Alle inzendingen over verleiding OR weerstand

met dank aan H. Lodeizen de onrust voor 't onbekende het lange wachten op dat wat je nog niet weet maar vreest het grote ongewisse maakt onzeker doch wanneer de boodschapper eindelijk komt lijk ik verslagen en is uitputting zeer nabij maar ik ben buigzaam als het riet en tegenweer maakt mij veelal zoveel sterker...…

Met een depressie dromend in de wintertijd met een storm op komst staan kale bomen paraat om windstoten te doorstaan.…

Ik vervloek mezelf om niet gezette stappen om mijn angst grip te verliezen om ondoordachte grappen om uitstel zonder echte reden om zwijgen als ik vragen wilde om zoeken in te ver verleden om denken dat ik wachten moet om stoer alleen zijn in mijn schulp om doofheid voor een goed advies om afweer tegen elke hulp om passie die ik binnenhoud…

Weerstand tegen het onvolmaakte heden. Verzet tegen een onvoltooid verleden. Weerzin tegen wat nog komt. De lat die steeds maar hoger ligt. Doelen die verdwijnen in de mist. Wachten op verwachtingen. Onvoltooide dromen. Zie! Een duif vliegt door de straat. Luister! Wind suist door de hoge bomen, als muziek die dove oren streelt.…

Van dag tot dag, om onze weg te korten, Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…

Leven nog moeilijker dan sterven sommige dagen geen greep krijgen op het bestaan willen negeren wat je ziel poogt te duiden verleden en heden lijken onbestaand als je het NU vat en opvult kan je de tijd weglieven, weet je nog? komt me telkens tegen op het kruispunt van twijfel en verlangde zekerheid en kan me altijd vinden in gedeeld zinnenspel…

De krant heeft mij aan het verstand gepeuterd Dat stukjes consumeren uit de neus Vandaag de dag geldt als gezonde keus U trekt een vies gezicht en denkt beteuterd Aan wat u, om het stiekem te parkeren Zojuist onder uw stoel hebt zitten smeren. (Of alles wat u jaren onverdroten Met duim en wijsvinger hebt weggeschoten.)…

Altijd klaar om te verleiden staan ze daar, strak in het pak. Toch is hun lot niet te vermijden al voelen ze zich op hun gemak. Later die avond liggen ze daar. Ontdaan van 't verleidelijk strakke pak, gebruikt en platgedrukt, maar klaar om te belanden in de afvalbak.…

Het schijnt je weerstand danig te verhogen, een feit dat ik altijd al heb geweten. ’t Is ook gezond, zo kan ik nu onthullen, om af en toe eens uit je nek te lullen.…

hoe eenvoudig zou het leven zijn als jij en ik elkaar raakten zonder weerstand te bieden zoals het loof van deinende kruinen die conflictloos aanhalen en afstoten één met de wind ja, zo simpel kan het zijn als de geest zou zwijgen…

Dat kan bij ons toch niet op weerstand stuiten? Hun pillen hebben menig mens gered. ’t Is nodig voor hun onderzoeksambitie en af en toe een schikking met justitie.…

De eenmansploegjes stapelen zich op Want splitst men af, dan komt er weer een fractie Het lijkt verdacht veel op een kernreactie Men noemt dat dan: democratie ten top Ook Gündogan verliet het Volt-toneel De Weerstand en de Spanning werd te veel…

In een roes van verleiding Neem ik je mee in mijn lichaam Zacht speelt mijn huid jouw melodie Je ritme laat mij in zuiver voelen... Je mond kust zacht mijn gezicht Zacht streelt je tong verleidend Mijn lichaam smeekt om je lijf Hunkerend druk ik mij tegen je aan...…

Synthetisch verpakt ego in pak Hapklare lariekoek op provisie Verleiden de missie Geïntrigeerd met mijn ogen wijd Gevallen al de eerste keer Onbewust tot de eerste meer Geobsedeerd roes van verleiding Bedwelmd de intoxicatie Ware kwakzalver en vaccinatie…

Ertoe verleiden om naar de hel te lopen -- dat is pas subtiel.…

de stad alles van liefde is kostbaar zeg je de pijn van haar glimlach je hand en gewond mijn weerstand taal of wijn uit hoge glazen op de bloemenschuit aarzel ik in dit licht dit stilgevallen licht haar laken ademt droom ik ieder gebaar…

Terwijl de Gazastrook met man en macht Ontruimd wordt, zeggen zij die weerstand boden Dat joden dit nooit mogen doen met joden, Maar deze redenatie is verdacht: Wat niet mag met het volk van Israël Mag blijkbaar met de Palestijnen wel.…

Haar ogen verleiden, Als stadse volle cafés, Zij raakt en ontwaakt, Mijn kloppend hart van lust, Zij vlijt als marmeren zuilen, Op de Roomse pleinen, Toen ik mijn ogen sloot, Droomde ik over de muren, Die verleidelijkheid met zich meenamen, Eeuwig dromen, In het hart, Waar ik het meest genoot.…

Er lijkt geen uitweg keel en darmen zitten dicht met weerstand van een levenlang maar wanhoop wanhopig sterker wint en vindt haar weg ik buig ik breek ik barst en spuiend spat ik uiteen in niet te lijmen scherven.…

Lantaarns verwarmen de kilte van de nacht en laten de tramrails blauwachtig glanzen Bespijkerde riemen omgorden het rood de klinkers hebben haar pumps allang geschaafd En als de nacht haar keel vastgrijpt braakt zij haar weerstand tegen de winkelpui…

zacht klonk de teleurstelling in haar stem handen waaierden nog mogelijkheden in een vertwijfeld pogen nog was de weerstand niet gebroken na het verloren spel begrijpen was er altijd wel maar overgave was niet te dragen toch zal ze ooit slagen al moet ze daarvoor dwars door de hel…

ik maak mijn voeten los al voel ik de weerstand in mijn tenen en begroet aarzelend de vrouw die weet dat ze vergeten zal langzaam loopt ze naar de zee haar bange hand in die van mij geef me een zoen, zegt zij en veegt een schuimvlok weg…

sluiers van weerstand zijn geleidelijk verscheurd opgebouwde muren verbrokkeld tot ruïne mijn ziel dwingt mij te graven naar de bron van mijn oorsprong waar inspiratie vloeit…

geen verweer zonder weerstand overgegeven aan iets dat wel liefde moet zijn tendresse - Zärtlichkeit - tederheid is het betasten van de ziel dat aanvoelt als een vorm van opperste zaligheid devotie haast dat het zoeken naar juiste woorden wellicht overbodig maakt…

het staat te gebeuren in diepe dalen van hekgolven vloeiend, zonder weerstand te beminnen, mijlenver weg te dromen van wendingen in wensvluchten die ooit tot wasdom komen te onwaren, in te kaderen onderhuids te schuilen met de stroom mee…

Dierbaar verlangen misleidt ronduit verleiding als kristallicht oogt.…

De aandacht die jij wist te genereren Bracht jou niet het gewenste resultaat. Volgaarne geef ik gratis goede raad, En wel, dat je hiervan een hoop kunt leren. Leg het maar uit dat het zoveel betekent Dat Nederland met jou heeft afgerekend.…

Met lange lome tred beweegt zij achter haar oogleden spiedend naar bewondering weet zij haar kansen niet gering in strak zwart, uitdagend rood of soms een kleurloos niet, met hoed of wapperende zijden sjaal ik zie hoe zij geniet.…

schuil je even mee, wil je? hier, onder mijn vlinderstruik die roze is gesierd de takken hangen wat zwaar getopt, met hemels vocht bedekt zij schenken ons de zwangere schaduw waar een lichte geur zijn hoogtij viert en zowaar, een rijzende passie wordt verwekt ik lik de rood gezoete smaak van je lippen als langs je mond…

Een ondeugende lach een schalkse blik even de verleiding die knipoog van jou maar nee toch maar niet een dag met een gouden glans nooit meer af te pakken gevangen geluk ik ben rijk klinkt mijn fluister in de wind en de echo van mijn woorden weergalmt in mijn hart en vingertoppen die op het toetsenbord dansen…