Alle inzendingen over water bij de wijn

groot bleekwit gekleurd samen poppenkast spelen lakens uitdelen ongezien iets uitspoken 't verborgene gebroken…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

ik zie esdoornrood 't gekrulde bruin in de tuin herfst bedekt de grond…

vette vink zat op het geplaveide paadje vlakbij een laat uitgebloeide zonnebloem at vraatzuchtig een pas gevallen zaadje…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

*** *** *** *** witgele roosjes zeggen zacht ik hou van jou vertellen van rouw *** *** *** ***…

een tuin vol vijvers vrolijke fonteinen een paleis met zuurstokoudroze muren klassieke ramen puur blauwe kozijnen men schrijdt er over kamerbrede treden met sierlijke gouden gietijzeren leuningen overal marmer van boven naar beneden zwevend over vloeren met fijn mozaiek langs goddelijkjonge roomwitte beelden oh heerlijke zo verrukkelijke…

ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt of ik niet reeds ben afgestompt ik tel verder steeds maar verder hoewel er niets te tellen valt niet meer op mijn vingers alleen vuisten nog gebald ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt…

*** *** *** opkomende zon geeft aan donkere wolken een gouden randje *** *** ***…

woorden komen niet over gesloten lippen alleen uit mijn pen…

onder donkere wolken ga ik slagregens liggen achter mij zonlicht straalt mij tegemoet van noord tot zuid spant zich een majestueuze hemelboog…

Was er maar een hol of grot Om in winterslaap te gaan Mijn hoofd onder een deken Geen besef van het bestaan Geen dagen of lange weken Geen gedachten aan ……

*** *** *** hoog in de lucht zweeft een vuurrode toverbal die zeeën kleur geeft *** *** ***…

op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik stilaan wazig de schepen gaan ze verdwijnen achter een verre horizon op het uiterste puntje van het paalhoofd langzaam maar zeker varen ze uit het zicht evenals hun golfslag niet voorgoed verdwenen alleen voor achterblijvers buiten het bereik op het uiterste puntje van het paalhoofd zie ik…

konden nare beelden maar vervagen ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand levenslang en haarscherp geprojecteerd herinneringen op de lopende band (dichtvorm: knotvers)…

*** *** *** *** je lijkt nog zo dichtbij soms voel ik je naast mij alsof je naar me kijkt als mijn hand naar je reikt is er even helemaal niets en toch was er iets *** *** *** ***…

*** *** *** *** *** *** *** ik zie jouw blauwe ogen graag kijk naar een lachend gezicht strijk soms vaag in gedachten het lichtkrullend grijze haar nauwelijks raak ik je nog aan zacht vallen mijn ogen dicht *** *** *** *** *** *** ***…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

In Groningen gaat alles kalmpjes aan En maakt men zich om niets of niemand druk, Al ging daar laatst de waterleiding stuk En kwam er nergens water uit de kraan. En dus was er ook vele weken later Nog altijd in de Euroborg geen water.…

een laatste maal tijd kent geen grens vis voor iedereen manna, hemels voedsel Zweeds wittebrood geschiedenis, Die Wende water, wijn voor de verandering…

goede wijn, net als goede gedichten, worden met de jaren één festijn. bij minder kwaliteit, zie je op hun gezichten de nasmaak van azijn!…

De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten, Maar water uit de beek ten dienste van de beesten, Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht, Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht.…

De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten, Maar water uit de beek ten dienste van de beesten, Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht, Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht.…

Dat dit tussen ons kan zijn, Deze liefde (druppel wijn In een glas klaar water glijdend, Zich oplossende verbreidend), Deze suizelend gedempte Fluistrend ademende stem te Horen in gedachte en bloed, Dat is goed.…

Jij maakt broodkruimels tot hele feestmalen weet water als wijn te laten smaken jij tovert mij een sterrenhemel je staat mij bij ook al moet ik steeds vaker op je leunen ik ben zuinig op jou.…

muziek water bloemen licht rivier in de vlakte van een klein gedicht harpenspel en dauw in 't gras een statige ruiter wijn in een glas mijn glimlach naar jou je weet hem niet onbeschreven papier van een avondlied muziek water bloemen licht pianissimo voor een klein gedicht…

Hetzelfde stromende water. Dezelfde toverdranken. Laat ons verdriet verdampen. Laat zoete tonen klinken. Laat ons samen drinken. Op ons verbond. Op de liefde. Rode wijn.…

Jij bent een rode roos de zon op mijn kruin helder water dat stroomt een fruitige wijn bloesem in de lente met zijn heerlijke geur en een vlinder vol kleur Ik zou jou willen zijn...…

Verstoken zijn van gas en licht en water, Die Russen en Chinezen zijn zo slecht. Als straks mijn energie wordt platgelegd Dan zit ik hier met een enorme kater. Ik haal wat kattenbrokjes, bier en wijn, Ik en mijn kater hebben het best fijn.…

Sterk is de Man; die wonderwerker; Maar toch is vaak de Wijn nog sterker. Sterk is de Wijn; maar, hoe vol kracht, De Slaap verwint hem door zijn macht. Dus moogt ge op Sterkte u niet verheffen; Iets anders kan u overtreffen.…