heen met haar kind, zijn as ..…

Bij 'n beekje met veel volle varens en 'n omgevallen oude dikke boom biggelen dik en nat mijn tranen om het uitspatten van mijn droom:: "Nu je echt voor die ander hebt gekozen wil ik al mijn zoute tranen lozen en laten meevoeren zwaar en loom in die troebele treurige beekse stroom" Ik schrik op en knipper met mijn ogen m'n liefde…

het er ijskoud van hoe groot kan de liefde zijn voor zo'n hummeltje dat niets zegt dat slechts lachen kan en huilen en tegen haar onmacht vecht want in dat kleine hoofdje gaat al een grote wereld schuil wat nauwelijks voorstelbaar is ze is stil en ik, tranen, ik huil…

of je jong bent of kraaienpootjes oud een moeder hebben we allemaal want een moeder staat aan het begin, de geboorte en ons levensverhaal ze heeft over je gewaakt als kind tijdens onrustige nachten verwen haar dus als ze nog leeft of anders met liefde in gedachten geef haar bloemen of een cadeau waaruit ze jouw liefde voelt schenk haar…

lied van spelende kinderen je laat verlangen naar het zijn…

Laat je tranen smelten van liefde en ik zal in je oor fluisteren, dat ik van je hou. Liefde…

zie ze daar staren naar nergens staren naar hoop hoop op een morgen een morgen die beter zal zijn tranen voor afscheid tranen van verdriet vervallen huizen, zieke kinderen. brandende zon op hun rug vragende ogen ogen voor vrede dromen van vrolijke vogels, dansende kinderen. laat dit waarheid worden waarheid voor altijd…

Houden wij een schuilplaats vrij in ons hart als er tranen zijn? Als wij een baken willen zijn in de woeste levenszee dan zal het kind onder de maan van de vallende nacht niet zijn ondergang maar een veilige haven vinden.…

huilende kinderen tellen hun tranen niet verbergen keuzes in het stilste verdriet lachen als het mag oogstrelend zacht angstig in hun zijn die verscheurende kracht waarin zij dromend geluk steeds moeten delen hun lach naar jou zal ik morgen beleven…

’t Misbruik der zinnen werkt in ’t einde pijn en smart, Doch ’t redelijk gebruik vernoegt des mensen hart; Dat ’s aardse zaligheid. Wie wenst hier groter goed, Als, in ’t gezonde lijf, een gans vernoegd gemoed? HET GEZICHT. De blinde, die weleer aanschouwde ’t lieve licht, Kan tuigen, wat het zij* te missen het gezicht, Te wroeten, als de…