9114 resultaten.
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Peer
gedicht
3.0 met 39 stemmen 19.354 De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer
De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer
In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer
De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer
----------------------------------…
In het graf gelegd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 305 Lees ook het gedicht: afscheid (vannacht geplaatst)
Je kan dit ook lezen voor al de slachtoffers van de vliegtuigramp.…
Herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Ritme in het bestaan van de natuur
is van alle tijden
uitgedrukt in jaargetijden
Als de zomer is voltooid
daalt haar leven af
is de natuur ter afscheid
in herfstkleuren getooid
Laat vallen wat haar lief is
maar zal in de lente
weer tot leven komen!…
Twijfel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Zijn gedachten dwalen
dit keer niet falen
niet betalen
afscheid heeft geen prijskaartje
hangt niet bij de uitverkoop
altijd een strop om de nek
nu floreert hij als een narcis in de lente
de bloemen geuren zoet
vrijheid maar nog niet klaar voor zomer
gebonden verbonden
zijn gedachten dwalen.…
Hinken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 327 Violen die maat aan geven,
voor communistische ideeën
nog voor het breken van de zomer ter dood gebracht.
Het kind
als oude man
tranen vol weemoedig verlangen;
de foto’s van zijn hinken in zijn hand.
De wind in wuivende pluimen gras verscholen.
Hij lacht.…
't gaat voorbij...
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 794 De zomer
vertrekt
uit mijn hart
...ik neem afscheid.
Kille herfst
gevolgd
door ijzige winter
zoals altijd.
Het gaat voorbij ,
ik weet het ...
De lente komt weer.…
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 van zonnebrand
Geschroeid vlees
Herrie bij de buren
En gedonder
Van een zomers onweer
Dat, is het.…
Zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Als het zomer is
Dansen de meeuwen
En later
Later blijkt
Eeuwig ver weg
Te zijn…
met in het vooruitzicht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 187 het gras dat zo fris en groen was
voorbij…
we wisten het natuurlijk wel
maar nu de regen meedogenloos
valt als een grijs gordijn
zwaaien we de zomer weemoedig uit
de zondag, het is zeker al bij
de klok van elf uur
geeft ons vast een voorproefje
van wat komen gaat
grijs is de lucht
opoe herfst komt op kousenvoeten
maar toch met…
Niet meer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 488 De kleuren spelen een melodie van afscheid
en de kou tekent weemoed in hemel die een spiegel wil zijn.
Dichtbij is de gedachte die de tijd omkeert
en momenten laat slapen.
En niets verbergt dat een
droom waard zou kunnen zijn.
Of de regen laat wachten met zijn hopeloze spel
van komen en blijven
in verregend geluk.…
Uitdagend in haar vrijerij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 191 stook het vuur
nog eenmaal op
voor de zon ons laat vertrekken
zing de weemoed
naar je land dat al
zo lang in tranen brandt
een laatste dans
hartstocht op bloedhete kolen
uitdagend in haar vrijerij
rood gloeit de as
de eerst strepen licht doen pijn
in afscheid van het samenzijn
weer ligt de wereld open
we moeten verder
onstuimig…
Innerlijk licht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 246 Er stromen rivieren rond jouw naïviteit
het is zomer, je roept een ober
je vraagt vriendelijk om innerlijk licht
alsof zwaartekracht niet meer bestaat
weemoedig meewaait met de wind
nu al mijn woorden zijn verdwenen
je glimlacht voortijdig naar een kind
rozen bloeien sober, je voelt je onbemind
over wat jij mij aan diepte bracht
de horizon…
Later
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 915 Het loopt zacht suizend door de kier
tussen sluisdeuren die nooit meer open
gaan. In het water van deze haven lopen
geen schepen meer binnen, zacht wier
wiegt rustig in de hoeken, oude mossen
schilderen het vale hout van de deuren
dieprood en donkergroen, mengkleuren
van de bladeren die rottend oplossen.
Olieachtig drijft een laagje over…
Herfst brengt soms wel zonlicht
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 1.873 Herfst brengt soms wel zonlicht,
maar gefilterd vaak door tranen;
de kerkhofgang
duurt toch zo lang
en doet de weemoed groeien
waar alle andere bloemen
nu vergaan.…
Behoedzaam komt de herfst getreden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 413 Behoedzaam komt de herfst getreden
tot waar ik enkel oor nog ben
- het licht verstild -
en geuren die
de weemoed wakker roepen.
Behoedzaam komt de herfst getreden.…
lente
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 841 nooit gezocht maar toch gevonden
jouw afdruk in je winterjas
aan de kapstok opgehangen
omdat het weer lente was
alles is vergankelijk
zegt men dikwijls bij vertrek
maar als ik jouw jas zie hangen
op die door zon beschenen plek
dan raakt steevast mijn traanbuis lek…
Opstal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 427 Dit zuur van
wat gras was
was het
Soms loop ik er
weer op
maar de grup is leeg,
los hangt de ket
Probeer ik
op te vegen,
tastbaar te maken,
wat buiten nu staat
Probeer ik
plaats te geven
wat plaats verloor…
Opnieuw de heide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Kijk nu nog even naar het blauw
dat oeverloos de hemel kleurt
en dat van heimwee wil vertellen, van
pijn die deze keer zo anders is,
vol weemoed om een afscheid, nu voorgoed.…
[ Het oude café ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Het oude café
gaat sluiten, dicht moet het --
van de nieuwe wet.…
Hortensia
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 407 Haar kleuren spatten
als het ware in mijn gezicht
koester een diepe schoonheid
net als hommels
zweef ik betoverd
- gedragen door een regenboog -
haar zomer ontroert
zoekt verkoeling in een bui
ik drijf even mee
neem afscheid van dit wonder
voor even
morgen vraag ik haar hand.…
PEPPELS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 144 De peppels
Ze omzoomden
al herfstpad en weg
En lager
het stil en troebel water
Ze staan zo
voor 't vierde jaargetij
Worden dromer
van 'n onvervulde realiteit
Op afscheid
zijn ze toegesneden
Wie maken ze
met hun diepe geuren blij?
Ik ben ze
voorbij gereden
Heimwee naar zomer
op m'n bagagedrager.…
buitenlicht
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 252 ik loop
in cirkels en
monologen
vloek om regen
- nog dagen daarna –
wikkel het afscheid
in ansichtkaarten en jank de zomer
uit mijn mond
en op de kale plekken in het gras
leg ik gedichten uit het leven
met witte wolkenwijzers
naar de nacht
kom dichter, lees je voor
kom vandaag
er is nog licht…
in druppels dauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 324 ik zag in
druppels dauw
je afscheid van de zomer
het kroonblad
was beslapen door
graaggekome dromers
zij laafden
zich aan jou met
nectar als ontbijt
het lunchpakket
was gratis zo werd jouw
stuifmeel weer verspreid
je sluit en kleurt in vruchten
maken die na winterslaap
als nieuwe lente zullen smaken…
Zomers soeverein
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 785 Zomers soeverein wil je zijn
en dat ben je
ondanks dat eindeloze blauwe
sprookjesachtig boven de dierentuin
afscheid nemen heeft geen zin meer
neemt af in betekenis door het licht
soms blijken er bekende gezichten
gelijkenissen van dieren in een gedicht
zomers menselijk wil je zijn
en dat probeer je
ondanks dat laveloze geschater
van…
Sporen van mijn ziel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 175 De waterkant, met spiegel van de zomer
bood weinig soelaas tegen de innerlijke onrust
die zomermiddag op het adolescentenkamp
voelde ik de heimwee dieper dan ooit
naar het land waar ik geboren was
als klein kind verkocht aan Hollanders
maar door ‘t Indische bloed in mijn aders
stroomde rivieren van weemoed
voeren zielenboten tegen de wind…
Het moeten gaan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.280 de weemoed die de woorden wijdt
en sluiers legt over de dromen
omdat de tijd nog niet gekomen,
het afscheid niet genomen,
de leegte niet ten einde toe
doorvoeld is.
Het moeten gaan
en 't nog niet kunnen;
de warme kleuren nog te fel
de dagen vullen met hun gloed,
omdat het hout nog branden moet
en iedere adem leven doet.…
De laatste roos van de zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 548 't Is de laatste roos van de zomer
die de ochtend begroet, alleen.
Bloemen die haar eens vergezelden,
zij verschrompelden één voor één.
En geen knop zal openbloeien
tot opnieuw de lente weer ontwaakt.
't Is de laatste roos van de zomer
die mij altijd weemoedig maakt.…