Alle inzendingen over vrouwtje OR dementie

Niets meer weten, niets te kunnen vergeten en toch: het gevoel hebben dat je wat kwijt bent, we kunnen je niet helpen zoeken, vinden doen we het eveneens niet, maar de pijn, het hartzeer van het niet weten, niets te kunnen vergeten, het gevoel, dat gevoel doet zo schrijnend zeer, dat we met alle plezier de dingen die we wel weten…

Ik heb de wind voelen komen vanwaar de zon ondergaat en waar de nacht begint. Hij heeft mij herinneringen ontnomen. Wat aan mijn voeten lag gekluwend met najaarsdraden verwaait, verstrooid, weggedragen naar onbereikbare oorden. Geen verleden, geen toekomst meer het heden onbepaald onbewust van tijd en eind .…

moeder, nu bij jou het licht is uitgegaan en de dood je ramen heeft beslagen zie ik je blik naar binnen slaan om het stof der jaren te verjagen je zit daar stil, de liefde uitgevent je handen dwalend in je schoot en vergeet kwansuis dat je moeder bent in taal en teken uitvergroot soms spoelt een glimlacht op je lippen aan en wordt je blik…

Ik zie, ik voel, ik merk steeds meer Hoe jij steeds meer, steeds minder weet Ik zie, ik voel, ik merk steeds beter Hoe jij steeds beter, steeds alles vergeet Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds meer Dat jij niet meer weet, niet wie ik ben Jij ziet, jij voelt, jij merkt steeds beter Dat jij niet meer onthoudt, dat ik je ken Jij vecht, ik…

ik weet dat ik de dingen heb geweten die allang in daden zijn vergeten het vergeten versluiert het zeker weten maar weet nog wel van jouw bestaan jouw lange haren die als duizenden spinnen mijn lippen beroerden jouw sprankelende ogen die mij blind maakten voor de erotische duisternis jouw stem die ik wil vergeten in mijn verdwijnende…

Een vreemde blik Kijk nu ik ben het, ik Je eigen vlees en bloed Maar er komt geen teken van bekendheid op je snoet Dementie vaagt alles weg Je negeert wat er wordt gezegd Maar er is nog wel vreugd Als je praat over je jeugd Deze verhalen vertel je keer op keer En dan denk je ach, daar ben je weer Van vader naar kind Oudje je blijft altijd…

Dementie Ik draai me even weg, van dat moe en bleek gelaat. En luister heel geduldig, als je zacht tegen me praat. Je blijft maar zoeken op die zolder. Je blik lijkt soms verdoofd. Trots zing je oude liedjes, die bleven zitten in je hoofd. Als een oude grammofoon, blijf je hangen keer op keer.…

Het verliezen van je verstand nadenken lukt niet meer je hebt het niet in de hand herhaling keer op keer Elke dag dezelfde toestand maar dat weet je niet meer de zuster leest voor uit de krant herhaling keer op keer Van zeer sportief naar een halve kasplant goed lopen gaat niet meer in de rolstoel gebracht, van kant tot kant herhaling…

De taal is haar lang lief geweest Maar nu ze ouder wordt, vergeet Ze hoe haar allerliefste heet Grijpt ze naar pop en knuffelbeest Merk je dat ze niet langer leest Vergeten is hoe of ze sneed Het brood, de groente, hoe ze leed Aan het verwelken van haar geest Teloorgang van een woordenschat Die groot en indrukwekkend was Ze schudde verzen…

Altijd zal ik me herinneren wie je was nooit zal ik vergeten wat je deed Altijd zal ik me herinneren hoe lief je was nooit zal ik vergeten hoe gezellig je altijd kon zijn Altijd zal ik me herinneren wat een goede man, vader, opa en oom je was nooit zal ik vergeten hoe eigenwijs je kon zijn altijd zal ik me herinneren hoe een harde werker…

zij is de werkelijkheid ontstegen vergeet zich zelve keer op keer vraagt heb ik ooit een kind gekregen en zo ja van wie ook weer…

De nacht valt ook in mensen die verbrokkelen in hun bestaan; Herkenning gaat er langzaam aan tot ze ook zelf het niet meer weten wie ze waren, naam verloren en de sleutel tot verstaan. Toch blijft voelen, smaken, zingen en de diepe kern van alle dingen. Moeten we treuren om verlies of dieper leren kijken wie ze waren? Ze zijn nog steeds…

Mama leefde in haar eigen wereld, een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond. Woorden worden afgekapte letters, letters ineengekronkeld tot verwarring. Ze keek niet, maar staarde naar de diepte die haar opzoog. Ze vertikte het haar hand uit te steken, zodat ik haar kon helpen. Haar tengere vingers klampten zich rond haar hopeloos…

Vandaag ben ik gelukkig. Ik stapte in de wondere wereld van mijn moeder. Ze nam me mee naar ongekende oorden, die juist aan haar toebehoorden. Ze strekte haar arm uit en wees naar een punt. Ik keek er naar, maar zag alleen het raam. Zij fluisterde stilletjes mijn naam en vroeg of ik die boot ook zag staan. Er stond veel volk te wachten, ze…

een wirwar van woorden vele zinnen gebroken het verleden verloren je was er altijd voor mij ik voelde me nooit alleen je stond steeds aan mijn zij ik leef nog in jouw dromen maar je herkent me niet meer mijn tijd is gekomen moeder ...ik sta nu aan jou zij!…

Mijn moeder is op vakantie. Mijn moeder is er niet bij. Ook al zit ze hier naast ons: zo ontiegelijk dichtbij.…

Er was eens een vrouwtje in Drachten Die erg naar een cigaret zat te smachten Ze zei: "Ik stopte met roken Maar nu zie ik 's nachts spoken Wie wil er bij mij overnachten?"…

Pa van Amstel was een woordgrapgenie hield van brandnetelkaas en pretpoëzie dus toen zijn vrouwtje beviel van een dochter, niet iel noemde hij haar vrij dichterlijk Aubrey…

er was eens een man in zwinderen die wilde dolgraag tien kinderen maar vrouwtje marie wilde er maar drie hij moest toen drastisch gaan minderen…

Iedereen zegt wat een ieder al weet Zelfs mijn normaal toch zo hittebestendige vrouwtje riep net nog: ‘Wat ben ik toch heet!'…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

zijn vrouwtje in de auto toeterde en zuchtend ging hij op haar af de teleurstelling was levensgroot dat het uitsluitend internet was.…

dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

Een heel erg klein mannetje uit Gent Had het vaak moeilijk met zijn temperament Van praten naar schreeuwen Van schapen naar leeuwen Zijn vrouwtje thuis wordt zeker niet verwend.…

Hij jaagde rok en zag een vrouwtje om te zoenen. Met groot genoegen trok-ie aan d'r blonde vlechten, terwijl hij zei: 'Ik wil wel kussen met je vechten. Het lijkt me fijn om in m'n kampbed jou te raken. Kom, pleeg SM en laat ons vreugdekreten slaken!'…

Stel je voor een lief oud vrouwtje, ze zegt geen woord, omdat ze het niet kan. Maar wordt stilletjes gevoerd, door een aardige man. Als op de maat van een muziekje, gaan van allebei de monden open. Komt de lepel telkens weer. Leeg gegeten wordt het bordje meer en meer. Ik zit er naar te kijken. Soms geeft hij geen acht.…

Toen een vrouwtje uit het oude Zandvoorde van lipposuctie en borstlifting hoorde, verkocht ze haar huis en nam al haar gespaarde. Doch een make-over bleek niet voor bejaarde. Nu woont ze in een tehuis voor afzichtlijk gestoorde.…

Kwakende, kwakende kikkers bij zomernacht plonzen de vijver in d' eendenkroos tierend om hét vrouwtje paringsrituelen storende nachtmuziek maakt buren boos…

Aan de Binnenmaas waar tijd en water vallen en opstaande dagen scheuren en blinken wil ook zij het voorjaar terughalen en herbeleven nervositeit inruilen, de nuances helderheid geven. Hier loop ik met haar gearmd als vergane foto met gedachten op een koers die haar steunen. Eenden geven vrolijkheid. Diep in haar schelpen loopt ze door eigen…