loslaten voor houvast
onvoorwaardelijk de liefde
die hen eens samenbracht
scheen door zonovergoten
in hun zo gelukkige jaren
naast ook ruzie en venijn
die weer verdieping bracht
waar eens het samenzijn
onvoorstelbaar genot was
kroop langzaam kruipend
als het einde van de dag
bij een zonsondergang
schim en schaduw binnen
het fundament knagend
met duistere onzekerheid
die het einde aankondigt
slaat het grondvest stuk
van de onvergetelijke tijd
die ook kinderen bracht
wat eens de charme was
van juist die unieke ander
laat zich ieder nu irriteren
aan de ringen van trouw
van het bondgenootschap
dat hen nu knellend klemt
in het losgewoeld venijn
vertelt rede het verstand
het bij elkaar zo alleen zijn
moet je samen nu loslaten
om bevrijding zo te vinden
in het nieuwe perspectief
door elkaar vrij te geven
met ieder een eigen weg
om apart en toch samen
de enten van jullie liefde
met dat nieuwe houvast
veilige haven te blijven
... Verdicht, geschreven voor mensen die ik liefheb, in het besef dat scheiden beter is dan bij elkaar blijven ...
Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/
Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
7 januari 2024
Geplaatst in de categorie: ex-liefde