Alle inzendingen over tuinman OR voorjaar OR beheersing

Van min zes ben ik naar min vier gegaan. Dat baart me zorgen. Als ik zo doorga is alles straks, op mijn oude dag, scherp omlijnd. Dat kan niet goed zijn. In de huidige constellatie weet ik bijvoorbeeld wel dat er een stoep is, maar niet waar die begint. Dus ik kan jou wel zien, maar niet wie je bent. 's Avonds zet ik mijn bril af en maak de…

naar het voorjaar-…

De dood van de tuinman was heel terecht; een oude vete werd nu eindelijk beslecht, zodat de rozen in hun paradijs'lijk hof, zouden kunnen getuigen van Gods' lof, als hun zoete geur ten lange leste niet alles voor het gerecht doet verpesten.…

Coma was ceremonieel protocolleerde zonder enige waarschuwing vooraf Gestokte adem uiteindelijk dan toch gedefibrilleerd De koning spinde daarop garen dat van lieverlee werd ingezet Natuurlijk niet het garen, maar de prik die voor verstomming heeft gezorgd…

Er zat eens een rupsje op een blad, toen vroeg de tuinman: 'hé, mag jij dat?' toen zei het rupsje heel brutaal: 'dat doen wij rupsen allemaal! en als ik het blaadje heb opgegeten, zul jij mij dan nóóóóóoit meer vergeten?'…

En ook de tuinman rookt gedwongen mee, Maar die vlucht als een haas naar het café.…

Om deze emoties te kunnen beheersen bevat ik het opium in mijn zaden, zodat de rust steeds terug kan keren, bij mij als 'papaverus Orientale'…

De muurbloem rukt gestadig op in mijn tuin met wilde rozen In betere tijden ooit de opzet, nu grijp ik in in geur en kleur Ik tooi mijzelf met lente en kom vóór de zomer al tot bloei en roep de tuinman…

Hij toonde in Afghanistan veel moed Nam risico door zwaargewonde maten Niet bij de Taliban achter te laten Een Willemsorde paste daarbij goed De Koning zag Gijs Tuinman in persoon Als vlekkeloze parel op de Kroon…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Schrijven is beheersing. Van mijn wilde gedachten, die angstig geworden zijn. Beheersing van denken. Voor mij is schrijven therapie. Wanneer zinnen zinvol helen, hetgeen angst gebroken heeft. Voor mij is schrijven een recept, dat ik hoogstpersoonlijk schrijf. Dat niet voorgeschreven werd. Schrijven is vooral verlijmen.…

al sta ik vroeg op de zon is me al voor het warme witte licht lokt alles binnen naar buiten kristalhelderheid de verbeelding verbleekt bij zoveel licht ik vind geen zinnen van beheersing…

Niet de macht moet ons beheersen maar de ruimte om vrij te leven. Ook bij de Zwarte Zee!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik ben maar gestopt met dat dagboekschrift van mij -- want het klopt toch nooit.…

Een kunst die stervenden alleen beheersen en nooit te laat.…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

Gehuil van een klein meisje geprikt door een boze brandnetel. Moeder probeert te troosten en heeft een arm om haar heen geslagen. Fotogenieke brandnetels staan aan de rand van het bouwterrein. Met de natuur valt niet te spotten. De zon overweldigd het jonge gras. Onstelpbaar lijken de tranen nu. Moeder spreekt woorden van troost. De grond…

De zon brak door de barre voorjaarslucht. Plotseling kantelde er een vogelvlucht. Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw. Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Het regent nu, maar dat zegt niets het regent in zoveel gedichten het weerbericht voorspelde weliswaar zacht voorjaarsweer maar ik laat de moed niet varen ik denk aan jou, maar dat zegt niets je duikt zo vaak op in mijn gedachten maar dat betekent niet dat jij bezig bent met mij ook nu het regent dat zegt niets.…

Het leek heel even herfst, maar het is alweer voorbij, Een paar dagen wind en regen, nu lijkt het weer op mei, Na een aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien,…

Don't forget me zei 't tegen Lily till next spring zei 't kleine ding…

Tere voorjaarsbloem op haar fragiele stengel laat beton wijken.…

Het was een Zondag vreemder vreugde rijk Toen beiden wij door voorjaarslanden gingen langs drassig weiland en begroeiden dijk... Was niet ons min verwondering gelijk Van kinderen wier ogen open gingen? Hoog klonk der merels echotrillend lied, Helblij geluid in het nog winters landschap, Zodat de lente daagde in het verschiet. Hoe voelden…

Vlinders dartelen speels boven de Klaprozen in't gouden zonlicht…

je ogen lijken de vruchten al te dragen die zon en regen veel later pas mogen behagen langs de lokken van je haar zie ik de akker volmaakt het voorjaar juichen ik laat de winter achter in tederheid als jouw lippen zich over mijn tranen buigen…

Het voorjaar ontplooit met passie pracht en kaapt viooltjes uit het kale toen om bij te dragen aan het kleurfestoen dat zachtjes vlindert met zijn pracht waar kou en winterdom blijven sjorren hoewel de lente al is geboren…