270 resultaten.
De gordel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 hij wist
het donker als
geen ander te bespelen
stapelde kleuren
in vage vormen
verstikkend op elkaar
geen uitweg
omdat stilte echode
zonder weerkaatsen
niets om te raken
weer contact
met jezelf te maken
geen rode draad
om terug te keren
naar leefbare sferen
een zombie die
geketend zichzelf
niet meer ziet
alleen de gordel…
Toost
netgedicht
3.0 met 52 stemmen 5.087 Geen schaduwen werpt
wat ongeschreven is
niet gelezen wordt
wat zich laat zien
doet het licht weerkaatsen
maakt zich een vorm
herkenbaarheid en optelsom
van bekend en onbekend
zo laat een kus zich voelen
twee lippen op een zachte huid
daarbij een passend geluid
noemt zich en klinkt vrolijk
twee wijnglazen tegen elkaar
breekbaar…
Een kind van licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 ik ben een
kind van licht
heb nooit
van zwart gehouden
waar zon speelde
daar was ik
het donker is
niet te vertrouwen
ik leerde
kleuren al heel
jong te onderscheiden
bleef duister altijd mijden
zag het licht
weerkaatsen in vele
varianten maar zwart
bleef dood aan alle kanten
waar zijn toch
die stralen gebleven
of zal het…
als jouw tijd is gekomen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.491 als jouw tijd is gekomen
zal ik samen met de zon wenen
mijn tranen van koud
vermengd met de hare van warm
in beelden van zwart op wit
weerkaatsend in schaduw
van het boek des levens
gewikkeld in silhouet van toekomst
ik zal je as verstrooien
op geurige velden
van korenblauwe violen
waar nieuwe stromen…
Wit van de bruid
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 66 in het wit
van de wereld
speelde licht
in kristallen
brak op het
raakvlak en
vuurwerkte in
megakleur zijn
rechtlijnigheid
de schittering
plezierde het
kind door de
klimmende zon
die in warmte
won van de kou
kleur transformeerde
tot weerkaatsing
van hemel in blauw
nu dansen
stroompjes
met twinkelend
jeugdig geluid
in hun kersverse…
Dit warm decor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 165 ik volg het licht
op jouw gezicht als jij
de avondlucht trotseert
met wisselende intensiteit
vlammen schaduwen
speels rond je vormen
de matheid
van je fraaie huid
voorkomt weerkaatsen
in diep donker vragen
oogt je sterrenblik
een lach glimt tanden wit
dit warm decor
heb ik zo lief omdat het
uitzicht op de hemel biedt…
Boezemvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 456 Het schijnt dat het door liefde komt
wanneer dauwdruppels op lentebloemen
vroeg in de ochtend het zonlicht weerkaatsen
en in nachtelijke uren als oren doof zijn
is het vriendschap onder maanlicht
die ons laat weten dat we mensen zijn
misschien heb ik een liefdesband
papieren onschuld van mijn dromen
kan ik niet anders dankbaar zijn
omdat…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
reflectie van tranen...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.558 in de reflectie van heldere tranen
weerkaatsen verlangens
vrij in hun val
waar zij ongrijpbaar
in handen geslopen
breken als wensen
nimmer vervuld
zal de fluistering
onhoorbaar diep
verscholen in smekende ogen
als duizenden vragen
onuitgesproken
weerspiegeling wezen
van zichzelf
zodat een stilte
zichzelf weet te horen
als die…
De Troon der Fascinatie
hartenkreet
5.0 met 8 stemmen 1.081 Zinloos overheerst de radeloosheid met zijn macht,
om gedachten te weerkaatsen met een beklemmende, immense kracht.
Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen,
de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen.…
Ontembaar
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 589 In een kamer
vol spiegels,
de weerkaatsing
waarin ik de
waarheid zie.
De leugens in een
lege hand, gebroken
beloftes,
lijsterachtig
klaag ik in zang,
dat ik breek
wat het hart klopt.…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 779 je zei dat weet ik niet
je zei dat geloof ik niet
je zei wist ik het maar
je zei het zal wel
waarom beantwoord je alles met onnozelheid
tussen weten en zijn ligt een wereld,
die als een waas in je ogen weerspiegeld ligt
weet je dan niet dat de dingen voorbij gaan
zoals de weerkaatsing van een persoon op de omgeving
laat je gaan het is maar…
Warmte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 148 Een hart van brandende kaarsen
Een hart van witte wolken
Een witte roos
Een ondergaande zon een goude glans
Rode tranen
Een rode roos
Warmte
Een sterren hemel
Een hart van liefde uit zee
zoute tranen
Handen samen
Warm zand
De zee zingt
Ogen spreken
Een weerspiegeling
Een weerkaatsing
Een evenwicht…
Iedere dag nieuwe belofte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Met stralen doorzeeft
glanzend en weerkaatsend
fonkelende morgendauw
kleinood als een parel
in water tot kristal gereinigd
puurheid van sprankelend
ochtendlicht en gouden stralen.…
Kalmte staren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Kalmte staren
Zonlicht gebaren
Weerkaatsend licht
Helder zicht
Stromende gloed
Water zoet
Spelende beek
Romantische kreek
Zoete mijmering
Natuurlijke speling
Drijvend fonteinkruid
Een ijsvogel schreeuwt luidt
Een decor als een vredesaltaar
Instemmend gedachtengebaar
Blijheid laten stromen
Gedachten mogen er wonen…
reflectie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 niet om mij
te zien niet
om wie ik
ben ik weet
het ik ben
alleen een
spiegelend
oppervlak
voor jou
dat slechts
voldoening
schenkt in de
liefdevolle
terugkaatsing
van jezelf
steeds weer als
je me in de
ogen kijkt
zoek en vind
je een
bewonderend
beeld van
jezelf de
echo van de
weerkaatsing
van een diep
verlangen
op…
Eeuwig licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.159 Als de dag jouw ogen had en de nacht jouw stem
En de ochtend vervuld blijft van jouw glimlach
Dan breekt het maanlicht tot een zonnestraal
Dan schuilt het duister in de plooien van de dag
En dan ontstaat de lijn van het eeuwig licht
En sterren weerkaatsen in het hemels blauw
Nooit meer schuift het wolkendek dicht
Want jouw charme bevrucht elke…
niets zeggen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.559 als mijn woorden
niets meer zeggen
en mijn leugens
niets weerleggen
dan verlies ik
als mijn tranen
niet meer stromen
en mijn ogen
niet meer dromen
dan verkies ik
mijn woorden te vergeten
mijn naam niet meer te weten
mijzelf niet meer te geven
niet verder meer te leven
als mijn zinnen
niets meer plaatsen
en mijn tonen
niets weerkaatsen…
De Olifant en de muziek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 804 Zeer geduldig
In de oneindige verte
Wacht heel waardig
Meneer de olifant
Met reuze flapperflap oren
Hij wacht
Voor de oranje, blanje, franje
Circustent aan de overkant
Weldra gaat hij weer
Zijn act opvoeren
Midden in de piste
Dwarrelen muzikale tonen
Uit z'n gerimpelde slurf
Weerkaatsend over de
Rode stenen vloer…
Het paradijselijke
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 123 vluchtig wordt licht
als jij zwiert met de parasol
jouw immens plezier danst
ludieke schaduwen hier
je speelt met de wind
die in je blonde haren zingt
jouw ogen weerkaatsen
de golvende schittering van water
samen op strand met
het paradijselijke zon zee en zand
ik houd van het lachende kind in jou
jij mijn grietje en toch volwassen…
vieni, santo spirito
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 189 Dromen van verborgen werelden
gezang in droefenis gehuld
klanken die weerkaatsen tegen oude gewelven
Ritselende gewaden van mannen die hun gezicht bedekt houden
heen en weer deinende gewaden vol van het ritme
het ritme van hun gezang.…
Hartje zomer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 419 in augustus is het licht
aan zee zo wonderlijk
hoe speels ook
in een weerkaatsing
op het rozenhoedje van het kind
dat kleurenwoordjes zingt
overstemmend de schreeuw
de krijs van een grijze meeuw
mijn ogen vinden schoonheid
in een droomkasteel van zand
de glanzende kokkels
tussen een schelpenrand
ik zweef, ik weef
zoveel lieve…
Nog scherpt de rots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 239 geef mij
de stenen
die je vindt
wil de
gedachten zien
van generaties lang
hun zicht in
het weerkaatsend licht
heeft ze gerond
door water
wind en ijs zijn ze
schitterend gepolijst
zo kwamen
de lagen bloot van
hun vloeibare dromen
samen zijn we
ooit ontstaan maar
alles is een eigen weg gegaan
nog scherpt de rots
en…
Terwijl ik in de spiegel kijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 Terwijl ik in de spiegel kijk
Zie ik meer dan mijzelf alleen,
Spiegel die voor mij meer is dan
Weerkaatsing van de werkelijkheid,
Wat ik zie is mijn geheugen
Dat ik zo graag eens had opgeschoond,
De totale waarheid die, beschenen door
Onverdraaglijk licht, af en toe
Te veel voor mij is -
Niet te verdragen weerglans van
De herinnering…
Explosie en implosie
netgedicht
1.0 met 224 stemmen 30 ik laveerde
op de thermiek
van een warme
weerkaatsende
aarde waarbij
door verschillen
in ondergrond
kleine tornado’s
ontstonden
nauwelijks
zichtbaar
maar in snelle
ontwikkelings-
potentie
redelijk gevaarlijk
als de condities
gelijk blijven
in de bovenlucht
zeker daar
waar houtbouw
vlot construeren
mogelijk maakt
werken explosie…
Het vrije circuit
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 51 ik heb eindelijk
de kleuren weer
in hun subtielste
weerkaatsing gehoord
na jaren vervlakking
lang heb ik gespeeld
met contrasten in
donkere tonen en
ijle uitschieters in
de hoogste regionen
maar het samenspel
in elkaar versterken heb
ik al tijden gemist omdat
die tonen in het gewone
niet hoorbaar zijn
er was even schrik
over…
Contourenspel
netgedicht
4.0 met 335 stemmen 25 zie je vingers
spelen met het
warme middaglicht
in een contourenspel
dat nooit lijkt
te gaan vervelen
schaduwen zijn
razendsnel
er is geen winnaar
want er duiken
steeds opnieuw
andere variaties op
het eindigt pas
als de weerkaatsing
in het zonlicht stopt
dan keert de rust
weer terug in
jouw mimiek
als het begin van
een lach…
Scherven
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.012 Ik keek naar de
spiegel van mijn leven
en zag heel even
een glimlach zich
naar mij toe begeven
Ik barstte in tranen uit
Ook de spiegel
-bleek slechts een vaag
weerkaatsende ruit-
was gebarsten
Tussen de scherven
zocht ik naar mijn glimlach
Ik sneed me aan de
stukken van mijn leven
en tevergeefs gaf ik het zoeken op
“Scherven brengen…
bevroren ziel
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.071 naakt
lig ik in de sneeuw
het gevoel van
absolute verlatenheid
midden in de natuur
die onverschillig is
Het vriest
berijpte weilanden
weerkaatsen in
het licht van de maan
Kromme geknotte wilgen
vormen aan weerszijden
van het pad een erewacht
voor mijn langgeleden
gestorven ziel
Hun kromme takken
verwelkomen mij
nemen mij in liefde…
In jouw handen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 322 Ergens tussen jou en mij
ligt de liefde begraven
onze ogen weerkaatsen het gevoel
mijn mond vertrekt tot heimwee in glimlach
ik ben verloren in onze toekomst
mijn morgen stierf in jouw handen
En het spijt me, ergens
knaagt het zoete verlangen
te proeven aan de verboden droom
mijn werkelijkheid te ruw, het doet pijn
de dagen te tellen zonder…