Alle inzendingen over verbrande schepen OR verleden OR toekomst

Ik ben ik Ik ben niet mijn toekomst Ik ben niet mijn verleden Ik ben ik Hier in het heden…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met een voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem het bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en eens je verleden…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met een voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem het bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en eens je verleden…

Vandaag heb ik een reis door het verleden gemaakt de dag was te kort Vandaag heb ik een reis door de toekomst gemaakt de dag was te kort Vandaag heb ik geen tijd gehad om het heden te beleven want ik verloor mijn heden aan de toekomst  en aan het verleden…

romp schudt als een paard nukkig geluimd de boegspriet duikt briesend in schuim gewend aan roekeloos zwerven zonder toekomst met een vaag verleden vertrouwd met de brand van zon jenever maar zelden ontheemd en soms gekweld door het zout en de pijnen van schepen van hout en mannen van ijzer de zee beweegt als een groen kleed op schuim geweven…

De momenten van simpel geluk te tellen op één vingerloze hand Slaaploze droom levende nachtmerrie ondermijnt het gezonde verstand Opnieuw begonnen het grijze verleden De schepen nog altijd in brand...…

Toekomst is reeds daar en het verleden voorbij, maar nu het moment...…

verbranden Er echt pal voor staan Open om in nieuw vaarwater te belanden Er varen…

Nu na zoveel jaar de twijfel ik wil terug maar besef dat dat niet meer gaat Nu na zoveel jaar de twijfel geen enkel ideaal wat nog overeind staat Nu na zoveel jaar zoekend naar meer de verkeerde keuzes gemaakt ? Nu na zoveel jaar zoekend naar meer Zoveel fouten en nu ontwaakt…

is geen toekomst of verleden wij zijn slechts nu en hier wat zal of was is niets dan hersengolven heden…

Als ik naar het verleden kijk, Zie ik iets gezelligs, mooi en erg kleurrijk , Als ik naar mijn toekomst kijk, Hoop ik op een goede baan en een villawijk, Maar als ik naar nu kijk, zie ik bagger, werk en een hoop gezeik.. Ze zeggen altijd, kijk niet in het verleden of de toekomst.. Maar wat nou als dat het enige is dat je staande houdt?…

Mijn leven, in het verleden verweven, Brengt de toekomst om vrij in te leven.…

de wierde op het lage land weerkaatst mijn trots en hemelt het boegbeeld van de horizon dichterbij dan ik kan kijken een avontuur of een vallende wind temeer daar de zee is ingetoomd en haar wallen nu rusten tegen het moderne leven toch, misschien ook doch beleef ik het verleden al was ik nog geen mens en kon ik de gloed verstaan die…

Als ik aan jou denk denk ik terug aan de tijd van toen hoe gelukkig wij samen waren de tijd dat we aan onze toekomst dachten de tijd waarin we plannen maakten we konden toen niet verwachten dat het plotseling voorbij zou zijn het is alweer heel wat jaren geleden dat jij bent overleden soms lijkt het of de tijd heeft stil gestaan dan komen…

hij vroeg zich steeds weer af of en zo ja hoeveel het verleden langer was dan de toekomst maar elke keer weer kreeg hij hetzelfde antwoord…

weet je nog dat ik me had onthouden, van geheugen, van een ver verleden, om me in te graven, in verse grond zonder daglicht, om zonder tegenbericht aan herinnering te schaven…

Ik draag het heden Onder mijn armen Met mij mee Continu Verandert het heden Naar verleden Dat mij ongewild steeds volgt Verandert toekomst In het heden Draag het even met me mee Probeer het dan weer te vergeten En te leven Zoals ik in het verleden had gewild…

In de vaargeul achter mij De brokken van Vroeger Voor mij de Zee van Tijd Vol Later Op de voorplecht Buig ik mij voorover – De boeg splijt In een ondeelbaar moment Het Nu…

een ommetje maken we niet meer, we droomden planmatig in termen van rollen, empowerment, strategie en kregen gerichte feedback we trotseerden, vereerden en walgden we gingen ons vlees braden zodra de zon weer even scheen we vlochten het landschap in knopen, hoeken en lijnen we duwden een schaftkeet in het afwateringskanaal toen…

in het verleden graven of dwalen heeft geen enkele zin de melodieën blijven maar het orkest is al lang begraven!…

wat achter ons ligt laten we los, wat ons wacht beslagen spiegel…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem 't bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en straks je verleden…

als hel van spijt zo overtreft dat er geen dag of nacht is en ik geen hand vind van wie dierbaar is geen schouders om het leed te dragen geen ogen die de tranen stromen geen stem die woorden troost als hel van spijt zo overtreft dan breekt het mij tot as…

nooit eerder was er zoveel naaktheid je wast mijn lijf met enkel water schept twee handen uit een overvolle emmer vraagt of alles schoner voelt wel leger zeg ik en zicht op een bodem waar blote voeten raken…

Gefocused op nu is verleden al voorbij de toekomst nog leeg…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een rib uit mijn lijf Laat ons handelen een antwoord zijn 's Avonds laat spot ik en drijf Het duidt op een steevaste levenslijn Schepen heb ik zien vergaan de mijne heb ik desolaat verbrand oog om oog, tand om tand Met een hart vol littekens worstelt deze veteraan Maar rotsblokken verpletterden het rustloos verlangen wederom heeft het leven…

Doorgaans knechten mij De banden van het donkere Verleden, tot de rand gevuld Met wangedachten tegen de Menselijkheid - En anders zijn het De tentakels van de toekomst Die mij beet pakken Nog voor ik hen gespot heb - Laat ze los, toekomst en verleden, Laat ze los, mens, Leef hier, leef nu, Leef!…

dat er een morgen is ligt in de rede alles is tenslotte niet voor niets geschapen het heden is maar een punt in de tijd de toekomst heeft de toekomst de heilige opdracht is het verleden te sublimeren…

Van het verleden moet je leren, weten wat wel kan en wat niet, geef een plaatsje aan de woede, aan de pijn en het verdriet. Sta niet toe dat het verleden, je nieuwe toekomst zo bepaalt, dat het zo is dat het verleden, je nieuwe heden achterhaalt.…