Alle inzendingen over vragen OR oogopslag OR samen

in een oogopslag elkaar gewaagd stijgen we op elegant bevallig in het kippenvellen doeleind.…

Zonsopgang, oogopslag opstanding, badderen. Vredig ontbijt met een kakelvers ei. Dagblad met kruiswoordje Hersencelonderhoud. Dag kan beginnen verheug je met mij!…

Alle dagen samen. Hadden geen woorden nodig één oogopslag was genoeg. Hun liefde voor elkaar was één ketting met dezelfde gave schakels, die perfect in elkaar pasten. Zij schonk hem haar liefde, hij zijn hart. Zij leefden voor elkaar, waren als eb en vloed. Maar hun meningen waren verschillend. Zij was de maan, hij de zon.…

al schuld bekend was de patser snel weggerend de griet en hij kenden elkaar niet stond in de verbalen toch is hij haar gaan halen om als stel op gemakkelijk geld te gaan jagen in beroven zonder vragen…

Ik schrok vanochtend door een oogopslag Je liep ineens weer levend langs de grachten Ik hoorde weer je stem en hoe je lachte Een kwart seconde dacht ik dat ik je zag Het doet nog pijn, je hebt echt geen idee Je zoontje wordt in januari twee.…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

(haiku) oude man en hond de vraag bij beiden waart rond hoe lang nog samen…

De dag verga, waarin ik werd geboren, Der donderbuien dikke duisternis Trekke zich samen waar zijn luister is, Hij zij verschriklijker als geen te voren. Was ‘t mij bij de eerste oogopslag beschoren Te sterven..., waar zelfs geen gefluister is Van leed, men vrij van elke kluster is, Zou mij de rust van koningen behoren.…

van puur passie in veelvoud van tranen naar simpel geluk en verlangen samen, dat deelbare liefde uiteen kan vallen, dat elk deel, ieder beeld, alle zinnen onlosmakelijk verbonden zullen blijven.…

Waar een vriendelijke oogopslag Of het warme in een stem - Een arm om een schouder Van de mens die dat nodig heeft - Al zo veel goeds kan doen Is het helemaal niet nodig Om met geld of goed Zo dikdoenerig te doen…

tussen verregende herfstbladeren verwaaien snippers van de brief die zij na een oogopslag onverschillig verscheurde achteloos vertrappen modderschoenen flarden tederheid tot pulp…

Als je alles weet, dan hoef je niks te vragen, gaan de dingen dan nog mis, dan hoef je niet te klagen. Raad of antwoord, neem je niks van niemand aan, waarom zou men dan nog, serieus op vragen ingaan. Iedereen leert nog elke dag, moet men zich daarvoor schamen? nou ik dacht het niet, alles weten doe je samen.…

Kerst 2020 Zit hier Alleen in Mijn huisje Boompje versierd En ik vraag me af Hoe zou het zijn Mezelf Te zijn En samen Te zijn…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Normaal gezien vraag ik dan om papa's wijze raad, onderonsje Enorme verbazing tevens zulk een feest, pa liep hand in hand. Met de knapste liefste dame ooit, mijn zo geliefde mama Koningin van hemel en aarde en moeder der moeders.…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Plooien appelbloesems. Vochtig knispert de dag maanwit nog. IJle huivering. Koele lichtbries. Peilloos slaan de bloemen los. De groene vruchten van je ogen Ik kus ze O, lentemorgen…

de zin terug vinden van het leven wanneer de stroom voorbij gaat onder de witte zon gekleed in manestralen wekt de stilte je langzaamaan als jij van huis veranderd het leven gaat door in de volle zon laat de tijd over aan tijd begin weer van voor af aan wandelend door het heden…

de stilte kwam hard aan de muziek was uitgedaan een zachte stem vroeg ons om weg te gaan buiten keek ik je aan jouw hand al in de mijne nog onbeslist wist ik de richting van ons gaan wij draalden de nacht was zacht een afscheid hier bepaalde waar en hoe het morgen was ik zag je oogopslag wachtte op je lach wil melker…

extravagantie in kleding nodig die jouw figuur op een sierlijk charmante manier goed doet uitkomen mensen focussen op jou door het bijna volmaakte plaatje zonder enig raffinement en keurig naadloos verborgen trucs zij willen meer van jouw aandacht kleding om erbij te horen ook de luchtigheid van hetzelfde gebaar en de vlotte oogopslag…

haar oogopslag zegt meer dan woorden kunnen zeggen haar handgebaar legt uit wat hij niet uit kan leggen haar warme lijf verdringt zijn allerlaatste schroom haar zachte stem verwoordt zijn allermooiste droom…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

Op iedere nieuwe dag zie ik je met elke oogopslag. Mijn leven is aan jou gewijd. Mijn liefde voor jou kent geen tijd, zij overstijgt de eeuwigheid.…

Want jij treft me: bij eerste oogopslag, jouw verschijning. Je raakt me... jij smaakt naar meer: naar een fikse beet in een wilde aardbei.…

Nauwkeurig probeer ik De woorden te analyseren Die je voor mij verzwijgt, Maar door je oogopslag Overduidelijk kennen laat - Jammer genoeg laat de grammatica Me hier in de steek, want Er zijn geen regels voor het ontleden Van een tekst die niet bestaat…