Alle inzendingen over versiering met kleur

het is de kleur van rood en wit maar ook van groen en geel al geeft blauw sereen en zwart soms rouw liefde heeft zoveel meer hij bruin op het balkon met zestien graden en een mager zonnetje zij blauwbekkend voor het raam maar met warm kloppend hart zoveel graden onder nul draagt ze wit wollen slippers pas op voor muizen miauwt de kater…

ik beloof je later, als ik ga laat ik je onze kleuren na de kleur van de zon van je bal van je knieën na een val van de modder en het zand van het roze van je slaapkamerwand van de sproeten op je wangen maar zolang ik er ben zal ik je vangen als je valt als ik dan weer ga laat ik je onze kleuren na het lila van de sterren het groen…

reeds zijn de gouden zomerdagen verpakt in grijze slierten mist de dagen worden moeilijk wakker nu de kinderen weer elke dag vertrekken alles weer terugvalt in het strakke uurpatroon en september de schooljeugd een uniform aantrekt om ze in't gareel te houden de kleuren van de zomer kruipen in de bomen voorbij de lange trage dagen…

je vangt vliegende kleuren uit de lucht gooit ze kordaat tegen het doek en wacht tot het wondert en het verhaal ontstaat dynamisch zijn weg gaat in de banen van je hand die bijstuurt en creëert en zie... hoe het daar hangt en alle ogen vangt…

het verdriet blijft in de gangen klinken laat ons snikkend van een nieuwe liefde drinken die niet luistert naar het leven of de dood maar ons laat kleuren op de hardste stenen van de smalste goot…

Regenboog tussen de wolken zie je in intense kleuren samenspel van regen en zon. Onbekende boog verbonden met het andere bestaan een land hier ver vandaan. Door jou raak ik in vervoering als ik naar je warme kleuren kijk het mysterie van ons bestaan.…

door jaren heen op zoek naar daar waar 't goed is terug te keren steeds weer opnieuw maar met een andere blik zijn het seizoenen die verhalen kleuren? mijn zwervend hart verlangt ernaar als deze schilder eens de plek te vinden waar eindige verhalen worden prijsgegeven zodat mijn kleurend wereldbeeld daar naadloos in kan passen…

drink nu met volle teugen van de kleur van het licht en houd dit moment vast voor als de duisternis terugkeert…

Met veel vallen en opstaan leerde ik zelf kleur te geven aan de puzzel die ‘het leven’ heet. Of eventjes zwart-wit gezien.. De kleuren geef je zelf.…

Zwart-wit denkers zullen nooit kleur bekennen...…

Het is de kleur in mij die telkens doet kiezen voor een nieuwe start. Die zich in mij als een regenboog spant en afkerig is van de keus tussen het wit en het zwart. Het is de kleur in mij die kleurt volgens de kleuren van het hart.…

Mijn doek blaast met volle wangen mijn kleuren door elkaar. De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden.…

ik ben de kleur die er niet toe doet eeuwig op de achtergrond en nog dunner dan gedachtegoed ik ben de kleur van de middagstond als voorbode van avondgloed; opgehemeld tot blauw en hoogblond…

Het is de kleur van de dood. Als Rood dan Geel tegenkomt zijn zij samen een gegeerde kleur In Nederland worden ze op de handen gedragen want Orange boven al. Om elkaar niet de duivel aan te doen hebben we ons ingekaderd met een zwarte lijn op onze buiken. Niemand onder ons kan het andere zien of ruiken.…

Weg zijn de gedrochten met hun verstikkende felle kleuren alles is vergrijsd in zalige onwetendheid kun je rustig slapen wat loop je dan te zeuren…

Onstuimig herfstweer is aanwezig. Behoorlijk veel wind aan de kust. Lichte zonnestralen komen door de wolken heen. De zee met haar ruige hoge golven is schitterend. Een enkeling op het strand, met langs de vloedlijn wat vogels. Het is magnifiek, om het te mogen aanschouwen. Herfst heeft ook zijn bijzondere kanten. Waardeer…

De diepe kleuren in het licht van het donker – De herfstavondzon.…

Een BRUINgebrande ORANJEprinses, wonend in Graauw, wou haar PAARSE tuinhuis laten schilderen in 't BLAUW, ze nam de GROENwerker even apart en vroeg "Kan het ook in 't ZWART ?" waarop die zei "Maar u kocht RODE verf, Mevrouw !"…

zij zwiert haar lange rokken tussen alle mannen door sommigen versieren haar doch blijft zij hen 'n dansje voor ontbloot haar ranke schouder terwijl zij sierlijk door 't leven glijdt nimmer lijkt zij 'n dag ouder beeldschoon hoe zij de dag verblijdt…

terwijl ik naar je kijk leg ik je neer in een bed van aarde is het tijd om je los te laten versieren we jouw graf met verse bloemen die de leegte vertolkt die jij achterlaat plots breekt de zon door alsof Hij zijn armen opent en je liefdevol welkom heet…

mensen verzamelen zich om moeder aarde te danken winden wervelen rond van zuid, west, noord, naar oost een buizerd vliegt zijn kringen ziet met zijn scherpe ogen hoe bloemen, bessen en vruchten een kleialtaar versieren in een licht briesje vleugt adem van de grote geest…

Als we in de dagen voor Kerst ons huis versieren het gezellig gaan maken. Buiten de sterren stralen maan een baken is in de donkere winternacht. Vrede nog steeds ver te zoeken is mensen elkaar nog altijd onrecht doen. Vouw ik bij brandende kaarsen allebei de handen als blijk van mijn goede wil.…

verzetten Helpt evenmin Want de kleur op mijn wangen Ook wel blozen geheten Nu eigenlijk continue aanwezig Heb jij op je geweten!…

Eenmaal binnen werd het langzaam beter De jas ging uit, De Aardappeleters; nog donker en bruin Op naar Parijs, Zelfportret met strooien hoed: de kleur begint te komen Door naar Arles, De zaaier, de maaier: Zomer in optima forma Geel en Blauw, kleuren als de zon tegen een strakblauwe hemel, gevangen in zijn krachtige penseelstreken.…

Ik zie je lopen, de wind speelt met je haar De zon komt door de wolken heen Waar jij loopt komt kleur tevoorschijn Goud, rood, groen, van alles door elkaar Durfde ik je maar aan te spreken Alleen hallo, zodat je even naar me keek Dat je even bewust was van mijn bestaan En ik me kon warmen aan je mooie kleuren Maar zo dapper ben ik niet…

Maar hier woont Van der Kleuren en die is nooit alleen. Doopt hij de kleuren in het water zij worden nimf en hij is sater. Houdt hij de kleuren naar het licht, ‘Kets’ zegt de vonk en wordt gedicht. En slaapt die kleurenzuchtige man? Van kleuren zonder kleren droomt hij dan!…

Als ik je met kleuren inkleuren zou, met oker en met hemelsblauw en je omlijsten met een zweem van teder licht cyclaam, mijn god, dat lukte me niet gauw. Blijf maar gewoon een mooie vrouw in zwarte lijnen: mijn pen die jouw naam schrijft verlicht de pijnen.…

Kleiner en dommer, maar vast niet zo lelijk Want hoe het vroeger was ondanks alle geslommer, dat lijkt toch altijd beter Ik denk dat er meer kleuren waren meer geur in alledag Bewegen ging met meer gebaren Ik keek beter naar de dingen die ik zag Rijmen ging ook vlotter "ik hou van jou, ik blijf je trouw" Gek genoeg was ik toen zotter Rood…

Vlinders vliegen rond, fladderen uiteen, mooie kleuren. Fladderen waarheen? Van bloem naar bloem, vliegen ze onzeker. Ware kleuren? Echte hartenbrekers!…

ik dacht dat schaduw onze harde kant verzachtte maar ervaarde de scherpte in contrasten niet de ideale binnenkomers juist de concentratie van meer donker gaf minder licht dan wat er nog aan mogelijkheden waren zonder kleur dwingen contra’s minder blijft stemming gelijk en heeft een positieve uitwerking op het totaalplaatje…