Alle inzendingen over vleug'len OR wonder OR gezangen

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

'Gij zijt toch immer lastig! Gij wilt gestadig kussen! - Wat doet toch al dat kussen? Wat wil dat toch beteeknen?' Zo sprak mijn schone Fillis, En keek met donkere ogen, En wendde 't hoofd ter zijde. Ik greep haar lieve handjes, En zei: mijn dierbaar meisje! Mag ik u dan niet kussen!... Zij schudde 't hoofd en boog zich, En drukte met…

Waarom of toch de Dichters Zo graag een teugje drinken? Dit vroeg ik aan mijn Zangster, En zij gaf mij ten antwoord: 'Er was in oude tijden, Een bron, die aan de Dichters En vuur, en geest kon geven; Hier dronken ze uit, en zongen Ter ere van hun Goden, En dappere oorlogshelden. De schoonheid der Nature, Het lachen van de lente, Het zoet…

Waarom moet een meisje blozen Als zij 't woordje liefde hoort? Waarom moet zij kunstig veinzen Als de liefde haar bekoort? Is de liefde dan onedel? Is ze een grove, lage drift, Die de grote mens vernedert? Voor de wijsheid…

Hei da, lieve dreupel water, zijt gij helder toch en schoon, in uw hemels lichtgeschater en uw diamanten kroon! Rood en blauw en groen en geluw, peers en purperwendigheid siert, in onderling gespeel, uw pinkelende uitwendigheid! Hei da, heldere lichtkrystalle, diamanten waterding, moet ge op de aarde nedervallen…

Wanneer vertoont de Liefde Zich op het allerschoonste, In 't hijgende verlangen, Of na het gul genieten? - Wij smaakten het genot reeds In de armen der verbeelding, Wanneer wij nog verlangen. Maar, na het vrij genieten, Wanneer, door al de vreugde, De snaren der verbeelding Geheel zijn overspannen, Dan heerst in onze ziele Een sombere verwarring…

O! wat is mijn ziel veranderd Door der liefde treurigheid! Voortijds was ik altijd vrolijk, Als Natuur mij open lag; Blijde met een dansend mugje, En een wemelende worm; Gaf een maagre bloem der heide, Gaf een blaadje mij vermaak; In het rijk van plant en dieren Was de bron van mijn genot; ‘k Dronk daaruit met volle teugen ’t Reinste vergenoegen…

Zo ver van mijn alles, Gans teder verlangen Naar woorden der liefde, Verheugt mij dit uur. Ik zit aan mijn venster, En tuur op de landweg, Mijn ogen zo moede Dat alles mij schemert. Nu zie ik een briefpost In ieder verschijnsel; Mijn hart klopt reeds sneller, Het ijlt hem al tegen, En - ach het is mis. Ik tel de minuten:…

O! maan! gij die de schone schepping Met zacht en kwijnend licht bestraalt, En in dit stille heldre beekje, Uw hemels beeld naar 't leven maalt. Gij, die in 't loof verscholen hutten Mij ginds in halve schaduw toont, Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld Bij stille vergenoeging woont. Gij, die alom op berg en dalen, Nu doodlijke…

Waarom zoude ik toch beminnen? Is de Liefde dan zo zoet? Doris zal mij niet verwinnen, Schoon hij zo veel moeite doet! Schatten heeft hij - maar - zijn schatten Dan de bronnen onzer vreugd? Neen! de rijkdom, niet te omvatten, Is 't bezit der schone deugd! Waarom zoude ik toch beminnen? Is de Liefde dan zo zoet? Hylas zal mij niet verwinnen…

Psalm I. WEL zalig is de man die niet de baan des bozen Betreedt, hij, die niet volgt de raad van goddelozen, Noch in de stoel van spotters zit. Maar vreugde vindt des herten in de wet des Heeren, En dag en nacht, daarin de wijsheid zoekt te leren, Terwijl zijn geest aandachtig bidt. Gelijk de kloeke boom, geplant aan waterbeken,…

Een stille hut op 't eenzaam land, Vrij van gewoel en slommer; Een kleine moestuin met een beek, Beschaauwd van milde lommer; Een lieve schrijfcel, en een kas Met boeken, weinig mensen, Was al wat ik, als 't grootst geluk, Op Aard, van God kon wensen: Die keus lag in mijn kinderhart, Zij groeide met mijn jaren, Ik kreeg ze in …

Psalm XVII. Hoor, o Heere, mijn gesmeek, Waarheid uit mijns herten grond; Valsheid is 't niet, die ik spreek, Geen bedrog besmeurt mijn mond. Hebt ge niet beproefd mijn hert, Heer, het onderzocht bij nacht, Toen er niets gevonden werd, Heb ik op uw recht gewacht. Loutrend mij door reine gloed, Daar Ge in mij niets bozes…

AAN DE ONBEKENDE LEZER Hoe zoet is 't om te peizen dat, terwijl ik rust misschien, een ander, ver van hier, mij on- bekend en nooit gezien, u lezen kan, mijn dichten, mijn geliefde, en niet en weet van al de droeve falen van uw vader de Poëet! Hoe blij en is 't gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, u volgend waar gij loopt op uw…

In die diepte, een stille wens, Fluistert elke ster, bij elke lens. In jouw ogen, mijn lief, mijn licht, Zie ik mijn wereld, in evenwicht.…

Wonderkinderen: bewondering voor de makers bewondering voor omroep Max bewondering voor de wonderouders bewondering voor mijn wonderdochter bewondering voor haar wondermoeder verwondering in mij, een blijvende dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en zullen blijven bestaan verwondert u allen en Max herhaal deze documentaire: "Wonderkinderen…

Leen me toch je lippen om de woorden te horen die gehoord willen worden voor de zon de maan verlost Leen me nu je lippen om die glimlach te zien die niet vergeten wil worden voor de traan de lach verdrijft Ach, leen me je lippen om die ene kus te vangen die wacht op een antwoord ook al is het dan de laatste…

Janneke mijn manneke, Mijn hart- en hemeldief, kander, wel een ander, neen geen ander! - zijn zo lief?…

Uren, dagen, maanden, jaren, Vliegen als een schaduw heen. Ach! wij vinden, waar wij staren, Niets bestendigs hier beneên! Op de weg, die wij betreden, Staat geen voetstap, die beklijft: Al het heden wordt verleden, Schoon 't ons toegerekend blijft! Voorgeslachten kwijnden henen, En wij bloeien op hun graf; Ras zal 't nakroost…

Heer, mijn hart is boos en schuldig, Maar Gij zijt barmhartig en duizendmalen meer verduldig als dat ik boosaardig ben: geef mij dan, o Heer, ik vraag het, geef mij hulp en sta mij bij; 'k heb gezondigd, ik beklaag het, help mij, God! Vergeef het mij!…

Aan de onbekende lezer Hoe zoet is 't om te peinzen dat, terwijl ik rust misschien, Een ander, ver van hier, mij on- bekend en nooit gezien, U lezen kan mijn dichten, mijn geliefde, en niet en weet Van al de droeve fouten van uw vader de poëet! Hoe blij en is 't gedacht niet, als ik neerzitte ende peis, U volgend waar gij loopt op uw…

Zo spreke en zo denke en zo dichte en zo doe'k! 1879-80…

De deizende sterren, zij tink'len Hun vesper mij na, waar ik rijs, Tot die tonen mijn voeten besprink'len Op de trappen van 't zonnepaleis.…

leen me jouw handen kind om te vouwen de mijne werken niet meer mee en af en toe leen me ook je voeten kind om te rennen langs riet en vaart behouden bovenwinds dichterbij mijn eiland leen me dan nog je ogen kind om in te zien de wereld is van zoethout maar jij, mijn kind, van klei…

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

ik huil en lach tegelijk hoor een echo van engelen gezangen ja ‘t is waar het licht is hier blijven hangen…

Daar sta jij dan Op een plek die ik niet bereiken kan Je bent zo dichtbij Maar zover weg Ee plek waar ik moet zijn Een plek waar ik kan leven De vrolijkheid die jij me geeft Door mijn hele lichaam laat beleven Niet kan wachten tot ik je kan zien En wanneer ik bovendien Weer in je ogen verdrink En ik mijn leven als compleet kan zien.…

ik streelde warme huid waarop haartjes zacht donsden er was een lichte vleug die ondeugd responsde in tegendraads bewegen gaf huid mij haar zegen de lach werd geboren in sporen die wij gingen het onbekend terrein voelde veilig warm en ontspannen fijn in elkaar toebehoren klonken al zachtjes hemelse koren…

Vrijmoedig treed ik in uw spoor, ironieën achterlatend. Vanmiddag las ik uw talent, stond ik lange tijd verwonderd. Uw verheven taalgebruik, het koele ritme - welk een wijn! Ik waan me in een kloostertuin waar ik beknopte woorden ruik... Wat rent de tijd dit oord voorbij! De indruk, van haar reuk ontdaan, moet wachten tot de late mei:…

pilaren bekleed met heiligen die hun wonderen baren gewijde stilte in gods flakkerende schemering waar lucht nog danst in een grijze wierook kringeling…