9477 resultaten.
verloren
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 159 het scharlakenrood, de zee
kaatst terug het avondrood
en valt terug in donkere dagen
koppend grijze golven, de wind
beukt in vlagen op het strand
een man loopt de vloedlijn
en stormvogels pikken de oogst
een man loopt verloren
waar ging het fout ?…
met beide benen op de grond
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 stappen door zachte
witte wolken heen
toen de mist
in mijn hoofd verdween
probeerde ik jou te bereiken
mijn armen te kort
om zo ver te reiken
ik bleef maar zoeken
en kijken
zo lang als ik kon
tot een eenzame traan
langzaam opsteeg
naar de zon
maar...niemand
kwam ik tegen
mijn hart huilde toen
de regen mij daar zo
verloren…
Verloren ik
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 265 Verloren ik, uiteengerukt door de maatschappij,
Slachtoffer van het huidige regime; veel kopzorgen
Je dagen verlopen zonder nacht en morgen
De wereld stuk gedacht in deze verrotte maatschappij,
Waar eindig je, schuil je, waar verbreden zich je
Sferen, je zou willen vluchten maar naar waar?…
dan is het
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 195 hij kiest het tuinpad
achterom
weer langs de wilde rozen
zijn blik schaart over land
waar paarden ongejaagd
zoals de stilgevallen vogels
niet laten blijken
dat er wordt gewacht
haar roep die ver
draagt over drassig veen
en stil zwart water
verstomd
nee, als hij komt
is het om stilte
van verloren heimwee
* duogedicht II…
Verloren van het leven..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 358 Laat het los.
Alles.
Je leven, Je gedachten.
Wat jij zou moeten denken,
doe jij nu niet meer.
Ook al heb je dat nooit gedaan.
Het gevoel is weg,
het leven is uit je gelopen.
Nooit zal je terug komen
Alsjeblieft laat het los..
Alles.
Je leven, Je hoop
Niets zal je redden,
Niemand zal je dwingen,
want alles is verdwenen,
wat…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 438 Ik was het verloren
Had het opgeborgen zonder sleutel
Deze ben ik kwijtgespeeld
in de wonde van toen.
Ik heb gezocht naar het wonder
die heling kon brengen
geluk kon schenken
zo heb ik die sleutel weergevonden.
Ergens diep in mij
zo ergens tussen mijn hart en ziel
zweefde hij ergens rond
tot ik hem vond.…
Vals licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Woorden die niets raken
tot zij oren treffen.
Naamlozen die van twijfel blaken
zonder tastbaar te beseffen.
Onstoffelijk schijnsel bestijgt
vaal langs onberoerde gordijnen.
Ruimte die naar leegte neigt,
afgezonderd, in gesloten staat.
Krapte van kruisende lijnen,
belichaamt desolaat.…
de zee en de oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 rollende golven
het strand bedolven
onder schuimende koppen
het moet wel kloppen
een oude man
duinpan, het klotst
aan de rand van het strand
de oude man, ziedende zee
een verloren land…
tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 365 laat me
vliegen
zonder vleugels
land
oppervlakkig
in mijn bed
van leugens
zonder je
te bezeren
streel ik
de tijd
zie ons
in je ogen
in zwarte veren
van spijt…
tsja
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.247 toen
zielloze
schreeuwende stemmen
liefdeloos getypte woorden
onderstreepten
ik je stem hoorde
je niet in mijn ogen keek
zo zielloos
schreeuwend
van verdriet
ben ik gebleven
waar ik viel
met onze tranen
in mijn hart
in mijn ziel…
verloren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 243 even dacht ik
gevonden
alsof het echt zou zijn
verloren leegte
gevonden
door mij
vervulde dromen
tot een komen
en gaan
van wantrouwen
en blikken
in de leegte
van zijn
berichten
van zijn bestaan
verloren
leegte als leeg
zo leeg
niets
vind ik terug
in mij…
Gered
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 Gered
Net kwam jij,
mij op het juiste spoor tegen,
toen ik
mezelf verloor
uit mijn geestelijke bazaar,
je reikte mij je hand, als mens verwant
mijn hart sloot haar wonden,
en nu nauw aan u verbonden
om als twee mensen het liefdes universum
te doorgronden.…
Ondanks dat ze er niet meer zijn?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 163 Ik wel, ik verloor inmiddels zoveel geliefden,
dat deed zoveel pijn ik dacht,
Zou dat voor iedereen zo zijn?
Ik keek naar een foto,
zo eentje waar een geliefde op staat,
en verdomd, ze lachte naar me,
Alsof ze zeggen zou, wat flik je me nou?…
Verloren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 219 Witte vleugels
breken het prille ochtendlicht
aan de einder
tussen wolken en zee
waar het opstijgt uit het nacht'lijk duister
Gedachten rapen schelpen
ranke vingers glijden door zand
en het zilte schuim vangt dromen
waarin alles verloren ging
tussen het wit en zwart van woorden
Daar buigt de wind zich in haar schoot
en zij buigt…
verloren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 wat je zoekt
blijft niet liggen
waar het lag
het vervormde
vergeelde
waaide weg
wat je zoekt
is ergens anders
dan waar het lag
wat je zoekt
is iets anders
dan het was…
van veel verloren
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 291 ik heb gestreden
ik heb gevochten
ik heb woorden
uit hun omhulsel gehaald
en ze in de holte van de nacht verzameld
nooit heb ik er een vogel horen fluiten
wanneer de maan van mij wegging
laat en leeg
ik heb gebouwd
ik heb gebroken
de tocht naar morgen
in levende ogen en in het gevraag
naar wie we met zijn tweeën zijn
ik heb mezelf…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Is dit een droom
Of realiteit
Weet ik nog wie ik ben
Of ben ik een pion van een spel
Waarvan ik de regels niet ken
Heb ik zelf nog de controle
Of leef ik iemand anders leven
Ik voel me zo alleen
Zo verloren
Dus maak me enkel wakker
Als ik ergens anders ben
In een wereld
Waarin ik mijn leven zelf kan bepalen!…
afgeprijsd met 50%
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 118 ik mik een jogging broek in mijn mandje.
een XXL sweater, zonder logo, komt erbij.
op de zoveelste verdrietige ochtend van dit jaar,
moet ik online dingen in mandjes doen. ik kan het niet laten.
vaak laat ik een vol mandje achter en verlaat de winkel zonder te betalen.
soms helpt dit namaak winkelen niet voldoende en moet ik iets kopen.
pantoffels…
laat de nieuwe mij bloeien.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 ik voel me verloren en zie geen uitweg meer.
Niets meer om te lachen en alles doet zeer.
je komt niet verder en het voelt of je vast zit in cement.
niet meer weten hoe je verder moet of wie je bent.
steeds weer vluchten in dingen die je nog meer naar beneden halen.…
Kwijt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Ik ben hem verloren
in mijn land
plotseling
heeft een hand hem opgetrokken,
ik heb hem boven even gezien
als een licht.
Toen hij weer
van boven naar beneden viel,
hij was hem niet
hij was nog steeds kwijt.
Hier in Amsterdam
ineens
zie ik hem weer.
We lopen naar huis
hand in hand
ik zal hem nooit meer los laten.…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 615 Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
Voltooid Verleden Tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 327 Even zag ik je lopen Dré,
een jonge man met aan de ene hand een kind,
een ander kind er achter aan,
en in de andere hand een tas vol vuurwerk
Maar nee, je was het niet..
Even zag ik je weer zitten Pieter
aan het water, genietend van een broodje paling
en een biertje
Ik knipperde met mijn ogen, je was het niet..
Terug thuis bij Jan…
Mis mij niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 vind mij in de wolken
zoek mij in de zon
gevleugeld of gevlinderd
uitgevlogen of in cocon
plant mij in de aarde
ruik de geuren van een bloem
hoor mij tjilpen als een vogel
als een honingbij vol gezoem
verwar mij niet met leegte
herinner hoe het ooit was
vier dagelijks het leven
stamp in iedere plas…
de volgende maand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 227 de bomen strooien blaadjes
in vriendelijke gebaren dwarrelt het omlaag
afscheid huilt in regen
waar ze zacht de grond vinden
ontstaat er het patroon van lang vervlogen zomers
aan de buitenkant een bloem
maar binnen schuift de dag opzij, verloren
langs wat ooit nog levend was
over kromgebogen gras
waait immer wie we waren, wie we zijn…
Zullen we
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 356 Daar stonden we dan
beiden onwennig
alsof we ons nooit eerder
verloren hadden
ik ga dan maar, zei hij
heb je nou alles, vroeg ik
terwijl ik het vergeten
snel in zijn koffer stopte
zo treuzelden we
ons afscheid dichterbij
ga nou maar, ‘t is goed
zei ik quasi nonchalant
vluchtig keek hij langs mij heen
zullen we doen
alsof we…
Herfstkind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 413 o, mijn herfstkind
nu ik je kraaiend vind
in een bed van goud gevallen blad
voor een verloren zomer
strooi jij spinnetjes uit
je blonde haar
en ieder afscheid
is er een voor altijd
onze liefde is een zwaluw
over de Sahara
en elke streling
is een herinnering
in een schaduw naar meer
en meer en meer
mijn lief
dan stort de waanzin…
couvert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 pijn
Als het verlies en verloren gaan
van wat men lief heeft
toch altijd aangekomen op een plek…
gisteren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 57 Nacht, zorg dat ik rusten mag
in fluwelen dromen
geurende bloesem van rozenbomen,
dat ik niet ongeduldig wacht
op volgende ochtend, dan is de dag
zonder afscheid, niet afgemaakt:
verloren tussen zovelen, ontwricht en gekraakt.
Uitgebloeide rozen, verdwenen glimlach.…
Herfst en Hoop
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 508 Ik loop zachtjes met haar mee
en neem dan geduldig afscheid.…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…