Alle inzendingen over verloren tijden

gezocht in het doolhof vol struikelblokken en dichte deuren De trein gepakt en alles achter mij gelaten Mijn ogen opengeslagen en nooit meer dicht gedaan Gekropen uit een diep dal Een zwart dal met maar één uitweg Mijn leven zit opgesloten en de sleutel ben ik kwijtgeraakt Huilbuien verraden de realiteit Een verborgen verwarring De verloren…

Vragen om inlossing van zoveel verloren tijd: de roker is een stoker van okergele offerandes een priester die geuren zegent en met het wijwater kwast. Voor de laatste asbak misleid ik de derving en span ik menig kroon. Al betreft het slechts een allerlaatste trekje, zonder rook is er geen vuur.…

slib en ader snelweg tussen de organen chaos voor een buitenstaander Ergens in de koele luchtstroom myriaden moleculen ruisend langs het geitenpad bij rij- en zij- en tegenwind bijtend in het stikkend stof Overal is nimmer ergens zijn dat hoopt ooit iets te worden achter ijle horizonten van verdwijnend kreupelhout Nergens in verloren…

Zijn gedachten nog bij geluk Zijn emoties voor na de wedstrijd Zijn hartslag nog bij het verlies Wat begon met een diepe buiging Propte zich op tot een rode ballon Die hem zijn kwaadheid liet uiten De winnende tijden Veranderden in verloren jaren Die hem van binnen kapot maakten door de drank Gedachten bij zijn alles Maakten emoties…

Ik ben overstuur, de tijd tikt zijn minuten vervlogen tijd is verloren tijd en de wijzers lachen. Hebben wij zoveel gehamsterd neen dat kan niet niemand die het ziet voor mijzelf heb ik niet teveel.…

laat de overwinning alweer aan verlegenheid of bijt van me af en durf de wereld te tonen wie ik ben wat ik ben kan dan proberen verloren tijd goed te maken veilige schimmigheid verlaten die me anders blijft vervolgen zal mijn bolster moeten breken om de zachte pit bloot te stellen aan grote stormen die kunnen verheffen of teneerslaan…

laat de overwinning alweer aan verlegenheid of bijt van me af en durf de wereld te tonen wie ik ben wat ik ben kan dan proberen verloren tijd goed te maken veilige schimmigheid verlaten die me anders blijft vervolgen zal mijn bolster moeten breken om de zachte pit bloot te stellen aan grote stormen die kunnen verheffen of teneerslaan…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

in de absolute stilte: het geheugen versteend door de tand des tijds.…

Sint, moet u nou toch eens horen Ik heb ergens mijn tijd verloren Ik heb hem lang lopen zoeken Heb gekeken in alle gaten en hoeken Maar mijn tijd is gewoon verdwenen En er is niemand die mij uren wil lenen Nergens kan ik een beetje tijd kopen Heb er stad en land voor afgelopen Het is namelijk een vaststaand feit Ik heb veel en veel te…

wie enkel tijd voor oordeel heeft heeft geen tijd om lief te hebben want verloren tijd vind je niet terug tel daarom als vlinders het moment dat jij en ik die moed vinden mogen ons geduldig tot elkaar te richten met oprechte aandacht voor elkaar de tijd nemen bruggen te bouwen om in contact en wederkerigheid elkaar te verstaan en te begrijpen…

Verloren tijd, hoe schoon vind ik u weer, waar elk herinnren wordt een nieuw verlangen. o Steden-laan, wat zijn uw meisjes schoon. Eens was ik jong, en 'k ben niet jong gebleven... Ik wandel bij de bomen die mijn jeugd beveiligd hebben en haar jonge liefde.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

Hier woonde ik, uur gewaar noch dag, verloren in diep droomprieel – tot ik veel vreemde steden zag, en nam van ‘t grote leed mijn deel. Ik weifel bij de tuinbank die ‘t geheim van diepe stonden weet… Was dit wellicht mijn laatste lied van eigen lief en eigen leed?……

Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden - een lijden met U groeiend door de tijden, en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht rondom uw huivre leden, tot het mocht als dolken-kroon u door de slapen snijden: ‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

Ergens in de tijd kreeg ik in de gaten dat niets verloren gaat zonder spijt als je los moet laten waarin je had geloofd Ergens in de tijd verloor ik mijn onbevangenheid het hield me niet tegen om door te gaan op de weg die ik met hart en ziel heb gekozen. Paula Hagenaars…

Zorgeloos die tijd.…

Blaadjes die vallen. Bomen worden kaal. Straten worden donker. Laatste granen gaan door het gemaal. Het gras wordt bruin en rot. Donkere dagen komen eraan. Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan. Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…

De tijd heeft onderweg haar ik verloren en zij is nu verloren in de tijd.…

Vader hangt er nog: een mooie jongeman in opzichtige kleren die van zich liet horen op hoge hakken net getrouwd, niet streng de man van plichten die ik heb gekend, in werkkleren bezig met belangrijke zaken toegeeflijk kijkend naar mama die zich tooit in ongemak, 's ochtends op hun koperen bruiloft beiden de wissels voorbij en verder…

die we allemaal kennen als onze eigen tijd…

Wat doet het ertoe hoe oud ik ben, of ik zussen heb en kinderen, waar en met wie? Dat zijn geen wetenswaardigheden In wat voor kleren dan ook ben ik met benen, romp en een gezicht mijn hart, begeerd of niet ik wil jouw fantasie om de wereld te toveren waarin we kunnen leven vrijmoedig veilig zijn en zonder opsmuk knielen voor de…

Kijk niet naar het verleden met statistieken die dienen te stijgen, de afgrond verdiepen waarin we niet durven te vallen Draai je liever om, stap terug leef zoals de oudste mensen eenvoudig, zonder illusies over wat je nodig hebt Zet zoveel stappen terug dat je weer tijd hebt om niets te doen en meer kunt betalen aan anderen Word lid…

Voorbij de Poortloze Poort gaf ik mijn spullen weg – thuisloos zwierf ik onder de Vissen aan de hemel, hun tijd is een lange tijd op de klok van de aarde De steden waren snel gesticht in het korte uur van de Ram – maar Waterman, jouw eeuwen liggen nog ver in de toekomst na de sterke mannen Jij en ik wachten niet meer we lopen voor, in…

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te…

De robots laten zich bedienen door mij, ik heb geen keus Ze piepen afgrijselijk als ik het niet goed doe Dan hoor ik de mensen die tekort komen Ze hebben recht op hun dosis elektronische alcohol en op een mooie ontplooiing van hun planten, groei en bloei met kunstige geuren geregeld in de kamer hiernaast Na de dranksensatie is er keuze…

Een flashbericht van overzeese zijde Komt tussen alle bezigheden door De zware eiken voordeurspleet in glijden Een vederlicht gewicht, een tele gram Meldt dat soldaten binnen kwamen rijden Kromme jappenbenen op pedalen Een groene draak gleed langzaam door de straat Naar richels van het wapentuigdepot Dreigend dreunen palmen en waringins…

Het einde van het leven De strijd zowaar verloren De lijdensweg geboren Voor zij die achterbleven Voorbij die mooie tijd De stukgeslagen dromen Wat had nog moeten komen Het meest dierbare kwijt Maar weggaan zal de pijn De herinnering doch nooit En vergeet niet, ooit Zal men weer samenzijn Dit zijnde in gedachten Is dit nog geen afscheid…

Jij en ik, o zo verloren in de tijd, eeuwigheid, voorzienigheid; volledig opgaan lijkt, en is, zó ver weg! Jij en ik: in liefde en oorlog met elkaar... we treffen elkaars hart, in de ogen troffen wij werkelijk zuivere emotie, voor heel even maar. Jij en ik, via levende dood, klein doch groot, ieder op zich... jij en ik!…