566 resultaten.
Callantsoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 434 Mijn leven teruggebracht
Tot 't kleinste begin
Daar aan de Abbestederweg
Op een veldje verblindend mooi
In al zijn eenvoud
Begon ik wat ooit
Mijn leven was
Weer toe te laten
En vond ik naast
Het strand en de
Eeuwig aanrollende zee
Ook de mens weer mooi…
Schoonheid schijnt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 319 In de late schemering
de avond valt met grijs
notelaar verzamelt schaduw
meer en meer om zich heen
Haar gezicht straalt licht
ik mag hierbij aanwezig zijn
om te zeggen dat zij mooi is
Zij antwoordt met nu het donker wordt
al het lelijks in ongezien verdwijnt
zij verblindend uit mijn ogen schijnt…
Hemels spektakel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 In deze sereniteit won het licht
en hoewel de lucht
verblindde bleef ik kijken,
want in de verte
gloorde een kracht
die voor niets zwichten zou.…
de zon schijnt altijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 125 de verblindende schijn
van het aardse genot
weeft een donker gordijn
om het wezen van God
want ook al is Hij de bron
van het eeuwige licht
zoals een wolk voor de zon
bedekt waanzin ons zicht
wie de lust kan bedwingen
en de hebzucht kan temmen
zal Zijn glorie bezingen
in ontelbaar veel stemmen…
Waarvoor het me spijt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Ik heb geen idee
Was verblind vol gemis
Nu is er niks meer
Als ik toch eens wist
Moet ik nu gaan zoeken
Iemand draaien tot mijn hand
Kan een uur gaan vloeken
Tot ik uiteindelijk opbrand
Zal het nooit meer vinden
Ik weet het bijna zeker
En het spijt me voor altijd
Maar boeit je voor geen meter
Paul Christiaan…
Reveille
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 384 op snelweg, ergens in zuid
zwerven donkere uitlaatgassen
lawaaien door groene velden
zomaar de natuur misbruikt
klinkt uit het niets, als opge-
schrikt een verblindend zingen
vleugel aan vleugel in
schitterend samenspel waarna
angstig geluid de stilte induikt…
Dan het lichtste licht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 Open het kleed
Voor het vensterraam
En word verblind
Door het warmste
Licht, het helderste
Dat ooit te zien was -
En dan kijk ik
Naar Jou - Jij bent
Lichter dan het
Lichtste licht
Met open armen
Ontvang je de
Mens die in
Zijn eigen
Leven de weg
Is kwijt geraakt…
Dementees
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Wanneer de schellen vallen,
van onze verblinde ogen.
Wanneer de bunkers die ons omgeven,
aftakelen en worden afgebroken.
Wanneer ons logisch denken zwijgt,
en zuivere gevoelens leren spreken.
Zo worden nieuwe dichters,
die diep in ons verborgen wachten,
onverwacht geboren.…
Hitsige faun
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 sterrenbacchanaal
haast half verblind door liefde
paradijsvogel…
ik ben je speeltje niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 363 je sloot mijn ogen
met je blik
je handen hebben
ook mijn lijf gestolen
zeg me
wie ik ben
je omhelsde me
met torens van jouw liefde
de luiken dicht
ik holde trappen af
als het jou beliefde
maar ik
ik wil weer zien
genieten van een ander
verblind me niet
zorg dat je verandert
ik ben je speeltje niet
ik niet…
Ik herinner me
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.441 Verblindend witte ochtenden
de geur van opwaaiende lakens
het rammelen van wasknijpers
in een klein emmertje.
Koorts en koele handen
een schaal met stukjes appel
mysterieuze gezichten
op het behang.
Veel later,
het fletse besef in je blik
bij elk vertrek:
je was
geen partij
voor de verte.…
men zegt
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 220 men zegt dat poëzie
verblindend is
kristal van schoonheid
toegankelijk is
spiegelt in het water
vloeiend in woorden
over de ophaalbrug
van een gedicht
maar soms trekt het
als een labyrint
door het leven
vol vraagtekens
bouwt een doolhof
van mysteries in de taal
en legt een hypotheek
van onwetendheid op…
Overgang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 504 Ogen op de zon gericht
was ik verblind en zag
de dood niet komen.
Ontstegen aan mijn lichaam
nog even een vluchtige mensenhand,
die mij het leven had ontnomen.
Toen ik terug mocht komen
koos ik de kracht van zijn zoon.…
Niet in staat tot morgenstond
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.070 ~~~
mag het donker blijven vannacht
en mag het duren tot de avond
van de volgende dag
zodat het licht niet kan verraden
dat ik eigenlijk te bang ben
om morgen onder ogen te zien
laat de dag voor één keer
aan mijn neus voorbij gaan
zonder verblind te worden
door valse schijn
~~~…
Worden opgebrand
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 567 een benauwde lege dageraad
van verblinde oren
in het rusten van de nachten
draagt mijn hand een hart
in ontkiemde krachten van warmte
de tijd blijft stil
in het afdrijven van deze realiteit
bloemen markeren het
een glimlach komt mij tegemoet
in de zonnen die worden opgebrand
scheurt het in mijn ogen…
groen seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 548 eindeloze regen wist de sporen
uit de zompige grond
spoelt de lach van je mond
maart is geboren
overmoedige bomen, kale struiken
barsten uit in roze, geel en wit
vensters openen behoedzaam de luiken
verblindend spel van donker en licht…
Erupties
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 164 Keuzes zonder maat of duur
men verdrinkt erin, het zingt
je toe in elk vuur, het verslindt
zich in een explosie van de
tijdelijkheid, een eruptie zonder
krater, om daarin te zijn
verblind, de weg van eindigheid
smeekt weer om nieuwe ideeën,
waarin de vrijheid van de voor –
genomen handeling ontbreekt.…
Guur
snelsonnet
5.0 met 7 stemmen 124 Wie zich door macht en status laat verblinden
Weet die te vinden in de politiek.
Eerst volop lof, maar allengs meer kritiek,
En op den duur weet men je (t)huis te vinden.
Vraag Sigrid Kaag maar wat dat met je doet,
Want zuur en bitter komt vaak na het zoet.…
Verleiding
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 824 Als blinde hoop omarm je mijn eenzaamheid o duisternis
verleid je mijn lege liefde met haat
En wanneer ik wanhoop naar betekenis
ben jij daar waar het licht mij niet langer baat
Een schaduw ben je, geboren uit licht
en mijn ziel heb je genomen
Verblind je mijn liefde haar zicht
opdat ze niet meer tot mij zal komen…
Kikkerdril
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 510 Leven in de sloot
luchtbellen in het water
kikkers paren zich moe maar voldaan
reigers vullen dankbaar en traag hun magen
met mannelijke kikkers
verblind door de liefde
grote kluiten kikkerdril
glinsteren in het zonlicht
de lente is ontploft
vannacht ga ik luisteren naar hun kwaken…
En zucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 602 Ineens was je er even
trilling op geliefde huid
een duik in voedzaam water
Niets bleef nog hetzelfde
ook in mij kwam je tot leven
tolde rond in hoofd en hart
En nu jij hier zo klein
verblind door levenslicht
mijn stem bespeurt en zucht
ben ik ergens niemand meer
- hoe liefde vol kan zijn
-------------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
Nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 350 Een duik in het duistere niets
geen verantwoording noch schaamte
voor mijn vlucht uit het geraamte
van orde, schijn, het "menselijk" zijn
ben oneindig klein
een waarnemer van reacties
en chemische interacties
in het lichaam dat mij vervoert
sta even stil, ontroerd
leef in een wonder
weg het gedonder
van een ver verblindend iets.…
het ontelbare
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 265 we tellen de daden
de dagen de doden
de sporen de wonden
in het landschap tot
mouches volantes zich
als zwarte dansende
sneeuwvlokken ontvouwen
en het uitzicht verblinden
we tellen tot tien en terug
werpen een kleurrijke lap
over het land zwijgend
bedekken we het ontelbare…
Op zoek naar de illusie...
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.703 Zoekend naar jou
Maar kan je niet vinden
Je ogen zo blauw
Dat ze me bijna verblinden
Je geur warm en zoet
Je zoenen intens
Vertrouwen en moed
Een bijzonder mooi mens
Je liefde zo puur
Je emoties vol kracht
Verlangens van vuur
Sterk en toch zacht
Grensverleggend
Een toekomst, een doel
Zwijgend veelzeggend
Je volgt je…
Apathisch
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 826 Een apathisch zwijgen
Een wegglijden
in mijn lichaam
Een langzaam haperen
in mijn lijden
Een schimmig doodsbeeld
wil me verleiden
Mijn pijn
graaft steeds dieper
in een bodem van tranen
Met elke stilte gaat mijn pas vertragen
en tekent wanhopige lijnen op mijn gezicht
De nacht lokt me met haar verblindend licht…
Mijn liefde voor jou
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.240 Als een trein die wegrijdt in de verte
Naar de ondergaande zon
Steeds verder uit het zicht
Totdat je niets meer ziet
Verblind door het zonlicht waar je tegenin stond te kijken
Mijn liefde voor jou gaat net zo diep
Met het verschil dat ik je daarna weer terug zie komen
Het formaat van een trein…
Enkeltje ergens
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 950 De zon verblindde ons
kijken, ons zien.
Zo voeren wij niet wetende waarheen,
niet beseffende waartoe.…
tijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 431 de tijd verstrijkt in
een muur van stilte
doorbroken door een schamel licht
waarin wij zoeken
tastend, struikelend
onze dromen tegemoet
verblind in een spoor
van jong verlangen
waarin troebele beelden
zich uiten in helder schijnen
en donkerte opglinstert
in een weergaloze schittering…
Niets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Ongehoorde woorden
lawaai dat er op volgt
Diepte in de duisternis
gedachten worden verzwolgd
Een ongemerkte pijn
in diepe lagen verborgen
Ze mogen toch niet zijn
dus het gaat verloren
De liefde die er was
is nergens meer te vinden
Niet meer te bekennen
om je te verblinden
Dus alles is hier kwijt
om niet meer terug te keren
Overal vind…
voor I.J. (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 op dit zwijgende papier
landt de hand met
vastbesloten pen die het
zwart op het wit wil zien
watervlugge woorden
springen van hak op tak
achterna gezeten door
ongeduldige tekens die
punten op de i zetten
terwijl het hoofd
binnen de lijnen van
het verblindende wit
uit de band wil
springen…