Alle inzendingen over wereld OR gij

Zei neuswijs: 'Maar,wat doet gij daar, gij meiskes alle bei? Wat doet gij daar gij blond van haar, gij meiskes, in de Mei?' En 't ene van de meiskes zei: 'Wel here, zo ge ziet wij zitten hier, wij zitten,hei!…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur? Het is hem naar het hoofd gestegen Veranderingen staan…

Gij zoekt, gij gist, gij weet het niet, gij dwaalt in ‘t onverklaarde... Ach, wat hier kunst en kennis heet, wat ook de sterfling leert of weet, bepaalt zich, tot ons eindloos leed, tot enkel deze aarde!…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugden, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed.…

Gij vals loeder, gij vals secreet, gij sujet, alsof je niet weet, dat de waarheid verborgen zit, gij monster van de waarheid, ben je die voorgoed uit je bestaan kwijt. Gij arme, valse loeder, secreet, sujet, als ge maar weet, dat de waarheid immer overwint. Immer!…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugde, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed.…

Het is niet waar dat dit het zonlicht is, Gij zijt het. Dit is ook niet de wind die over ’t water blauwt, Die is zo zacht niet, Gij zijt het. Dit is ook de aarde niet, de hemel niet, Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.…

Hoe licht de schijn Der zonne rein Langs 's werelds eeuw'ge kleurenweelde! Maar wat zou mij Dit hooggetij Der schoonheid zijn, zo gij 't niet deelde? Want uw gelaat In schoonheid gaat Der wereld schoon zó zeer te boven, Waar dat niet is Blijft droefenis Op 't blauw der lucht, op 't groen der hoven.…

Gij moeders, Gij hoeders Der bloeiende jeugd Wat mort gij, wat noemt gij De spijtigheid deugd! Wat keert gij En weert gij De listige Min Van rijpende boezems? Hij raakt er toch in! De kruiper, De sluiper Houdt ijverig de wacht.…

Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein, Gij zijt de aardwoning en het hemelplein, Gij zijt de vader en gij zijt het kind. Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind Zie ik u ook: in mij het bloedgedein Is zozeer u als de eindeloze trein Van vormen, die nooit eindt en nooit begint.…

Doch langer niet, o boom, Verdraagt gij al dat leven. Gij schiet uit uwe droom En al uw bladjes beven. Gij schuddebolt... en... schuift! Al schreien en al schreeuwen, Neer uit uwe kruine, stuift Een dikke duizend spreeuwen.…

o Lied, gij helpt de smert wanneer de rampen raken, gij kunt, o Lied, de wonde in ‘t hert, de wonde in ‘t hert vermaken! o Lied! o Lied! Gij laaft de dorst, gij blust het brandend blaken, gij kunt, o Lied, de droge borst en ‘t wee daarvan doen staken. o Lied! o Lied!…

Stil, want hier of nergens woont 't Jong en uitverkoren hoofd Wie uw balsem is beloofd, Die gij straks tot koning kroont ... Of om hoek van avondstraat Straalt in gele lampenschijn Aan het wereldse festijn Van uw god het bleek gelaat.…

die zo in mij was verzameld vroeger als in spiegelglas, werd gij - ik heb het alles opgehoopt tot u, het is in u gedoopt als brandend hout in vuur, o mijn licht schitterlief van altijdduur - zijt gij daardoor misschien zo opgeblonken, liefdesherinnering tesaam gezonken?…

Hoeft gij geen kleren noch te kost Van goede liên te prachen; Wat scheelt 't u hoe de wereld host? Waar Heraklyt om schreien most, Most Demokryt om lachen. Maar, zegt gij: och! het weer wordt zwaar, Ons dreigt een felle donder. Geen nood. Ai, beid een luttel maar.…

Wat wijkt gij, blinde min, van wijsheid en van rede! Gij mist de weg des deugds doordien gij ’t dwaalpad kiest, Door ’t volgen van uw lust en broedse zinlijkheden, Waardoor gij ’t slechtste zoekt en ’t alderbest verliest.…

zoals gij mij en ik jou gij mij terugspoelt en ik jou de hele dag, wij met de stilte van de rozen spelen gij in steeds andere golven verliest glimlacht nog een keer probeert wij ons in de zee verdiepen en in het lijf-aan-lijfgevecht gij mij doet gloeien in de wind en ik jou…

O paard, gij paard, gij edel dier geen ander loopt als gij, zo fier geen ander heeft zonder versagen zo vaak, zo braaf de mens gedragen.…

Een wereld, spieglende in uw glansen, Verrees nog nauw, — alreê vervult Ge uw roeping door haar 't hoofd te omkransen Met vrijheids palmen: — dwinglandij Noch oppermacht gedoogde gij, Die zelfs de boeien hebt verbroken, Waarin u winzucht hield gekneld, En, wat altaren gij doet roken, Niet langer offers brengt aan 't geld!?…

Al zoudt ge de wereld verkleinen: blijft staan dat ge geen naam zijt, en worden zult, zolang het bestaan uw bestaan niet duldt. En wanneer gij slechts met luchtledigheid wordt verblijd, kunt ge op ieder onachtzaam ogenblik verdwijnen. En pas dan ontstaat er tumult.…

Waar werelden ontstaan, en werelden verzinken, Waar zonnen doven, en weer nieuwe zonnen blinken, Blijft gij dezelfde, staag der Eedlen lof en vreugd, De schrik der Bozen, en de toevlucht van de Deugd.…

Wat is het goed dat Gij barmhartig zijt en dat Gij weet hoe wij het lijden vrezen, want nu de herfst ons hart weer wil genezen van al te helder licht en zeeën tijd, nu schenkt Gij valer tinten in het bos en stuurt Gij wind die snoeit zonder te breken.…

Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout, Hoe hier of daar een waard zijn gasten onderhoudt Indien gij niet en weet hoe dat gij moet onthalen Die gast die in uw ziel komt van de hemel dalen? Reis vrij ter plaatse waar gij vreemde dingen ziet, Maar wacht u, en vervreemd van uwe Schepper niet.…

gij onnozele…

Wellicht zijd gij daar despoot die alles weet uw manifest vreet in evenmensen laten kruipen door overwicht zonder aarzeling eeuwig het antwoord heeft stuurt naar eigen plek nimmer struikelt over het verweer nimmer reflecteert: doch gij, doch gij, doch gij doch gij krijgt ook de eigen stek als ieder ander mens met één gelaat…

Gij zult uw heer veel mooie kindren baren. Uw hart is nauw; gij blijft hem ook wel trouw. Gij zult hoogstaan en goed uw naam bewaren. Vaarwel Clary. Mij zult gij niet meer zien. Ik zal u mijden, zelfs tot in uw dromen. Gij waart mijn droom, voor ik u had gezien. Gij zijt uzelf.…

En Gij, o slanke, Gij, ranke, blanke, Gij schoonste en zoetste, die ‘t heeft bemind, leg Gij het te slapen,- o ‘k dank U, danke! - leg Gij het slapen gelijk een kind…. o Gij, mijn slanke, mijn ranke, blanke, leg Gij het slapen gelijk een kind.…

Als ik mijn handen uitsteek, neemt Gij ze liefdevol in de Uwe! Als ik mijn handen ophoud, vult Gij ze met Uw liefde en gena! Als ik mijn handen vouw, luistert Gij geduldig naar mijn gebed!! Dus,... anders dan danken kán ik U niet!…

Met recht wordt uw gewaad veelvervig afgebeeld, Terwijl gij met een aapje of met een vogel speelt: Maar uw onzondig spel zal nooit u 't hart doen wroegen. Gij zijt benijdenswaard, al streelt gij u met waan: Want als we aandachtig 't oog op onze daden slaan, Zijn wij zo kinds als gij, doch derven uw genoegen.…

Ik ben maar liefst met u getweên, gij zijt althans niet van de blijden, gij kunt begrijpen, dat ik ween, wen gij uw tere glans gaat breiden en dromen weeft om dorre heiden, een parel tovert in een traan.... Gij zoudt mij willen leeds bevrijden? ....Zwijg stil, zwijg stil, mevrouw de maan.…