Alle inzendingen over vastleggen OR bewijs OR nut

Thorung La ik rende hard naar beneden (Muktinath) 3700 meter weg hoogteziekte, liep 3 dagen op blote voeten waste ze elke dag in de heilige fonteinen wist dit is mijn onuitwisbaar fundament geworden niemand in de wereld is een rozentuin beloofd maar de veelkleurige rozen zijn zo mooi dat angst voor de doornen vervliegt dus angst heeft nut…

Met spetterend vuurwerk in haar ogen, hoog opschietende gevoelens met o’s die de omgeving doen blaken en mij met kleuren bombarderen. Ik lig plat van bewondering. Met mijn voeten op de grond en mijn hoofd in de wolken heb ik banden van tederheid, liever dat dan boeien van zogenaamde vrijheid: met banden kan men ver rijden.…

De kassière heeft de zegeltjes al uitgeteld terwijl ik alles inpak vraagt ze of ik ook actiezegeltjes wil ‘nee dame ik hoef geen zegeltjes, als je zo oud bent als ik moet je je tijd niet verkwisten aan zegeltjes sparen en plakken’ we wisselen geld en een glimlach de oudere dame na mij kijkt me hoopvol aan durft niet te vragen…

Het scherm door stroomdraad en luchtwoorden geleid duidt alles aan wat wereld en mensheid in zich houden en geven deze nieuwste boodschapper van schier vergeten oudheid opduikende gebeurtenis en zegenrijke raadgeving wordt omkranst door lover van de Boom uit Edens hof waarvan de eerste mensen ondanks Gods verbod toch aten heerlijke…

, ’t Was ieder even na, maar geenszins even nut.…

IJsland levert het bewijs de wereld kookt van woede niets blijft zoals 't is…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de beige muren van Pontoise steken af bij de sapgroene, cadmiumgele velden boeren schuifelen niet in dit schilderij, Pissaro heeft ze allen in bed gestopt veilig voor het vastleggen van de lucht…

Mijn smartphone kwam verpakt In enig plastic en karton Met deze telefoon ben ik Op zoek naar Pokémon Ik kan me niet herinneren Hoe ik ermee begon Of dat er ooit een tijdperk was Waarin ik zonder kon Ik wil een Pokémon! Jaja, een Pokémon! Ik wil een Po-po-po-po-po-po-pokémon! Ik speur langs heide, bos en beemd Alsmede het gazon Ik vind…

Een kraanvogel leeft zonder vastlegging, omspant voorbeeldig met vleugelpennen de wereld in zoektocht naar onderdak, zet met lichte vleugeltip accénten, slechts even in toom gehouden door hun metershoge dans strekken ze zich uit over de landen.…

Oorlog het bewijs dat de menselijke beschaving nog niet beschaafd genoeg is om een probleem op beschaafde wijze op te lossen.…

de transparante deeltjes van het geluk zijn voor anderen niet zichtbaar doch zelf merk ik de beleving van destijds nog altijd daar de tastbare momenten van optimaal genot uitvergroot door een rozegetinte bril... als er iets is waaraan ik me kan warmen dan zijn het de plaatjes ingeplakt in het album van het geheugen Lejo van Kuijeren…

Er was eens een vrouwtje uit Schagen die kon voor haar BH maar niet slagen uiteindelijk vond zij er niet één zij klaagde nog lang steen en been en die heeft ze toen maar gedragen…

Vertel mij hoe het eerste leven is ontstaan Na een oerknal volle dode materialen Hoe kan uit die dode stof leven bestaan Hoe is uit steen geestelijke emotie te halen Wie geeft vorm aan plant of dier En onderscheidt het menselijk intellect Hoe komt levensadem op aarde hier Vertel mij wie is die levensarchitect. Slechts Één schenkt ieder wezen…

dit is wat een schilder zou zien: de gebleekte graskant, kastanjes en linden, het warme maar heengaande licht van de avond en tegen de haag op de andere oever een loper, en zijn gedachten, hoe schilder je die en boven het water de meeuwen en tussen het licht- en donkerder groen de plecht van een jacht, het schuiven der dingen, de richtingen…

woorden liet ik achter zacht en scherp een erfgoed van mijn gang als onderdeel nu zijn er zinnen een geheel vervat ik van gevoelens de aanvang als een bron schrijvend ging ik over en begon…

Dit is de liefde: stilstand van de tijd. De jongeling die met het meisje in suizend onbewegen de steile rots afspringt. Tussen Teutoonse sparren heeft, onhoorbaar tandenknarsend boven een stalen baard, de man te paard - rivaal of vader - het zwaard vergeefs ontbloot. Zie ook de tanden van de honden die doodstil grommen aan de rand.…

Alvorens de cirkel te sluiten keek hij nog één keer om zich heen zag hoe de meeuw in de gevel verdween stof het uitzicht smoorde met een stormgordijn, de laatste steen zich opmaakte om te verdrinken. Onnavolgbaar ogenblik waarin sterren hem te binnen schoten en de uitgesleten drempel vonkte onder zijn allereerste…

Ingelijst landschap leg het maar vast voor eeuwig zolang het nog duurt…

In die tijd trokken amateurs met zwarte kastjes erop uit om in een poortdoorgang het tegenlicht te vangen dat door de lindeblaadjes scheen. Of ze betraden gretig het park op de dag van de eerste sneeuw. Vanaf meegenomen keukentrapjes legden zij vast hoe ijzel of rijp van takjes toverstokjes maakte. Ook ik verbalisant betrapte dat voortvluchtig…

Klijnsma die wijze vrouw wijst op het nut dat een moestuin hun biedt Dus in het kader van mantelzorgvuldigheid heb ik vanmiddag moe’s tuintje gewied…

Wat was mijn nut? Uitkijkend op de richel van het bestaan. Hij draait zich om, turend in het licht. Leven is pas klaar, als je weet dat je gelukkig bent.…

een knappe kop die de spiegel heeft bedacht waarin je een botsing kunt aangaan met jezelf maar dan zwijg ik overdenken doe ik wel hoe je reflectie kunt vastleggen gladschuren en opwrijven met boenwas water laten verharden in spiegelingen boven levend water wil ik spreken spiegel mij met al mijn fier willen zien hoe machtig patina kan…

schoonheid veredelt haar blotebillengezicht geeft glanzend bewijs van nature jezelf zijn ligt werelds aan je voeten…

(een zelfportret) zoals de ernst van het leven je soms zomaar te pakken kan nemen en het bewijs levert voor later…

baas in eigen hoofd alsof iemand daar iets van kan leren we leven met elkaar mezelf kom ik in mijn nieuwe hobby scrapbooking tegen misschien omdat ik weinig van mijn eigen verleden heb mee kunnen nemen zodat ik nu als een malloot alles vastleggen wil het gaat zo snel voorbij afbladerend reclamebord dat een onbeperkte boodschap draagt…

De knotten wol liggen verward alle kleuren door elkaar te wachten op ontrafeling geen mens ter wereld zal het doen dit onbegonnen werk het nut wordt niet meer ingezien en toch ..............…

U gaat mij toch niet vragen Naar het nut van een kruiwagen? Zo’n ding is hartstikke handig, Maar gebruik hem verstandig Om uw last te dragen. Hoe uw lasten te dragen? Dat zijn lastige vragen!…

De tijd die nog voor ons ligt is het beste bewijs van GODS liefde, die ons enkel uitstel gaf om goed te maken wat voor ons niet altijd mogelijk was.…

Een onmiskenbaar bewijs van emancipatie. --------------------------------- uit: De rots van Gibraltar, 1969.…