Alle inzendingen over verbinding OR spanning

De spade zweeft een moment trillend boven de aarde wordt dan met kracht gestoken zonder resultaat stuitend op bevroren grond. Ik kniel neer en wens niets meer dan tranen. Waardoor het bevroren verdriet de ijskoude brok pijn kan wegstromen.…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

wie telt de doden in landschappen onder zand schrijft in zwarte inkt over wat kon gebeuren hoe het daar toen was hoe het hier kan gebeuren het daar en het hier zijn familie van elkaar blijf spreken herhaal ver voorbij duizend malen over toen en nu verwantschap met hier en daar wie blijft verhalen over jou en de ander wie raakt…

sapstromen zuigen knoppen op volle spanning bomend de lente…

De jurk cirkelt rond in golvende beweging zij verbindt spanning.…

alles jou daarmee te verbinden om de meeuwen Waarom weet ik niet dat ik jou ervoor gebruik zonder zou ook kunnen denk ik alleen zou ik dan niemand kunnen betasten niemand zeggen dat ik hem met dit alles verbind Vandaag zie ik dat ik je gebruik voor je knotsgekke verhalen en avonturen in kleurrijke landen die dan plots zo dichtbij…

elke bloem een gedachte van vriendschap en verbinding om jou op te beuren nu elke dag zo zwaar is je lijf je in de steek laat denken wij aan jou we weten van jouw moed nu je dit pad moet gaan tot je levenseinde elke bloem een gedachte van vriendschap en verbinding om jou op te beuren…

Wisselzang van longen doorklieft het ruime sop, een frons in het grensvlak van verbinding.…

zonder aarzeling, spanning, tegenzin naar voren komend leraar tegemoet stond ze klaar te spreken voor een groep met jeugdgebroed kletsend aan een stuk door vermaakte ze haar klasgenoten zichzelf en docent van de spanning toch een traan gelaten opgenomen in d'r shirt niet beseffend het talent waarmee een hater werd besmeurd…

ik zie buien naderen mensen zich haasten in tegenwind het kind voelt de spanning praat honderduit maar voor haar is het regen over en uit niet voelbaar is samen moeders hand is zacht en genadig als de plu hen omsluit zij ontsnapt en springt met bravoure in de plassen haar lach breekt hun spanning voluit…

de vruchten van mijn lach zijn zo eenvoudig te plukken kijk me gewoon maar aan het moet al gek gaan mocht dat niet gelukken laat het onbegrensde binnen de mond hoeft niet open geen hand hoef je te reiken zelfs stormen nemen af en gaan op strelen lijken zie maar in mijn ogen en de rimpels daar omheen je bent dan uiteindelijk, zo weet…

druppels glijden langzaam naar benee langs beide zijden van mijn glazen deur het is de weg naar ruimte waar het frisse groen mij wil ontmoeten vergezeld van een voorjaarsgeur iedere nieuwe dag bouw ik zo een brug naar buiten waar de natuur eigenzinnig haar wereld opent voor mij simpel door het slot handmatig te ontsluiten en ik langzaam in…

Verbinding.…

Daar lig je dan weer Bovenop mij Je zachte warmte voelbaar terwijl je me bedekt Ik fluister ‘kusje?’ Je tuit je lippen strak en mikt Ik krimp ineen en Warm wordt leeg Vertrokken ben je in jezelf Waant je veilig en beschermd Mijn hart smeekt open en verbindt met mij het is het waard Kom met mij en beleef wat ik zeker weet dat…

Jij een vrouw om de hoek uit het internet Ik een man andere hoek in het verlangen Je raakt me Ik verzacht ik zwem in mijn tranen Van mijn hart Zak in mijn voeten In Moeder Aarde Adem in de wind Van de Zee Avond frisheid Zang van de vogel trilt in mijn oren Vrede in rust in mezelf in haar Aarde in verbinding…

in jouw stilte fluister ik je naam in jouw gemis roep ik luid in jouw pijn schreeuw ik het uit: ik heb je lief laat ons dansen laat ons leven ik de wijnstok jij de rank en wat een vrucht, wat een vrucht, om te geven…

In de verte ligt een uitgestrekt woud, heel donker en oud Daarin zingt een fluistering, indringend en niet te verstaan Als de maan die tussen de bomen door, licht schijnt op de verduistering, Waar de stemmen over gaan Is gekerfd in het zwarte hout Deze bomen met hun tekens eeuwenoud Door maanlicht als van goud Zijn onzichtbaar en eeuwig…

rustend op de schouders van de vrijheid tegen het contrast van het firmament ontkend, ontrolde ze het ragfijne touw van haar dromen waarna zij voor ons oog als toeschouwer in de kluwen van gedachten ontrafelde zichzelf tot de verbinding brak.…

in het lichaam, buiten is ontkenning overal tastzin, nergens aanwezig lichtvoetig, ondanks volhardend bestaan overal kalmte, nergens perfectie keerkringen, steekhoudend glasloos venster toekomend verleden, van oever tot oerzee aan tafel gezeten, enige ogenblikken later voortschrijdend en alles in menselijke omhulling…

Religie betekent opnieuw verbinden. Religie is een heilig verbond, dat alle religies samenbindt. Dat moslims religieuzer worden, is goed nieuws. Moge alle mensen hen volgen. Religieus zijn betekent liefhebben. Het hart van alle religies is liefde.…

ik voeg letters aan elkaar om mijn brein te verlichten soms heet dat schrijvend dichten of zo maar, een sprekend gebaar ik wil ze met leven bezielen opdat ze in woorden worden geboren scheppen in een beeld van schitterende eigenheid ik wil hen, met schoonheid toebedeeld, in gemeenschap bekoren vaak valt mij de gedachte te binnen was…

de buitenkant van wat men zeggen of schrijven wil laat zich zelden vangen in een woord alleen het is als water dat zich vertakt in rivieren wat binnenin gebeurt is een duistere zaak een gesloten boek een enigma zoals je wilt een onzichtbare oceansche rivier die diepe zeeën zoekt hoe stroomt taal naar buiten hoe vinden…

Een lijntje naar elkaar Lijkt zoek Ik wil haar graag weer vinden…

Kaarten schuiven voort: bulderend gelach verbergt tartende spanning.…

lief klein toverkindje je tovert mij 't verdriet voorbij je onbevangenheid verbind je zo met mij…

De bomen op de brug verbinden met uiteenlopende gevoelens wat zich niet spiegelen wil in verwijlen: een kruisbestuiving op het netvlies.…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…

takken reiken naar wortels houden vast stam rekt zich spanning op de bast…

je loopt me voor mijn hand in de jouwe sensueel de trap op waarbij je halverwege inhoudt en stilte zoekt in mijn ogen neen spanning overheerst gezonde spanning waarbij onze handen rusteloos in elkaar spelen visueel ook tastend verkennen stof heeft nu geen nut meer plagen ontsluiten heerlijk zacht je huid verwent me…

Op deze dag Stappen we in de Auschwitz trein Beleven verschrikkingen en pijn Dompelen onder in verdriet Dat niemand ziet Verloren mensen komen tot leven De vrijheid werd ons gegeven Verbinding voor altijd met het heden Pijn in het hart door het verleden Als pleister op de wonde Wordt verbinding gevonden Twee minuten stil in het hele…