Alle inzendingen over waarheid OR leven OR schrijven

Zeg me wat te doen tegen mijn angst voor alles -- wat verborgen is.…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

schrijven zich weg, schrijven ons weg Voor Paula en Gerrit Kouwenaar ------------------------------------------------------------- uit: 'Tot het ons loslaat' - in Verzamelde Gedichten 2006.…

Verhalen die leven. Een nieuw gedicht. Is woorden herscheppen tot begrip, dat ik daarna begrijpen kan. Schrijven is bevrijd uiting geven. Aan schitterende prachtigheid. Aan levensliefde die ik voel. Aan levensmoed.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Tijdloos kunnen schrijven over geloof en waarheden, dichters dopen de pennen in hun ideologie wat als zand tussen de vingers door naar buiten lekt, woord en beeld waarmee papier is bevlekt, in de kantlijn van verstilde euforie en beheerst verdriet, omfloerst door, in zichzelf te blijven geloven, om bij het ochtendgloren weer te doven…

dan eens hij zit nu in de keuken 's avonds aan het ontbijt en begint alvast te schrijven wat hem morgen brengen zal…

Zomaar wil ik jou niet meer uit mijn leven, wil ik over je schrijven, wil ik over je dromen. Zomaar wil ik jou al mijn liefde geven, is met jou alles mooi, is met jou alles te overkomen. Zomaar... ineens... zo plotseling... gek eigenlijk!…

In waarheid leven met jezelf en de ander is noodzakelijk om in vrijheid te kunnen zijn…

Ik hou van schrijven, papier spreekt niet tegen en is geduldig, Je begint blanco, slechts de drager van mijn woorden, Geen onderscheid tussen goed of slecht, de waarheid of een leugen, Waarom hebben gesproken worden deze eigenschappen niet?…

Een Wetend Gevoel roert zich in mij wanneer ik kleuren kies bij het schilderen of snaren aansla op de citer Anderen doen uitvindingen ontwerpen processen schrijven de waarheid of fantaseren die Zijn het de Muzen een goddelijke geest of is het de stroom van de tijd die nectar giet in open monden?…

Wat waar is kan niet vastgelegd worden Het is als een vlinder komt even dichtbij vervliegt ... Je ziet het gaan zo mooi en alweer ver weg Enkel niets is voor altijd.…

Statistici zijn waarzeggers. Statistiek is wetenschap. Generaliseren is een vak. Er was eens een statisticus. Hij stak een riviertje over. Een meter diep. Gemiddeld. Hij verdronk. Tragisch. Jammer.…

leven is een pogen vrij te zwerven hinken naar onbeschreven tijd een pogen heel dit leven iets te stamelen in simpele taal iets te schrijven…

Zij die spijt hebben kijken terug, zij die niet weten leven met de dag. Hun ziel bevat alles, hun ziel valt niet te verbergen. De waarheid zal blijken, de waarheid zal verrijken.…

geurt dat polderend haaks op rechte lijnen staat vaak innemend vriendelijk als het om teksten gaat waarbij de maatschappij mijn klankbord is in normen en waarden die tijd en opvoeding paarden ik behoor tot een groep die kennis van zijn roots uit dezelfde tekens haalt of later terug vertaalt zo heb ik de bron van mijn schrijven…

De onzekerheid overwonnen onderneem ik mijn eerste stap zal 't me gaan lukken ben ik goed genoeg voor 't schrijverschap De pen is mijn allerbeste maatje maar af en toe voel ik vijandigheid dan weet ik 't even niet meer ben ik alle woorden kwijt Soms komt er niets uit de vingers doch... m'n hart kent mijn gevoel op papier verschijnt…

duister woelen schrijven is sterven in de herfst…

Woorden, die overgaan in zinnen, gevoelens, die het van gedachten winnen, zinnen, overgaand in een couplet, emoties, die ik in woorden omzet, strofes, vormen een gedicht, gevoelens, even voel ik me weer licht...…

ik schrijf om te herinneren maar ook om te vergeten of om te kunnen zeggen wat anderen reeds weten ik schrijf om te verjagen of in mijn hart te sluiten om niet te hoeven praten of juist te moeten uiten ik schrijf om druk te zijn of om stil te blijven om weg te kunnen dromen of angsten te verdrijven ik schrijf voor jou alleen of honderdduizend…

Schrijven stille kreet Je verstaat het keer op keer Mijn koele bloedend woedend hart Schrijven stille kreet Letters vallend uit mijn gedachten Verleden heden of een toekomstrede Schrijven stille kreet Je roept steeds harder Ik mis je, meer en meer…

schrijven is niet moeilijk maar vaak pijnlijk woestijnen droge stilte in het willen begrijpen zit gedrevenheid altijd weer rijzen vragen die als nomaden door het denken zwerven net als je denkt te weten ijlt de waanzin voorbij spaties van leegte die het hart niet konden vullen…

Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook de scheppende ziel vereeuwigd op papier een hobby gevuld met creatief vertier en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…

'k heb er lang over nagedacht en gekeken en gewacht gecheckt en afgestreept opgevraagd en weggesleept aangevinkt en gemarkeerd zwart op wit en ook verkeerd nagemeten en verkort vergeleken en opgeschort beschreven en afgedaan opgepoetst en laten staan omheen gedraaid en ingekeken veranderd en afgezeken punt en komma's bijgedaan die zijn…

Een schrijven over niet vergaande liefde… beschermd, afgesloten voor kwade invloeden van buitenaf. Glazige woorden omvatten het gevoel van het intense gemis, doorzichtig vereeuwigd. © avriends - 2007…

Blijf toch vooral naar me schrijven schrijf me steeds weer wat je ziet vertel wat er om jou heen gebeurt Het wonder van de vogels, de blauwe lucht, de bijtjes die zoemen, en een bloem die heerlijk geurt Als jij dat blijft doen, kijk ik met je mee maar wel fijn met mijn ogen dicht.…

schrijven, dat is wat ik wil misschien wel over heksen of toverkollen, aardknollen en trollen, over bezemstelen vliegende schotels en kopjes zonder oor blauw gras en groene jongens inktappels in een mand blauwe tanden van de wolf die kwijlend mekkerende geiten bestempelt tot avondmaal zeven kippen en een kokhalzende haan…

Intikken, surfen, mijn kleinkind vraagt 'omi: schrijven?' Dan geef ik hem een zoen, denk, schrijven is blijven...…

Een schouder van inkt, gedachten in gedichten, tranen op papier.…

kop, vriendinnen nog bellen om concreet iets af te spreken voor volgende week, de printer die steeds de melding geeft dat hij dringend nieuwe inkt nodig heeft Het is zo'n dag dat die "moeten-dingen" zich ongestoord aan je brein opdringen dus heb ik mijn trouwe hulptroepen hier, agenda, potlood, pen en papier en weet ik door alles op te schrijven…