Alle inzendingen over verbinding OR straatbeeld OR communicatie

Het straatbeeld leemt gekaderd in restanten van rust om mijn lengteas heen en op dat fatale moment regent het zelfvertrouwen nat nietigheid droogt mijn rug overtuigd de klus geklaard te hebben slaat het paard machtiger dan ik door geen schrik getoomd de dodenrit op hol…

Communicatie langs de lijn die tè snel voorbij raast doch met reden, secuur geëxposeerd alsof men iets lijkt te willen zeggen…

Ik had je niet zien komen ook al stond je aan mijn zij je aanwezigheid alleen was niet genoeg om je op te merken Maar toen ik je zag, en jij mij streelde met een woord bleef je voor eeuwig aan mijn zij zelfs toen je weer verdween…

Onze harten hebben een verbinding met elkaar gemaakt en jij hebt me met jouw liefde geraakt Ik leer nu dat liefde ook loslaten is in vertrouwen en in mijn hart het gevoel voor jou te behouden Jij hebt nog pijn en verdriet uit je verleden te verwerken En kan het nog niet aan mij met jouw liefde te bewerken Ik weet dat dit moment gaat komen…

in gedachten aanwezig blijven vertrouwen en vriendschap Verbinding is een onzichtbaar koord dat verband legt tussen geest hand en hart een verbond tussen twee geliefden Verbinding slechts het woord Eenmaal gevonden Onverbrekelijk verbonden…

met een ogenschijnlijk argeloos gebaar wordt een beeltenis mij geschonken alsof ergens in stilte en eenvoud een verbintenis mag worden beklonken ik ontvang haar weesgegroet in mijn hand voel de eeuwige moeder in tinnen kleed gehuld als opnieuw in mijn palm geland zij is in God die de pijn in haar hart omhult…

mag ik zacht met jouw hand langs ons bestaan gaan in verbinden bloemen kleuren samen de mêlee van geuren keuren in hun heerlijke diversiteit met onze ogen wolken schouwen luchtkastelen bouwen in het speelse wit tegen oneindig blauw daar waar onze handen raken stroomt fysieke energie die onze liefde eindeloos op zal laden…

het touwtje aan mij: heliumballon aan jou; steen voorzichtig kijk ik teveel om me heen ben je minder gewichtig voel ik me kei-alleen zuigt buiten sterker dan het touwtje bindt ben ik je kwijt? Nee Net op tijd, schuil ik voor de wind en vind rust bij jou pfffff mag ik leegstromen?…

Traditie geeft structuur en verbindt je met het ritme van de tijd…

Mijn vingers strelen je gezicht, je huid omdat ik het fijn vind om alleen bij jou te zijn je ogen te doorgronden je hartwarmte te ontvangen en je stem als muziek te laten klinken in mijn oren. Het is haast een Gods geschenk dat jij in mijn leven past bent geslopen tot mij bent gekomen dat de regen net zo goed bij ons past als de zon…

Stilletjes gebonden in stilte rode draden verbinden gelijke zielen.…

Houd elkaar vast, als een cirkel verbonden, door liefde omgeven en eenzaamheid verlaten. Een zoete vrucht voor de dorst delen met anderen. De handen in gebed gevouwen starend naar de kern. Stilte Het Godslicht ontstoken, een nieuw begin het wonder der aarde.…

Tegenwoordig liggen de verbindingstekens weerloos open veel wind tussen de passanten gezichten onder een witte ijslaag dat vriest dat kraakt bewegingsloos de tongen kapot taalkundigen die zwaluw worden en hun winterpak aantrekken Het kwijnt en rot traag aan de nerven van de woorden huizen worden vergeten takken tot blad straten tot…

Mede een windvlaag is de verbinding voltooid de blind date geeft zicht.…

ik reisde dagen om met jou te praten je wilde niets zeggen je dwaalde met me langs de oever van de meanderende rivier toen het duister daalde hoefde ik niet meer om woorden te vragen…

Vrolijke kleuren mooie vormen toch is alles met elkaar verbonden Cirkels, vierkanten en bogen Iedere vorm lijkt eerst gewogen Alles met elkaar verbinden als een brug je kunt altijd heen en terug In kunst verbinding zoeken meer dan wijsheid In alle boeken…

Al worden er kettingen gelegd tralies gebouwd met sloten van goud Nooit kan de geest worden beperkt Altijd vindt én bereikt een ziel die ander door de kracht van het Zijn…

een mens iemand van weinig woorden waaraan men zich warmen kan als de ijskoude wind over de rivier je omhelzen wil soms is het schip met man en muis te behouden als men het wilde water van de zee met olie gladstrijken kan soms seint een mens een strohalm een subtiel zilveren rimpelloos draadje: ik ben ontredderd wilt u ons verbinden…

Onvrije relaties verknellen ons, tussen kaden en schepen. Wie angstige kinderen blijven, bereiken kant noch wal. Vertrouwen verbindt ons mensen, zoals bruggen en schepen doen. Wanneer verlangen liefde wordt, gaan we weer op avontuur, door tegenwind en storm. Willen we met trouwe schepen, sterke waterbruggen bouwen. Willen we vrij maar…

We moesten, als het even kon, verbinden, De Koning had dat zelf met Kerst gezegd. Komt van zijn woorden doorgaans niks terecht, Met oudejaar wist men elkaar te vinden. Daarbij zou men elkaar ook flink verwonden, Niet vaak is er die nacht zoveel verbonden.…

De Almachtige God is niet te zien als 't geloof zelf van mensen vertrouwen op de Heer is een ladder staande op harde grond vol stenen en distels die tot de Hemel reikt bij alle treden zweven eng'len rond zenden vragen omhoog laten zegen dalen het begrip geloof zal steeds stijgen om weer de aarde op te zoeken vertrekt en komt…

Zachtjes wuif je mee als een veertje in de wind de volwassene verdwenen je bent nu weer kind de muziek neemt je ik weet niet waar naartoe ogen gesloten je lichaam zo moe waar ben je wat zie je wat voel je op dit moment? hoe lang zal het duren voordat je mij niet meer herkent? voorzichtig streel ik je hand je gezicht je haar en…

Je ziet de tanks, de bommen en de rook, De doden, ouders die ter aarde zinken, Gehuil blijkt overal gelijk te klinken, In Israël en in de Gazastrook. Als we het willen, kan het vrede zijn, En knuffelt de imam met de rabbijn.…

Teringg teringg hoor ik weer zo'n pokkeding ze zijn niet meer weg te denken teringg teringg gaat er weer zo'n kolere ding in de tram in de trein over hoe goedkoop 't fruit zal zijn teringg teringg nee niet weer zo'n riedel fout geswing zeg nou even waar je bent lekker belangrijk alsof je mij kent teringg teringg oh…

de glazige groene snottebel de glibberige weg van bovenlip naar mond de scheuren in de broek de vlek op de veelgedragen jas de gebreide kabels op de vaak gewassen trui de ruwe handen schrale rode wangen van de vrouw die altijd zingt terwijl ze de ramen lapt grote witte wapperende onderbroeken en blauwe overalls aan…

En straks vast ook geschrapt Want in een tijd die slechts mobiel gepraat veelt Verdwijnt vanzelf zo'n tijdsbeeld uit het straatbeeld…

Ik voelde de wind al waaien voor hij onder je rok inging Toen hij dan begon te fluiten deelde ik zijn bewondering Ik ben vlug voor je uitgeweken na het zien van die windstreken…

Volle tas Vale jas Schuifelpas Bak voor glas…

in het straatbeeld heet ik vuil en vies. Niemand die om mij komt vragen slechts storm en regenvlagen die me bedaren niemand die me ook wil horen mijn woorden gaan in het ijle weer verloren.…

Waar is het straatbeeld nog meer spic & span Dan dat in Wales of Ierland of Japan? Waar hecht men aan milieu de meeste waarde? De jury van Communities in Bloom Verschafte Weert (of all places) die roem (Wie weet behoudt de stad de kaderschool Nu hij getooid is met dit aureool)…