Alle inzendingen over wat moet ik nu? OR die ene jongen OR mijn hart

De blauwe regen heet nu weer wisteria. Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat…

Ik liet mijn gedachten gaan wat mijn handen hebben gedaan in het leven: jurkjes genaaid en truitjes gebreid, engeltjes gehaakt en beelden gekleid landschappen en bloemen gepenseeld korte verhalen en gedichten geschreven, vier bundels uitgegeven, kon er emoties in kwijt ze zijn nu krom gegroeid en moe door al dat gedoe door reuma en…

Pijn Gevallen Bezwaard Alléén Nog Meer Pijn Nu Echt Niet meer Kunnen Bezwaard Altijd Bezwaard Voelen Ik probeer Het te Begrijpen Ik heb Zo een pijn Voel me alléén En tot last Ik probeer Het te begrijpen Mezelf te Begrijpen En te Ondersteunen…

Ik val niet snel voor mensen Maar ik viel voor hem Niemand begreep waarom "Serieus, hij?" Werd me gevraagd "Hij is echt niet jou type!" Het grappige is dat mensen je type baseren op de jongens waarop je valt En ik viel voor hem Alleen voor hem Dus in feite is mijn type, hem…

Rozen zijn niet zo schoon als uwe wangen, Tulpen niet als uw blote voeten teer, En in geen ogen las ik immer meer Naar vriendschap zulk een mateloos verlangen. Achter ons was de eeuwigheid van de zee, Boven ons bleekte grijs de eeuwige lucht, Aan 't eenzaam strand dwaalden alleen wij twee, Er was geen ander dan het zeegerucht. Laatste dag…

Al brult de stormwind in uw dicht; Al ratelt er de donder door, Doorvlamd, doorkruist van bliksemlicht; Dit zijn slechts klanken voor 't gehoor, Weet gij hen niet aan kunst te paren, En roert gij 't hart niet door uw snaren.…

Natuurlijk sta ik graag stil met Pinksteren bij de uitstorting van de Heilige Geest die van de drie-eenheid God, de Vader, Jezus de Zoon en hun Heilige Geesten natuurlijk sta ik ook stil met Pinksteren met de (ver)werking van ieders eigen geest die van mijn en jouw unieke zijn, dus op anderhalve meter, handen wassen en/of in quarantaine…

Om terug naar uw stilte te gaan moet ik durven de bladeren zien die nu al gevallen zijn, al is het volop zomer. Om terug naar uw stilte te gaan wil ik zoeken, twijfelen, loslaten en me overgeven aan het onbekende. Om terug naar uw stilte te gaan zal ik zwijgen, rusten, danken en ook een beetje zingen, heel zacht.…

De Hollandse Eenheidsprijs Maatschappij Amsterdam Is een eenheidsworst allerminst Met fotomodel Demy Rijken (22) In de PAASfolder De TattoosTijd ver vooruit En niet alleen Zij heeft ’n hart Maar vooral De HEMA zelf Met name Voor de worst DE WORST VAN DE HEMA…

Dit ene doe ik. Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

Ik was al vroeg een vreemde eend in de bijt. Ik hoorde niks, hoorde ook nergens bij...nog steeds versta ik de klanken van de mensen niet... vervreemd als ik ben geraakt van de rest? Waarom God? Waarom ik, zo... Een lelijke eend die tóch zwaan wordt en daar moeite mee heeft: verlies brengt mij terug tot mijn beperking.. mens op aarde…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Kijk, daar zit zij aan die tafel vlakbij het raam rimpelig oud te zijn, gekreukt door de jaren die geleefd, eigenlijk niets voorstellen net zoals zij…

Stapel de stenen in de bouwput van het leven sloop scherpe kanten, maak zachte ronde hoeken let op de val kuil, sommige wanden zijn onbegaanbaar door een té ingrijpende sloop leef je het leven dubbel en blijf je op zoek naar die ene draad, die wijsheid met warmte verbindt…

Wij mensen ervaren overlast, van onze natuur. Terecht. In onze tuinen vliegen vogels, onnadenkend, af en aan. Vogels eten er en werpen uit. Ook dieren, die ongedierte zijn. Planten, die niet willen cultiveren. Onkruid, dat niet goed bloeit, maar, onuitgenodigd, woekert. Schade veroorzaakt natuur. Schande in onze tuin. Boompjes beginnen…

Ik heb aan de afgrond gestaan, Omlaag kijkend naar een oneindige diepte. Ik keek over mijn schouders, Maar ik zag enkel gestaltes in de verte. Ze liepen zonder omkijken van mij weg.…

Eeuwigheid ontdooit. NU wordt, zo lijkt dat voor mensen, tijd geboren. Mensenklokken gaan lopen. Mensenbloed gaat stromen, van leven naar dood, in sterfelijke momenten. Eeuwigheid bevriest. Onze kloktijd staat, zo lijkt dat voor ons, voor eeuwig stil.…

het ware leven Laat twee harten nader tot elkander komen……

aan een ieder die z’n hart heeft verloren ga niet treuren nee niet doen want elk verloren hart zal ooit bekoren ze wordt met liefde gedragen door menig bloem…

Ik leg mijn eigen gevoel, in het hoopje klei. Mijn handen en vingertoppen, tasten naar een aanknopingspunt. Wat het zal worden, weet ik niet? Ik had een schouderklopje van mijn muze gekregen, dat de tijd rijp was, om mijn geest ingrijpende momenten te laten beleven. Ik zie een vaag beeld in wording. Een gezichtje van een kind…

Het jonge boefje onder voorarrest gaat voortaan overdag naar school of werk. Op deze wijze stelt men paal en perk aan invloed waardoor hij vaak wordt verpest. Zo stuurt men ’s ochtends al dat jonge gajes dus van de ene naar de and’re bajes!…

richtend tot die kansel, waarvan het woord van onze V(v)ader kwam en zal blijven komen, amen die kansel die voor mij veel weg had van ‘n fallus, ik wist absoluut niet wat ‘n fallus was maar ervoer ‘n fallus en ervoer, voelde m’n penisje, m'n piemeltje in feite toen een heel verdorven gedachte voor zo’n braaf jongetje van zeven, acht lentes jong…

Je wandelde mijn leven binnen Je veroverde mijn ziel en mijn hart Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Elke ontmoeting deed mij pijn Mijn liefde leek niet beantwoord Jij jong, mooi, vrolijk en vrij Ik ouder en gebonden Een onmogelijke liefde Tot die ene keer bij het afscheid Een verdwaalde kus van…

Ze spuwen hun gal, met een zwart hart in het heelal. Zo komt het eeuwig terug. Vleermuis, vlieg naar huis, daar waar het behaaglijk warm is. Begrijp toch eindelijk dat dit plekje, diep in jou van binnen te vinden is.…

"Overwin het kwade door het goede" wordt veelal in de Nederlandse kerkelijk kring vertaald/vertolkt/verzucht/verzwolgen met "overwin het innerlijk door het uiterlijk!"…

Er is genoeg over gezegd, gepraat, gezwijmeld, reportages gemaakt, gerepeteerd, interviews afgenomen en ‘gebookmakerd’ ga nu maar zingen Duncan Laurence en doe je stinkende best hopelijk ben jij “het oog in het land der blinden “(nivo erbarmelijk) zing maar lekker en win maar fijn, van harte gegund “The Netherlands” maar de grootste verliezer…

Wanneer we onze status verliezen. Wanneer bezit wordt afgenomen. Wanneer illusies breken. Met de dood voor ogen. Wanneer onmogelijkheden mogelijk worden. Zoals mensen die opnieuw worden geboren. Zoals ijs dat brandt.…

'Geef mij eenmaal, het deert mij niet hoe kort, De vrede van een hart dat niets meer schort.' Zo bad ik, toen ik jong was, in mijn nood. - Is, wat ik vroeg, iets anders dan de dood?…

In stilte is haar hart blijven bloeden, Haar man kwam ook niet terug Twee dierbaren verloren aan het front Maar zij was ook dood met haar verdriet. Claire Vanfleteren ©…