Alle inzendingen over vader OR familie OR ouders

Afscheid genomen van een oude buur hoe mager en dood vijfentachtig jaar de familie gecondoleerd, aangehoord hoe zeer ik op mijn vader lijk van uiterlijk Afijn vanmiddag dus wordt ze begraven, weer wat draden doorgeknipt, ik verlang naar zweven naar bevrijding van de vaste grond als ochtendmist opgaan in de lucht…

Ik heb besloten niet te treuren om mijn geboorteland, de bomen van mijn jeugd, ik wil geen foto's Ik heb besloten niet boos te zijn op mijn vader, zijn regels en de trotse familie die zwijgt Ik heb besloten geel te leven zon in mijn huis, op de muren mijn buik en mijn blote voeten Ik heb besloten te dansen mijn eigen verhaal te zijn…

waar hij zo trots op is al weer wat ouder gaat op een vechtsport om samen met vader beentjes te breken.…

leraar Een ander geheugen over wie hij was Ze zaten nooit bij elkaar in de klas Maar dezelfde vader, dus familie van elkaar…

Er zijn zovele mannen die vader zijn in naam maar hun kinderen nooit zien of meemaken, er niets van horen of een foto krijgen van de moeders laat staan mede-opvoeden, mede-ouder zijn!…

-------------------------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de kersverse ouders, mijn overburen in Amsterdam, in ons Tiende Straatje.…

Je denkt dat je een huilend kind hoort, kijkt uit het raam en je ziet een stoet kleine kinderen, daartussen ouders, juffen, vaders En ineens zie je de vermomming hoe die kinderen, klein, volwassenen zijn, nu in deze vorm.…

Ik had mijn broertje iets te vaak geschopt Mijn vader zag mijn zusje in geen jaar Mijn ouders spraken ook niet met elkaar Toen kwam het nieuws dat Rutte ermee stopt Nu dansen we uitbundig in een kring Veel dank voor de gezinshereniging…

Zie hen daar Staan Mijn vader en mijn moeder Nog zoveel te doorstaan Op trap van het gemeentehuis Zovele stappen staan Ruim zestig jaren verder Zijn beiden er niet meer Vader werd slechts 51 En moeder nog dertig jaren meer Een foto uit de oude doos Van allebei mijn ouders Ik heb ze zelf zo niet gekend Maar 'k droeg hen in mijn hart…

ze zijn er in alle soorten en maten heel veel leuke zitten er bij je hebt grote en ook hele kleine jonge en oudere – dun of juist een beetje dik je hebt vaders waarmee alles wordt gedeeld vader die je laten lachen of – soms – huilen je hebt vaders van toen en nu van morgen en ooit vaders die kunnen zeuren die binnen of buiten de lijntjes…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als een kind had ik geen zandbak waar ik heerlijk in kon spelen want mijn ouders waren arm en dus zat ik aan de grond met de asbak van mijn vader mooie taartjes uit te delen vreemd van vorm -maar steeds warm dankzij Waldo -onze hond…

De lucht is helder, de wind voelt kil, De bloesem siert het park rondom, Buiten vangen oudere mensen, De eerste stralen van de zon Het licht valt door het raam naar binnen, Toch moeten de gordijnen dicht, Om mijn vader te beschermen Die in het kleine kamertje ligt.…

kan niet meer een reus is gevallen door wind, storm en regen het is afgelopen geen mens houdt dat tegen winter stil, ongenaakbaar overdekt met sneeuw, ijs en rotte bladeren ligt daar de eik, dor en dood aan die heel oude dijk lente een takje, een ent baant zich een weg uit de grond vlak naast de eik op de plek waar hij stond vader…

over míjn vader die àltijd al weg geweest was.…

Ik zie een kleine mens halverwege de akker staan in een zachte najaarszon. Gebogen, bijna biddend. Hij ziet me niet. Zijn handen steeds opnieuw de aarde tegemoet, verzorgend, bewerkend, liefhebbend. Zijn lichaam in diezelfde schoot nu, omarmd. Als ons iets is geleerd, dat in de aarde niets sterft maar slechts wacht op nieuw leven…

wij spraken nooit dezelfde taal al peuterde de kleuter die ik was letters uit zijn mond ik kraaide nimmer zijn GEMAK noch zijn ONVERMOGEN wel eigen wisselwoorden die hij niet verstond stappen, fietsen, autorijden vreemde talen die hij sprak of liever: schreeuwde tot het kristallen lexicon van mijn kinderliefde brak deelden wij geen idioom…

Mijn vader is mijn beste vrind. Hij noemt mij steeds zijn lieve kind. 'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen. En ga ik hupplend aan zijn zij, Ook dan vermaakt en leert hij mij; Er kan geen beter vader wezen!…

onder de bleke hemel een overbodig mens slaapwandelt door lege straten een verkleumd talmend hart leeg omhulsel in de onbewoonbare wereld een niemandsland niet bestemd om te leven de tijd met ballast beladen achter ramen zonder uitzicht een overbodig mens te laat voor spijt te laat om weg te sluipen nu weet zij dat hij het kind…

Nee, ik heb geen carriere nee, ik heb geen netwerk nee, ik heb geen salaris ik heb kinderen ik ben ouder: moeder, vader ik krijg huishoudgeld ik heb het wel druk, maar ik voel geen stress ik voel samenleving wij zijn gelukkig zo wij voelen gemeenschap wij houden het graag zo! en jij?…

En nu ben ik een stuk ouder. Er is veel gebeurd pap, er is heel veel gebeurd. Wij staan altijd schouder aan schouder. Ook al is onze wereld soms zo verkleurd. Jij maakt je nog steeds veel zorgen. “Redt ze het wel? In die boze maatschappij?” Maar pap, tot nu toe red ik elke morgen. Met een hoop wijsheid van de dag ervoor erbij.…

Hij is de eerste man in je leven Je vader Als klein meisje vind je alles wat hij doet geweldig Want hij is groot en sterk En grappig En slim En hij houdt van jou Als hij er is, weet je dat je veilig bent Ja, later wil je net zo'n man als hij in je leven Maar dan word je groter En als tiener wordt alles steeds stommer wat…

wat echte ouder-kind liefde is…

de familie raast door het land. genoemd naar mijn grootmoeder zowel van vaders als moederskant zo ook mijn ma droeg de naam Corrie en vergeet vooral mijn zus niet zij is daar tevens mee op aarde geland mijn vader heette Cornelis.…

Eenzaamheid zonder tranen in een land zonder neven altijd alleen gebleven verbannen door een aardse god een wereld zonder nichten zonder post of andere berichten verlaten door de wanen een eiland met geen vader geen slachtoffer, geen dader geen moeder en geen zoon een man zonder familie op zoek naar een relatie in een land onder…

De vleugels van vader zijn gestorven in teugels van handarbeid, huisvlijt moeders zwarte garen stug, in winters leeg behangen bond schaatsen onder onze kleuterschool toen praten nog niet kon is mijn broertje jong gestorven hij was niet van mijn ouders maar kwam uit de boerenkool.…

ik weet zeker papa dat je me horen kunt daar aan de overkant dagelijks via ons hart je weet dus lieve pa dat ik elke dag weer even bij je wezen moet zoals jij bij mij zijn wilt het maakt niet uit hoe oud ik ook word altijd zal ik jou horen zoals ook jij mij luistert in gedachten bij elkaar staan wij vandaag stil in wat het ons betekent…