Alle inzendingen over vooruitzicht OR aanwezigheid OR onontkoombaar

In gedachten loop ik langs je foto, steek elke dag een kaarsje voor je aan. Echter zou normaliter het " weerstation" voor je staan, die zet ik dan opzij. Mijn blik wordt telkens weer getrokken naar je gezicht, de foto spreekt! Soms ondeugend, vaak ook lief maar net als van de week, drie maal reeds kreeg je het voor elkaar…

Stil zit ik te zijn Zonder zorgen Vertrouw ik in het nu, Te zijn, het beste wat ik ben, Hoef niets te worden Of niets te zijn.…

Waarin ik bewust Aanwezig ben voordat. Voordat een nieuwe dag begint.…

Nog willen weten wat zij denkt zij geeft geen antwoord, kan geen antwoord geven, dan haar gedichten opnieuw lezen Verdriet zo groot en diep als een zee of een oceaan Van elkaar geleerd dat beter niet van iedereen kan zijn Voor sommigen altijd slechter krommer en echter, niet rechter rechtvaardig is het leven niet Het gemis heeft tijd…

Aanwezig bent U in al wat leeft, en ons heilige geesten geeft. Wie U bent weet geen levend mens. Wat U niet bent weten velen. Wel is Uw aanwezigheid voelbaar, wanneer bezielde organisten, in oude kerken spelen.…

Als aanwezigheid. Vannacht.…

Nog geen etenstijd, ik lig jou te tekenen, jouw rug het boek en de rode kaars het bijna lege spiegelbeeld We hebben genoeg van de stad gezien vandaag en duiken niet meer meteen op elkaar ook al zijn we op vakantie Even intens houd ik van jou - kijkend, tekenend en voelend hoe afwezig totaal aanwezig jij bent, jouw blote schouder die…

ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

Ze loste op in wind en regen, maar bladerend door mijn geheugen kom ik haar toch steeds weer tegen, alsof ze leeft buiten de tijd, elke dag van mijn bestaan is vol van haar aanwezigheid.…

Een herfstig blad valt biedt haar schoonheid en troost aan een graf zonder naam Dat mijn gedachten en gevoelens zich laten meestromen op de golven van het leven in een zee van eenzaamheid tegelijk hangt er een sluier van stilte boven het hoofd waarin jouw blik, stem tot zelfs jouw glimlach op je mond zijn geabsorbeerd. Al ben ik omringd…

Ik ben aanwezig, mijn lichaam, mijn zintuigen -- in deze herfsttuin.…

ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

Een warmte in diepte onontkoombaar. Verlangen naar jou onbegrensd. De liefde in deze vorm zo helder. Fluisterend ik hou van jou onbeklemd.…

Nu het seizoen kleurt in een verheugd stadium op verwarmd landschap waar broedende wereld leeft tot wonderlijk vooruitzicht.…

een wat donker bruin vermoeden waait het blad van de kastanje ritselend haar aan dat de zomer allengs stilt en zich onontkoombaar in de herfst moet laten gaan…

Hoe plotseling, onontkoombaar en desastreus zal haar val zijn.…

kies je waarheid uit de rimpels de werkelijkheden uit het verleden waarvan er teveel zijn vertragend gecamoufleerd door restauratie loert altijd het verval verfraaid maar onontkoombaar als de laatste adem…

Herkenbaarheid is de basis van emotie van een lach met soms een onderliggende traan Maar onontkoombaar blijft de gedachte aan de eeuwigdurende onoverbrugbaarheid van de sexen maar ook de gemeende felheid van de exen!…

Mist Geen kleur Geen verschil Grijze brei Geen vooruitzicht Malen en Meer malen Dwalend op een vlot En geen oevers meer te zien Geen nacht en geen dag Geen leven meer…

Ik kon helaas niet reizen met het spoor Omdat de bovenleiding en de bonden Een spoorwegstaking onontkoombaar vonden, Maar daar krijgt de NS een boete voor Die het bedrijf op mij weer zal verhalen Als ik mijn kaartje duurder moet betalen.…

In mijn tunnel Die vacuum is gezogen Door de tijd zijn er van Tijd tot tijd gedachten Waarin ik steeds Weer opnieuw uit de Sluimer word gewekt Waarin de dingen te Vanzelfsprekend zijn En het heden onontkoombaar Titel met dank aan Ger Groot, filosoof.…

Geboren worden Om dood te gaan Is de enige Zekerheid die Mij is gegeven In de spanne die Mijn leven genoemd Wordt - zo is het Nou eenmaal, het Is niet anders, Laat het dan maar Zo zijn - onontkoombaar Verlies waarmee ik Moet leren leven…

zoals klimmen naar licht van een blad aan een plant een struik de droom is een boom met uitzicht op zomer droeflottig is regen verdriet in de herfst onontkoombaar in rood want kaal is al dood het gaat over hopen de lente zal ooit deze winter gaan slopen…

in het donkere bos wuiven de bomen zacht heen en weer voorzichtig valt een zonnestraal door de takken leidt het licht bij vooruitzicht de weg nog een keer…

Hoor hoe hij is, veranderd onontkoombaar in hij was.…

Het gat in de begroting moet gedicht En om wat minder uit te hoeven geven Zijn fusies dus een onontkoombaar streven Althans, als het aan burgemeesters ligt Maar stiekem hebben die gewoon gedacht: Een grotere gemeente = meer macht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder in z'n waarde Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid Als troost en voor de geile geit Je hebt er, die zijn zeer aanwezig…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…