Alle inzendingen over vrolijk OR lucht

Ik ben lucht voor mijn vader in een hoekje getrapt en vergeten.... Ik ben niks ik ben niemand en nergens toe in staat dan te janken in m'n slaap.... Zie mij kijk maar goed van voor naar achter ik spring in het rond.... Maar daaronder koud en kil warmte ken ik niet want ik ben de lucht die ik adem niet waard…

Dansende deken door de lucht Bevrucht mijn ogen met jouw water Doorzie de dingen vanuit jouw optiek Zo hoog en droog, vooruit geblazen Grijs en grauw, een kleurenpracht Laat de zon nu door en maak de wereld Vrolijk als een kind dat met wolken Altijd buiten wil spelen. En Voor eens en voor altijd in jouw armen Wil liggen.…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

Ik ben een handje lucht dat wordt weggeblazen door een zuchtje wind vervlogen, vergaan en voor altijd Weg…

als lucht ondoordringbaar uch uch maar lucht is maar uch uch waar?…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…

dat stukje lucht is soms een gat en soms een wolk een blauwe wolk…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

De lucht die jij ademt.. Mijn lucht die jij ademt.. Onze lucht die we samen ademen.. Stralende gezichten zie ik in de lucht, de volgens vliegen rond en ik zucht. De blauwe helderheid weerspiegelt de regendruppels in mijn ogen. De druppels om mij heen, komend uit de mooie heldere lucht.. De lucht, mijn lucht, onze lucht ...…

Er vliegt een bezorgdrone van Amazon door de lucht Een pakje, losgelaten uit de Amazon klauwtjes In de vlucht Landt aan een parachuutje in de wind Met een zucht Op het daarvoor bestemde grasveldje Terwijl de drone terugvliegt naar Amazon-Home Waar het volgende pakje alweer klaar ligt Voor een vlucht met de Drone.…

Het zomert zo uitbundig, de mensen zijn zo blij, de kinderen heel vrolijk en jij en ik daarbij. Het zomert zo uitbundig, geen wolkje aan de lucht, de bloemen menigvuldig en 't hart plots zonder zucht...…

De lucht kleurt zich zeeblauw boven de zomerse korenbloemen Arbeiders ploegen de aarde Bijen laten zich vrolijk zoemen In de verte klinkt onheilsgeronk van duizenden vliegtuigen Niets zal na vandaag hetzelfde zijn en valt als een kaartenhuis in duigen De lucht kleurt zich zeegroen Met hakenkruizen vervuild Het oorlogsgeweld is begonnen…

Je steekt me aan, de spanning stijgt Ik voel vuurspuwkracht ontbranden Ik spuit de lucht in, vrolijk, vrij Weet niet waar ik ga belanden Heel even vlieg ik zonder vuur Het moment is bijna daar En klokslag op het twaalfde uur Spat ik kleurprachtig uit elkaar Ik wens een ieder langs deze weg Een inspiratievol nieuwwoordenjaar…

ik heb ze zien zweven de stukjes blauw uit je ogen ontsnapt uit de hemel heel ver daarboven zij raken het zwart van de kring die het wit donkert in je heldere blik die de combi laat spreken in vrolijk bewegen en de dans der luchten volgt zo sprankelend in kleine letters de sensatie van goddelijk contact ervaren…

in de schaduw van de wind stoeit onbevangen een kind een zeepbel barst in duizend en één hemel open hoog in de lucht springen veulens in het blauw vrolijk fluiten dwergen op een luchtig pijpje stro sprookjesachtig fladderen broze vlinders naar omhoog betoverd door dit spel breekt een zeepbel in mijn oog.…

de grauwe lucht van buiten dringt door tot in het huis het maakt mij echt niet vrolijk echt weer nu voor de buis belangrijk toch een zonnestraal die geeft wel energie maar, kom, ik heb genoeg te doen maar mij ontbreekt compassie het weer maakt mij een beetje somber de buitendeur weer dicht ik hoor geen vogels fluiten nu maar 'k doe toch…

zonder lucht en licht ….. geen leven …..…

uren kan ik blijven staren naar de wolken in de lucht wit, grijs, blauw in alle tinten veranderend met iedere zucht de zon zorgt voor 't zilveren randje de wind jaagt alles op een hoop wolken krijgen weer gezichten mijn gedachten gaan op de loop herinneringen drijven op de wolken een glimlach komt op mijn gezicht ik voel me…

niets dan lucht ben ik helaas geworden onbegrijpelijk vluchtig zonder houvast onzichtbare papieren baas vingerloos vind ik mijn weg op de tast morgen overmorgen de dagen daarna een klucht voor velen anderen zijn boos vergaand geïsoleerd informatieloos ik ben lucht niet bestaand of anders een vliegende vis die hapt en hapt naar adem verstikkend…

Geen wolkje aan de lucht. Ik zal wel moeten: m'n vrouw wil naar het strand en ik moet mee, al walg ik van een bad in zon of zee. Van 't laatste krijg ik altijd natte voeten. Ik lig aan 't overvolle strand voor aap en kijk vergeefs naar vrouwen van m'n dromen. Het uitzicht wordt me door m'n buik ontnomen.…

hoog in de lucht leeg verbergt hij zijn lot dromen zijn aan hem verschoten er vallen veren neer tot witte rouw.…

adem kwam binnen maar gaf mij geen lucht ik paniekte in nog dieper en sneller zuchten zonder soelaas alleen in ontspanning bleef ik mijn angsten de baas voelde mijn hart als een bonk zonder kracht wist van lekkages dotteren stands en defibrilleren ook dat als dit voorbij zou gaan ik het leven opnieuw mocht proberen…

In de lucht.…

Kom want ik wil je de zon laten zien zoals ze hier haar laatste licht laat vallen tussen de bergen, zoals ze druiven rijp maakt en nevel uit de nacht perst. Kom want ik wil je wil je in mijn eigen taal zeggen je in mijn herinnering naast me neerleggen om naar de zon van het zuiden te kijken zoals ze haar laatste warmte afstaat zonder terughoudendheid…

vandaag een dag van rechte lijnen ik zie voorwaarts met oogkleppen die mijn kijkers in een strakke blik laten schijnen mijn gedachten beperken zich tot een en een is drie dat u mij nu zult verachten is iets dat ik thans niet zie mijn beeld van u is ook vrij saai u bent een oen zo duidelijk, kant en klaar nee , mijnerzijds…

zijn verdroogd tot verkramd hout en uiterlijk gezieltoogd door levend zout huilen tranen de afwezigheid zien mijn ogen alleen de hoop van doodlopende lanen afgesloten door een eenzame doop ik drijf dan op de herinnering die ik node koester en in het voorbijgaan ving sluit die in gesloten handen maar weet bijvoorbaat dat het als lucht…

Soms een strak blauwe dan weer donkere wolken Hollandse luchten…

een zilvermeeuw is snel getekend tussen zon en stapelwolken zo zie je maar wat lucht is kan ook vogel zijn…