Alle inzendingen over veilige haven OR herinnering OR tranen

Die het leven Had opgegeven, Die dag in de Schaduw van onleefbaar Beton waar de vogels Zich voor zo ver Ze er nog waren Tegen te pletter Vlogen - Kwam in veilige haven Met gesprekken die er Werkelijk toe deden En naar behoren bedeeld Met farmaco - Het leven dat onverwacht Terugkwam maar niet kan Voorkomen dat ik Met…

Individuen opeengepakt staren naar de verzonken planeet, wachtend op een veilige haven.…

als in de prille ochtend jouw nieuwe jaar zich meldt rinkelen in weerom de voorbije jaren in deinende stromen de ankers van herinnering streelt in veilige haven dobberend de wind van toekomst de nog gestreken zeilen die bollend eens gehesen de ontdekkingen van leven gelijk regenbogen slingers vieren in de golven van die vergankelijkheid…

… voor een ieder betekent veilig zijn iets anders hoeveel tranen heb ik kunnen tellen?…

Je bent op het juiste moment een rots in de branding, de veilige haven.…

Soms zijn er tranen, maar herinneringen aan een dierbare blijven altijd bestaan. Tranen…

zingen ze -bevlogen- ik herken de deuntjes maar de woorden niet 'Een café aan de haven' 'de klok van Arnemuiden' Met hart en ziel zingen ze krijg tranen in m'n ogen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Vandaag was weer zo'n dag als elke dag zo gewoon en toch weer anders de maan verloor het gevecht van de rijzende zon aan de verre kim het lijkt op een ziel met meerdere verlangens mijn koude lichaam wil graag bij jou zijn het geeft mij een veilige haven, een oase van rust liefde heelt alle wonden die je alleen kunt verwerken…

haven te blijven…

waar hij zonder zorg kan leven in de luwte van de storm waar hij zonder zelf te geven weer zijn waarde zoekt en vorm waar hij dieper dan zijn wezen in de warmte van het zijn blijvend vrij, met niets te vrezen weer zijn angst verliest en pijn vindt hij rust en veilig water in de armen van een vrouw die zonder vragen, nu of later hem…

Een scheepje in de haven landt Gevuld met specerijen; En menig flinke, jonge kwant Met buidels, vol tot aan de rand, En harten, vol verblijên. Wel geurig kruid, wel blanke munt, Wat zult ge nu gaan dwalen; 't Is, of ge nimmer einden kunt, Zo komt, van ieder hoek en punt, Een ieder van u halen.…

Een druppel als een traan die zwaartekracht niet trotseert langzaam glijdt in de kille nacht zich bezeerd aan een strijd uiteindelijk leert verder gaan zichzelf bevrijdt…

De tranen die zich een weg baanden langs m'n kin en verder neer droogden onderweg zodat ik telkens weer dankbaar omhoog keek. Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin 't was de wind, die: de tranen opving.…

Wanneer het huilen minder wordt, de tranen ook zegt ze stomverbaasd, je hebt gelijk de druk verdwijnt, de hoofdpijn ook ik ben nu alleen maar zo vreselijk moe! We helpen haar, brengen haar naar bed vragen of ze wil dat we blijven maar zegt ze, nee dat hoeft niet, want je bent hier toch zo, als ik je bel?…

een schelp ruist vertelt verhalen over een verlorenheid aan liefde op zee golven vervlogen dromen roerende verhalen over onbeantwoord geluk weemoedige tranen stromen over het strand van weleer een misthoorn toetert het schip verlaat de haven zonder ommekeer…

terug in je eigen veilige haven je huis, je thuis in de warme geborgenheid door jezelve gecreëerd vlieg uit en vlieg in waar warmte op je wacht Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

zwervend door een arendsveld zwemmend in de Orinoco voel ’k me mateloos gesteld vrij van hard en loos geweld rennend door een eksterbos dollend met een bende apen vlei ‘k me moe neer op het mos en laat goed en have los veilig in dit dierendom is ’t mij allemaal kifkif : ver van ’t mensenrijk zo krom doe ik wel en zie niet om…

Rook van een opvlammende sigaret is liefde een zucht, gesteun vuur dat fonkelt in de blikken een zee die sterren weerspiegelt een zacht vel dat hardheid omsluit licht dat op gloeit, opbloeit schepen naar een veilige haven leidt waar witte vrouwenborsten wachten als duiven, koerend, lokkend paraderend Ik heb jou liefgehad en werd bemind het…

Een schip vaart zijn haven binnen, elke dag opnieuw. Een storm breekt los, het schip slaat op drift. Het schip zoekt en zoekt maar vindt de haven niet. Het schip ontdekt nieuwe gebieden, maar mist zijn eigen haven. Het schip blijft zoeken en vindt zijn beschadigde haven.…

Toen ik klein was droeg ik een matrozenpakje mijn moeder nam me mee naar de vijver in het bos daar aan een touwtje liet ik mijn zeilboot varen de bomen ruisten de wind kwam van zee nu is het vele havens later en mijn moeder dood nooit vond ik meer zo'n veilige ree ----------------------------- uit: 'Een oud geluid', 2011.…

Ik was aan boord op je schip Geweldige koersen gevaren Maar opeens had je besloten Om me achter te laten Ik dreef op zee Bedwelmend in je golven Tranen niet zichtbaar Door zeewater bedolven Al happend naar adem Spoelde ik aan op land Jij was de horizon al voorbij Al in een andere haven gestrand…

Omdat één ervan zo nodig moest bewijzen dat het toch geen kwaad zou kunnen -denkend aan de veilige warme haven- om eens te balanceren op de rand dat de botte kant niet scherp zou zijn echte liefde dit wel aan moest kunnen is het nu zover dat twee harten tweesnijdend almaar leger bloeden in de valkuil van de blinde haat door de mist priemt…

Heel even was ik dat verlegen mannetje dat altijd wachtte op zijn beurt in moeders keuken dronk ik uit het chocokannetje ik had er nooit om gejengeld of gezeurd terug na een lange dwaze reis in de veilige haven kan ik eindelijk ademhalen kon ik mij maar aan het verleden laven en uit de oude verhalen warmte en zekerheid halen maar ik heb…

Tranen Huil van verdriet. Mijn tranen voel ik langs de wangen lichtjes, naar beneden rollen. Momenten van herinneringen komen terug in mijn gedachten. De druppels zijn tastbaar. Herinneringen blijven voor eeuwig. Fotograaf onbekend…

Thuis is geen bed, geen tafel en geen stoel Thuis is geen plek, maar iets wat ik voel Thuis is alleen waar mijn ogen je zien 't Is waar jij me laat weten dat ik 't leven verdien 't Is waar jij naar me luistert met me praat, met me lacht 't is de veilige haven die ik nooit had verwacht Thuis is de warmte waarmee jij me verwent…

blijven zou bij de sterren in het blauw van een verre haven…

Vindt hij dan een veilig haven luwt de storm, bedaart het tij. Wacht daar de schoonheid van het leven . Blijft die dan ook steeds bij mij?…