Alle inzendingen over uitvaart OR beeld OR stoet

een bonte stoet van woorden sleept zoveel woorden met zich mee sommige spelen in het duister blijf zitten waar je zit en verdrogen in zout andere borrelen aan het oppervlak meer of minder paraat voor een vurig Gallisch gevecht of voor iets anders vruchtbaars sommige slaan kletterend tegen de wand of schuren over de grond ze komen…

ik zag je met gevolg door de wolken zwieren licht spatte in duizend kleuren uiteen die regenbogen vierden jouw ogen horizonden de flauw gebogen verten toen jij de teugels even flink liet vieren slechts een vage mist wist waar jij gebleven was toen jouw stoet eenmaal gas gegeven had…

Sterk spul of niet: de uitvaart van het boek, we naderen de uitvaart van het boek. Vannacht, ik was nog op, stond de literatuur dronken aan mijn deur. Rot op, riep ik, rot op, je hebt je kans gehad. Toen droop ze af en keek ik weer wat grand old Google bracht. We lezen om te leren hoe te leven.…

Uw uitvaart kost uw naasten een vermogen, Maar dat wordt minder als u donor bent: Het scheelt voor hart en nieren twaalf procent, Tien voor de milt en acht voor beide ogen, Terwijl de kostprijs nog weer verder zakt Als u op uw organen jokers plakt.…

Het licht dat troostend straalt, door gebrandschilderde ramen. Het licht dat troostend valt, op een eikenhouten kist. Een kist waarin een voltooid leven, zijn laatste rustplaats vindt. Het evangelie van het brekend licht, dat ons een groot geheim laat zien. Hoe de dood zichzelf verjongt. Verterend in een hemels vuur. Vergaand in moeder aarde…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Jouw ogen vingeren huidvluchtig door de stille ruimte. Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Wanneer je uitvaart naar je laatste haven Kiest menigeen nu voor een goeie fik Da's het voordeligst na je laatste snik Maar in de grond wil je 't liefst begraven Zo duur is grond als je bent heengegaan Dat we maar met een been in 't grafrecht staan…

De laatste prent die maakt hij strakjes boven Een lange rij, een lommerrijke laan Je ziet twee mannen naar zijn uitvaart gaan Als laatsten zijn ze achter aangeschoven En verder hoeft hij weinig uit te leggen Een fluistert zacht: 'Ga jij ook nog wat zeggen?'…

veel mensen rouwen écht niet om die kwal zijn oorlogswaan bracht één groot tranendal dus vind die Poetin fans geRUSt ook slecht het wachten op zijn uitvaart is geen straf we zullen immers dansen op zijn graf…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

Stilletjes neemt het publiek haar plaats in onder begeleiding van zachte muziek toneelknechten rollen het decor naar `t midden geruisloos opent het gordijn de tragiek het gaat niet zoals bij Heintje Davids déze hoofdrolspeler verlaat heel uniek het toneel om nooit meer te spelen, dient een recensie nimmer meer van repliek…

Ik wil bier en bitterballen op m'n begrafenis misschien zelfs "een paard in de gang" de fanfare en veel confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

er hangt een geur van verloren waar werd gespeeld samen de schoolbanken gedeeld hij koud opgebaard wacht op de stoet die naar warme herinneringen tracht…

' t Is waar wat Je daar zegt, Anne van der Meiden - Predikant en ook Communicatiegeleerde - Als ik jou hoor Zeggen dat geregeld Mensen bij een uitvaart- Plechtigheid het hoogste Woord voeren, met verreweg Het meeste misbaar aanwezig Zijn, terwijl zij toen Ze echt nodig waren Aan het ziekbed Van de overledene Schitterden…

Op die donkere dag bespraken we de kist, de kaarten en de cake Vandaag voert de stille tocht langs achteloos weggeworpen boerenhoeven langs verlaten erven waar geen zon schijnt en toch de schaduw heerst Traag stappend proberen we de einder, waar aarde en hemel raken, te ontlopen stemmen staken, een enkel gebaar volstaat in de najaarsstilte…

In een plechtige stoet trekken de mieren zich terug in de kieren van de oude muren. Voor ons niet te volgen. *) uit de Koran, de soera AL Namal op blz. 377. Gedicht n.a.v. het boek “Het huis van de moskee” van Kader Abdolah, Geïnspireerd door het 1e hoofdstuk over de mieren, voortbordurend op de prachtige beeldspraak van de schrijver.…

Voor in de stoet liep stipte plichtsbetrachting, daar achter, ijver en onkreukbaarheid, meteen gevolgd door nog een aantal deugden zoals: efficiency, arbeidsvreugde en spaarzin, ook zo'n hoge kwaliteit. Het juiste antwoord op de concurrentie torste de brandkast met het cijferslot.…

Ik kijk, dorst niets te zeggen, glunder er trekt een stoet aan waarheid voorbij.…

Voel het zwart aan zekerheden zagen als de onmacht weer gedijt voel de pijn aan witte randen knagen tot de tijd de scherpte slijt want het leven laat zich niet voorspellen elke uitkomst is onzekerheid maar te leven is altijd wel een keuze elke keuze een mogelijkheid…

Het voelt dat het lijkt of het kan maar vraag niet hoe ten koste van wat op welke termijn wil je er over denken ooit over praten hoe het voelt als we elkaar zouden verwarmen in de kou…

Zacht is de wind die lippen streelt van geliefden steeds dichter bij elkaar op zo’n lentedag waarbij de wens de tijd vertraagt tot eeuwigheid Toch blijven woorden loze letters zolang ze niet in beeld verschijnen is het smachten niet te horen als het niet hardop wordt geboren Leg een zachte hand op een warme plek waardoor beiden in elkaar…

wat mezelf het meest eigen is geef ik uit handen wanneer jouw tederheid de boventoon voert een aanzetting tot ontbolstering…

Ik hoef je niet meer te zien ik wil je nog wel voelen maar vooral wil ik me je blijven herinneren maar eerst gedenken met de kinderen en kleinkinderen en nog wat familie en vrienden als we je uitzwaaien bij je aanstaande uitvaart waarna je voor altijd in ons zal blijven bestaan en door alle gevoelens heen je blijven zien, weerzien!…

Zij putten moed, zélfs uit de steeds kórter wordende stoet!…